nog een nieuwke
Moderators:Welcome, Keppebolle, Moderators
-
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 sep 2006, 09:47
- Locatie:Kuurne
Hoi allemaal,
ik ben er (helaas) al 35, woonachtig in West-Vlaanderen samen met mijn vriend en ons zoontje van 2 jaar en 4 maanden. Na jaren proberen, een miskraam en een te vroeg bevalling heeft een derde zwangerschap ons een schat van een zoontje opgeleverd. (heel lief ventje maar een enorme energie-vreter). Nu ben ik totaal ongepland zwanger geraakt op natuurlijke wijze en we verwachten dus ons volgend kindje rond 19 januari 2007. (dit zien wij zeker niet als een 'accidentje' maar wel als een heel aangename surprise!).
Na de geboorte van ons kindje ga ik in de voormiddag weer aan de slag als bediende in een zeefdrukkerij. In de namiddag en de zaterdag ben ik aan het werk als verkoopster in mijn pas opgestart winkeltje.
Ik ben benieuwd of ik hier misschien wel een naam vind voor ons "Duracelleke" en misschien kan ik het hier ook eens van mij afschrijven als ik er weer de pest in heb dat ik s'nachts uren wakker lig van de pijn in mijn bekken.
Ik ben benieuwd.
ik ben er (helaas) al 35, woonachtig in West-Vlaanderen samen met mijn vriend en ons zoontje van 2 jaar en 4 maanden. Na jaren proberen, een miskraam en een te vroeg bevalling heeft een derde zwangerschap ons een schat van een zoontje opgeleverd. (heel lief ventje maar een enorme energie-vreter). Nu ben ik totaal ongepland zwanger geraakt op natuurlijke wijze en we verwachten dus ons volgend kindje rond 19 januari 2007. (dit zien wij zeker niet als een 'accidentje' maar wel als een heel aangename surprise!).
Na de geboorte van ons kindje ga ik in de voormiddag weer aan de slag als bediende in een zeefdrukkerij. In de namiddag en de zaterdag ben ik aan het werk als verkoopster in mijn pas opgestart winkeltje.
Ik ben benieuwd of ik hier misschien wel een naam vind voor ons "Duracelleke" en misschien kan ik het hier ook eens van mij afschrijven als ik er weer de pest in heb dat ik s'nachts uren wakker lig van de pijn in mijn bekken.
Ik ben benieuwd.
welkom maïté,
Ongelooflijk hoeveel dingen wij gemeen hebben zeg. Ik dacht dat ik mijn eigen verhaal hoorde. Ik ben ook 35, woon ook in West-Vlaanderen. Heb ook eerst miskramen gehad, ook een kindje die te vroeg geboren was, dan een gezond kindje (Jens) en toen was ik ook ongepland zwanger (Jutta). Heel vreemd zeg.
Een grote proficiat met je zwangerschap.
Ongelooflijk hoeveel dingen wij gemeen hebben zeg. Ik dacht dat ik mijn eigen verhaal hoorde. Ik ben ook 35, woon ook in West-Vlaanderen. Heb ook eerst miskramen gehad, ook een kindje die te vroeg geboren was, dan een gezond kindje (Jens) en toen was ik ook ongepland zwanger (Jutta). Heel vreemd zeg.
Een grote proficiat met je zwangerschap.
- Fredje & Fabke
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:13 aug 2006, 23:08
- Locatie:Leuven
-
- Moderator
- Berichten:0
- Lid geworden op:26 dec 2004, 16:09
- Locatie:Sint-Andries (Brugge)
- Contacteer:
-
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 sep 2006, 09:47
- Locatie:Kuurne
eindelijk reactie
amai, al die reacties en dan laat ik het afweten. 'k Vind het erg van mezelf. Intussen zit ik al over de 7 maanden en ben ik aan het aftellen. De bekkenpijn is gestagneerd (gelukkig!) en nu zijn het vooral de bewegingen en de harde buiken van zodra ik maar iets doe, die het lastig maken. En het brandend maagzuur ook maar dat zal ook wel iedereen herkennen zeker?
Mijn zoontje zou in januari naar school moeten maar weigert nog altijd om op het potje te gaan. Dat wordt dus nog een hele beleving om hem proper te krijgen.
Tja, muppet, ik ken intussen ook al heel wat mensen die de nodige miserie gehad hebben maar ons verhaal is inderdaad heel gelijkaardig. Raar, hé. Ik zal er nu wel opletten dat ik hierna niet meer zwanger raak want 2 kindjes vind ik wel genoeg. Wel vreemd, eerst was ik in de overtuiging van nooit kinderen te hebben, daarna had ik dus kans op 2 kindjes, die verloor ik en ik vreesde kinderloos te blijven. Daarna kwam er via een omweg toch een zoontje bij (wel gepland) en nu krijg ik er toch nog eentje extra. Het leven kan toch raar verlopen. Vooral als je bedenkt dat ik op 21-jarige leeftijd reeds te horen heb gekregen dat ik zonder hulp nooit zwanger zou raken.
