Iemand gisteren gekeken? Ik heb toch een paar keer met tranen in de ogen gezeten (ik ben echt een softie)..
Ocharme dat roemeens meisje, die had echt bang dat ze haar terug daar zouden laten.. En in Haïti, al die kindjes rond die vrouw "mama" en om aandacht bedelen.. Moet erg zijn om dan te weten dat je er zoveel moet daar laten..
het leven zoals het is: adoptie
Moderators:Welcome, Moderators
-
Anneliefje
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 nov 2005, 18:01
Ja, ik heb het ook gezien, allé, met 1 oog.
Maar het was idd ontroerend. Vooral toen die kindjes allemaal bij die vrouw kwamen .... moest ik daar gestaan hebben .... phew ... kzou ze allemaal meegenomen hebben, denk ik.
Mocht het zijn dat ik geen kindjes kan krijgen, ik zou toch sterk overwegen om te adopteren.
Maar het was idd ontroerend. Vooral toen die kindjes allemaal bij die vrouw kwamen .... moest ik daar gestaan hebben .... phew ... kzou ze allemaal meegenomen hebben, denk ik.
Mocht het zijn dat ik geen kindjes kan krijgen, ik zou toch sterk overwegen om te adopteren.
Ik dacht eerst dat het de bedoeling was van die vrouw van het tehuis om haar ook die twee te laten adopteren.. En dan zo zeggen dat ze door een gezin in Canada zouden geadopteerd worden.. Ik denk dat ik zou vragen of ze die mensen mijn gegevens zouden willen geven zodat de kinderen toch enige vorm van contact zouden hebben (eventueel per mail of zo)..
Gisteren natuurlijk weer gekeken en weer een paar moeilijke momenten.. In dat tehuis in Haïti, die kindjes zaten daar precies in een asiel.. Die bedjes leken allemaal hokjes.. Dan denk je aan je eigen kinderen die rondkruipen, op de zetel/tafel klauteren, en dan vind ik dat zo erg dat die daar maar in hun bedje zitten.. 't Is natuurlijk maar een momentopname, maar ik ben daar veel te soft voor hé! 
De trouw vond ik ook ontroerend, hoe de zus de moederrol moest overnemen..
En de Roemeense meisjes, als ik die adoptieouders zou zijn, ik zou er niet gerust in zijn.. Stel dat je de biologische moeder vindt, en die wil haar dochters niet meer laten gaan.. Wat doe je dan in je eentje tegen een heel dorp..
Ik vind het wel leuk om te zien, ik vind het een beetje jammer dat er niet meer uitleg wordt gegeven over de adoptieprocedure op zich, want daar ben ik eigenlijk wel heel benieuwd naar (omdat we dus ooit zelf willen adopteren).. Maar het was nog maar de tweede aflevering, dus misschien komt het nog aan bod..
De trouw vond ik ook ontroerend, hoe de zus de moederrol moest overnemen..
En de Roemeense meisjes, als ik die adoptieouders zou zijn, ik zou er niet gerust in zijn.. Stel dat je de biologische moeder vindt, en die wil haar dochters niet meer laten gaan.. Wat doe je dan in je eentje tegen een heel dorp..
Ik vind het wel leuk om te zien, ik vind het een beetje jammer dat er niet meer uitleg wordt gegeven over de adoptieprocedure op zich, want daar ben ik eigenlijk wel heel benieuwd naar (omdat we dus ooit zelf willen adopteren).. Maar het was nog maar de tweede aflevering, dus misschien komt het nog aan bod..
-
Anneliefje
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 nov 2005, 18:01
-
Anneliefje
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 nov 2005, 18:01
ik heb het ook niet gezien 
maar ik heb het er ook altijd moeilijk bij bij zo programma's,
maar dat is het leven nu eenmaal eh en dan klagen wij soms dat we het moeilijk hebben, maar wat moeten die kinderen daar wel ni zeggen
maar ik heb het er ook altijd moeilijk bij bij zo programma's,
maar dat is het leven nu eenmaal eh en dan klagen wij soms dat we het moeilijk hebben, maar wat moeten die kinderen daar wel ni zeggen
liefde is iets wat niet te koop is, als je het gevonden hebt laat het dan nooit meer gaan, hou het met 2 handen vast en koester het.
aha ik weet de datum voor reeks 2:
en we zijn nog steeds goeie vriendinnen
p.S. Ik ken Sabine al meer dan 19 jaar en heb nog samen met haar op school gezetenVanaf dinsdag 13 februari 2007 start de tweede reeks van "Het leven zoals
het is: adoptie" op EEN (VRT), en dit gedurende 10 weken elke dinsdagavond
om 20.40u.
