Even mijn hartje komen luchten...
Moderators:Welcome, flupke, Moderators
Beam en Beagle,
Ik wens jullie uit de grond van mijn hart heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijden. Vorig jaar deze tijd was ik ook thuis in ziekenverlof na mijn miskraam en nu verwachten we binnen 2 weken onze eerste spruit. Hopelijk eindigt 2007 heel wat beter voor jullie dan het begonnen is. We zullen alvast voor jullie duimen
Ik wens jullie uit de grond van mijn hart heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijden. Vorig jaar deze tijd was ik ook thuis in ziekenverlof na mijn miskraam en nu verwachten we binnen 2 weken onze eerste spruit. Hopelijk eindigt 2007 heel wat beter voor jullie dan het begonnen is. We zullen alvast voor jullie duimen
- Karen/1982
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:28 okt 2005, 11:18
- Locatie:Tielt
Keischattig!!!!
Keischattig!!!!
beagle,
We zijn hier om elkaar te steunen in voor en tegenspoed hé !!!
maar ben echt heel blij dat die voorspoed nu voor jullie is
liefs Aicha
beagle,
We zijn hier om elkaar te steunen in voor en tegenspoed hé !!!
maar ben echt heel blij dat die voorspoed nu voor jullie is
liefs Aicha
Kan me nie voorstellen dat het al zolang geleden was dat ik hier was .
De laatste keer toen wachtten we hier op een spontaan mk en dat is er uiteindelijk wel gekomen, bijna vier weken later nadat de gyn ons vertelde dat het vruchtje gestorven was. Ik kreeg mijn mk in een winkel, we zijn vliegensvlug naar huis gegaan, naar de badkamer gespoed en tja, de rest hoef ik niet te vertellen zeker ? Heb onmiddellijk gebeld naar de materniteit waar een vriendelijke verpleegster me telefonische hulp aanbood. Ben dan toch naar het zh moeten gaan voor een curretage, blijkbaar was het allemaal niet meegekomen. Dit alles speelde zich af eind januari dit jaar.
Nog vier dagen en ons vierde ukje ging nu al één jaar zijn, het mocht niet zijn, maar met het verhaal van Beagle krijg ik toch weer wat hoop en misschien kan ik hier binnenkort ook goed nieuws plaatsen ?
De laatste keer toen wachtten we hier op een spontaan mk en dat is er uiteindelijk wel gekomen, bijna vier weken later nadat de gyn ons vertelde dat het vruchtje gestorven was. Ik kreeg mijn mk in een winkel, we zijn vliegensvlug naar huis gegaan, naar de badkamer gespoed en tja, de rest hoef ik niet te vertellen zeker ? Heb onmiddellijk gebeld naar de materniteit waar een vriendelijke verpleegster me telefonische hulp aanbood. Ben dan toch naar het zh moeten gaan voor een curretage, blijkbaar was het allemaal niet meegekomen. Dit alles speelde zich af eind januari dit jaar.
Nog vier dagen en ons vierde ukje ging nu al één jaar zijn, het mocht niet zijn, maar met het verhaal van Beagle krijg ik toch weer wat hoop en misschien kan ik hier binnenkort ook goed nieuws plaatsen ?