4 families zullen worden gevolgd, waaronder wij.
Tot voor de buis,
Tim, Sabine, Yaro & Lingmei
en we zijn nog steeds goeie vriendinnen
Even van de één-site gekopieerd:
Tim en Sabine: tweede adoptiefkind
Tim en Sabine De Bondt hebben al een adoptiezoontje uit Cambodja, Yaro. Nu willen ze er graag nog een kindje bij uit China. Na een aangename eerste adoptie, storten Tim en Sabine zich enthousiast op een tweede adoptieprocedure.
Tim en Sabine kunnen wel kindjes krijgen, maar kiezen heel bewust voor adoptie. Sabine heeft de chronische ziekte 'lupus'. Dat is een bindweefselziekte die de organen aantast en enorme gewrichtspijnen veroorzaakt. Sabine wil niet weten van een biologische zwangerschap uit angst voor complicaties en eventuele erfelijkheid van de ziekte.
Met deze tweede adoptie gaat voor het koppel de kinderwens helemaal in vervulling. Maar er liggen nog enkele hindernissen op het parcours. Vanwege de nieuwe adoptiewetgeving valt het gezin De Bondt in een overgangsmaatregel en moeten ze nog voor de jeugdrechtbank verschijnen.
Na een extra lange wachttijd kunnen Tim, Sabine en Yaro dan toch naar China afreizen met een grote groep adoptieouders. Maar deze reis zal voor Sabine fysiek heel zwaar worden...
Wel effe aanvullen dat er iets niet helemaal klopt maar mijn vriendin wijdt liever niet uit over die dingen (en zeker niet op TV): door haar ziekte kan ze intussen géén kinderen meer krijgen en is ze er eigenlijk al (tijdens de zwngerschap) kwijtgespeeld ... Ze heeft eht echt al moelijk gehad en nu hebben ze zo'n 2 schatten van kinderen waar ze lang op heeft moeten wachten. Hun adoptie-reisverhaal dat in deze TV-reeks aan bod komt dat hadden ze ook op een website gezet zodat wij van hieruit elke dag hun avonturen in China konden volgen.
Wat adopteren uit China betreft las ik gisteren dan weer elders iets maar daar maak ik effe een nieuwe topic over
ter info.
Tim en Sabine: tweede adoptiefkind
Tim en Sabine De Bondt hebben al een adoptiezoontje uit Cambodja, Yaro. Nu willen ze er graag nog een kindje bij uit China. Na een aangename eerste adoptie, storten Tim en Sabine zich enthousiast op een tweede adoptieprocedure.
Tim en Sabine kunnen wel kindjes krijgen, maar kiezen heel bewust voor adoptie. Sabine heeft de chronische ziekte 'lupus'. Dat is een bindweefselziekte die de organen aantast en enorme gewrichtspijnen veroorzaakt. Sabine wil niet weten van een biologische zwangerschap uit angst voor complicaties en eventuele erfelijkheid van de ziekte.
Met deze tweede adoptie gaat voor het koppel de kinderwens helemaal in vervulling. Maar er liggen nog enkele hindernissen op het parcours. Vanwege de nieuwe adoptiewetgeving valt het gezin De Bondt in een overgangsmaatregel en moeten ze nog voor de jeugdrechtbank verschijnen.
Na een extra lange wachttijd kunnen Tim, Sabine en Yaro dan toch naar China afreizen met een grote groep adoptieouders. Maar deze reis zal voor Sabine fysiek heel zwaar worden...
Wel effe aanvullen dat er iets niet helemaal klopt maar mijn vriendin wijdt liever niet uit over die dingen (en zeker niet op TV): door haar ziekte kan ze intussen géén kinderen meer krijgen en is ze er eigenlijk al (tijdens de zwngerschap) kwijtgespeeld ... Ze heeft eht echt al moelijk gehad en nu hebben ze zo'n 2 schatten van kinderen waar ze lang op heeft moeten wachten. Hun adoptie-reisverhaal dat in deze TV-reeks aan bod komt dat hadden ze ook op een website gezet zodat wij van hieruit elke dag hun avonturen in China konden volgen.
Wat adopteren uit China betreft las ik gisteren dan weer elders iets maar daar maak ik effe een nieuwe topic over
ter info.zo, nog eens een reminder zie ; dan denken jullie er zeker aan om mijn vriendin en haar gezin mee te volgenTer herinnering:
vanaf donderdag 15 februari 2007, 10 weken lang, op Eén:
"Adoptie"
telkens van 20.40u tot 21.10u.
Normaal gezien zitten wij in de eerste 5 afleveringen.
Voor meer informatie:
http://www.een.be/adoptie
http://multiblog.vrt.be/adoptie/
Veel kijkplezier,
Sabine, Tim, Yaro en Lingmei
ze zijn ook al effe te zien in de voorstukjes die nu elke avond getoond worden
Ik heb net gekeken en vond het heel leuk om Tim en Sabine te volgen. Ze lijken mij echt sympathieke mensen. Ik vond het ook super hoe ze zwangerschap tegenover adoptie plaatsten. En hoe ze zo positief bleef terwijl ze toch een serieuze ziekte heeft (toen ze haar medicatie begon op te sommen, trok ik mijn ogen wel even open!).
Ik vond ook dat Sabine heel leuke kledij droeg (voleldig mijn stijl), maar dat is mijn oppervlakkige kant die naar boven komt 
Ik vond ook dat Sabine heel leuke kledij droeg (voleldig mijn stijl), maar dat is mijn oppervlakkige kant die naar boven komt
ook
Heb gisteren ook gekeken en het lijken mij idd heel sympathike mensen!
Is eigenlijk wel straf dat je steeds door diezelfde langdradige procedure moet als je al een adoptiekindje hebt! moest heel frustrerend zijn
En idd, Sabine ziet er mij echt een zonnetje uit en dat met haar ziekte, echt chapeau voor dit koppel
Ik blijf zeker kijken.Mijn nieuwsgierigheid is weer eens gewekt
groetjes AIcha
Is eigenlijk wel straf dat je steeds door diezelfde langdradige procedure moet als je al een adoptiekindje hebt! moest heel frustrerend zijn
En idd, Sabine ziet er mij echt een zonnetje uit en dat met haar ziekte, echt chapeau voor dit koppel
Ik blijf zeker kijken.Mijn nieuwsgierigheid is weer eens gewekt
groetjes AIcha
dat is nu eens ècht mijn (school)vriendin hè - die ik dit jaar in september al 20 jaar ken ... ik heb wel gemerkt dat er een paar dingen niet gezegd worden, integendeel zelfs, maar dat is miserie van daarvoor nog en ik begrijp wel waarom ze daar niet (op TV) over zal (/ wil) praten: dat ligt allemaal nog heel gevoelig ... maar hetgene waar het om gaat is het adoptieverhaal zelf en dat is goed weergegeven. Die procedures zijn inderdaad frustrerend en ik wet nog dat de schrik haa rom het hart sloeg want voor Yaro hebben ze haar echt tot op 't laatste zitten uitvragen en die maatschappelijke assistente en psycholoog hebben haar zelfs nog een extra keer laten terugkomen om vanalles te vragen (over haar ziekte, over het feit dat ze zou stoppen met wekren om voor de kinderen te kiezen, over haar familie enz enz en ze hebben haar echt zwaar op de rooster gelegd toen dus dat was echt niet fijn) en ik snap een deel van die vragen ook niet zenne, want als je gewoon zanger bent dan moet je toch ook niet meer dan een jaar daarvoor zo'n onozele vragen beantwoorden - er zitten toch echt debiele vragen bij zenne soms. De adoptie van Yaro heeft dat natuurlijk allemaal wel wat goedgemaakt: het is een lieve kerel en hij keek ook enorm uit naar de komst van zijn zusje. Goh zeggen dat die beelden van gisteren nu ongeveer een jaar geleden zijn dus zo lang is da tnog niet geleden hè. Rond de paasperiode zijn ze toen naar China gegaan en het lijkt nu allemaal al zo lang geleden en he tis ongeloofelijk dat dat kind hier nog geen vol jaar is: Lingmei is al zooo veranderd hè intussen, maar die foto die ze in het voorstukje van volgende week lieten zien die heb ik hier nog op de computer staan: ze hebben me die toen dezelfde week nog doorgemaild en 't is een dotje zenne.
mijn (school)vriendin hè - die ik dit jaar in september al 20 jaar ken ... ik heb wel gemerkt dat er een paar dingen niet gezegd worden, integendeel zelfs, maar dat is miserie van daarvoor nog en ik begrijp wel waarom ze daar niet (op TV) over zal (/ wil) praten: dat ligt allemaal nog heel gevoelig ... maar hetgene waar het om gaat is het adoptieverhaal zelf en dat is goed weergegeven. Die procedures zijn inderdaad frustrerend en ik wet nog dat de schrik haa rom het hart sloeg want voor Yaro hebben ze haar echt tot op 't laatste zitten uitvragen en die maatschappelijke assistente en psycholoog hebben haar zelfs nog een extra keer laten terugkomen om vanalles te vragen (over haar ziekte, over het feit dat ze zou stoppen met wekren om voor de kinderen te kiezen, over haar familie enz enz en ze hebben haar echt zwaar op de rooster gelegd toen dus dat was echt niet fijn) en ik snap een deel van die vragen ook niet zenne, want als je gewoon zanger bent dan moet je toch ook niet meer dan een jaar daarvoor zo'n onozele vragen beantwoorden - er zitten toch echt debiele vragen bij zenne soms. De adoptie van Yaro heeft dat natuurlijk allemaal wel wat goedgemaakt: het is een lieve kerel en hij keek ook enorm uit naar de komst van zijn zusje. Goh zeggen dat die beelden van gisteren nu ongeveer een jaar geleden zijn dus zo lang is da tnog niet geleden hè. Rond de paasperiode zijn ze toen naar China gegaan en het lijkt nu allemaal al zo lang geleden en he tis ongeloofelijk dat dat kind hier nog geen vol jaar is: Lingmei is al zooo veranderd hè intussen, maar die foto die ze in het voorstukje van volgende week lieten zien die heb ik hier nog op de computer staan: ze hebben me die toen dezelfde week nog doorgemaild en 't is een dotje zenne.Koen heeft moeten wachten om te kijken naar 't voetbal "want die mensen zijn vrienden van iemand van het babyforum" Nah!
Dat is echt een mooi koppel, die het echt verdienen om ook het kindergeluk te mogen beleven. Voor hen is dat ook toeleven naar die ene datum, net zoals een zwangerschap é (alleen kan die voor hen nog wat langer duren )
Dat ander verhaal vond ik ook wel mooi hoor. En als die mama die brief voorlas van de biologische mama
Ik denk dat dat voor die mensen, die mama en papa zijn van dat meisje, moeilijk moet zijn om ook nog over een andere mama en papa te spreken. Ik zou dan waarschijnlijk moeke en vake of zoiets gebruiken, al is het maar gevoelsmatig é.
Nah!Dat is echt een mooi koppel, die het echt verdienen om ook het kindergeluk te mogen beleven. Voor hen is dat ook toeleven naar die ene datum, net zoals een zwangerschap é (alleen kan die voor hen nog wat langer duren
)Dat ander verhaal vond ik ook wel mooi hoor. En als die mama die brief voorlas van de biologische mama
Ik denk dat dat voor die mensen, die mama en papa zijn van dat meisje, moeilijk moet zijn om ook nog over een andere mama en papa te spreken. Ik zou dan waarschijnlijk moeke en vake of zoiets gebruiken, al is het maar gevoelsmatig é.
Ewel Sofie S., zo'n gevoel hadden wij ook. Ik zou het ook raar vinden om over 'je mama' te spreken. Het blijft natuurlijk de biologische moeder, maar ik zou dan proberen om het woord in de taal te zeggen van waar het kindje vandaan komt (bv het Chinese woord voor mama als je een Chinees kindje adopteert). Lijkt me dan ook minder verwarrend. Maarja, wie ben ik
Wat ik trouwens ook gedacht heb; adoptie is toch enorm duur. Allé, stel nu dat ik drie kinderen wil en ik blijk onvruchtbaar te zijn. Dat is toch bijna niet te betalen om drie kinderen te adopteren . Zoals ik al zei, wij denken ook soms na over adoptie, maar zou je geloven dat we er voor zouden moeten sparen (ik ga niet werken, dus het is wel een feit dat we met minder moeten toekomen, maar toch).
. Zoals ik al zei, wij denken ook soms na over adoptie, maar zou je geloven dat we er voor zouden moeten sparen (ik ga niet werken, dus het is wel een feit dat we met minder moeten toekomen, maar toch).