In kortrijk kan je in een school extra onderzoek laten doen om de vroedvrouwen in spe te laten oefenen. Ik zag de aanvraag op een andere babysite en vooral het feit dat ze ook de sociale vaardigheden willen bevorderen spraken mij aan. Ik heb mij verhaal gedaan en zal dus waarschijnlijk langs gaan om mijn verhaal daar eens te doen aan de studenten. In de hoop dat het in Kortrijk wat zal verbeteren. Ik heb intussen gehoord hoe het er in Brugge aan toe gaat en ik moet zeggen dat ze daar veel menselijker zijn. Waar ben jij te vroeg bevallen en had jij dan een goede opvang?
Ik ben benieuwd of er nog iemand gaat reageren na zo'n lange periode van stilte. Ik heb het toch wel heel bont gemaakt.
groetjes aan iedereen!
Mijn zoontje zou in januari naar school moeten maar weigert nog altijd om op het potje te gaan. Dat wordt dus nog een hele beleving om hem proper te krijgen.
Tja, muppet, ik ken intussen ook al heel wat mensen die de nodige miserie gehad hebben maar ons verhaal is inderdaad heel gelijkaardig. Raar, hé. Ik zal er nu wel opletten dat ik hierna niet meer zwanger raak want 2 kindjes vind ik wel genoeg. Wel vreemd, eerst was ik in de overtuiging van nooit kinderen te hebben, daarna had ik dus kans op 2 kindjes, die verloor ik en ik vreesde kinderloos te blijven. Daarna kwam er via een omweg toch een zoontje bij (wel gepland) en nu krijg ik er toch nog eentje extra. Het leven kan toch raar verlopen. Vooral als je bedenkt dat ik op 21-jarige leeftijd reeds te horen heb gekregen dat ik zonder hulp nooit zwanger zou raken.
In kortrijk kan je in een school extra onderzoek laten doen om de vroedvrouwen in spe te laten oefenen. Ik zag de aanvraag op een andere babysite en vooral het feit dat ze ook de sociale vaardigheden willen bevorderen spraken mij aan. Ik heb mij verhaal gedaan en zal dus waarschijnlijk langs gaan om mijn verhaal daar eens te doen aan de studenten. In de hoop dat het in Kortrijk wat zal verbeteren. Ik heb intussen gehoord hoe het er in Brugge aan toe gaat en ik moet zeggen dat ze daar veel menselijker zijn. Waar ben jij te vroeg bevallen en had jij dan een goede opvang?
Ik ben benieuwd of er nog iemand gaat reageren na zo'n lange periode van stilte. Ik heb het toch wel heel bont gemaakt.
groetjes aan iedereen!
Re: eindelijk reactie
Welkom terug .. 't Is niet erg dat je afwezig was, zolang je ons nu maar op de hoogte houdt..maïté schreef:...
Ik ben benieuwd of er nog iemand gaat reageren na zo'n lange periode van stilte. Ik heb het toch wel heel bont gemaakt.
groetjes aan iedereen!
Hey Maïté,
Ik werd opgenomen in het Sint-Jan Brugge voor mijn bevalling op 29 weken zwangerschap. Jorg was 1030 g bij de geboorte maar door vele complicaties is hij een maand later gestorven.
Ik moet zeggen dat ik zeer tevreden was over dit ziekenhuis niettegenstaande de enorme tegenslag.
Veel geluk met je bevalling, allé nog een kleine twee maandjes en je kan je schat in je armen houden. Zalig hé.
Ik werd opgenomen in het Sint-Jan Brugge voor mijn bevalling op 29 weken zwangerschap. Jorg was 1030 g bij de geboorte maar door vele complicaties is hij een maand later gestorven.
Ik moet zeggen dat ik zeer tevreden was over dit ziekenhuis niettegenstaande de enorme tegenslag.
Veel geluk met je bevalling, allé nog een kleine twee maandjes en je kan je schat in je armen houden. Zalig hé.
-
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 sep 2006, 09:47
- Locatie:Kuurne
maïté
Hoi muppet,
ja, ik heb een buurvrouw die daar ook is bevallen op 6,5 maanden. Haar dochtertje is na 2 dagen overleden en van wat ze mij allemaal vertelde is iedereen daar bijzonder goed opgevangen, zowel de ouders als de grootouders en er werd ook de nodige uitleg gegeven rond begrafenis, crematie, sites... In Kortrijk was dit helemaal niet het geval. Zelf was ik blijkbaar in shock want ik heb een gedeeltelijke black-out maar dat zagen ze daar helemaal niet in. Het was blijkbaar ook normaal dat de lijkjes anoniem zouden begraven worden in Kortrijk (gelukkig heeft mijn ventje daar een stokje voor gestoken). Voor de gyn. was het een mislukking dus wou hij al een nieuwe afspraak maken voor hormonenbehandeling binnen de 3 maanden. Gevoelens waren totaal ondergeschikt. Ik heb nooit uitleg gekregen van wat er gebeurd is van de behandelende gyn., na 6 maanden (on)geduld heb ik mijn dossier door laten sturen en kreeg ik eindelijk een woordje uitleg. Ik wou direct vertrekken uit het ziekenhuis want ik wou absoluut geen baby's horen, maar dat was geen probleem, ze zouden me wel op het eind van de gang leggen! Een andere afdeling was nog een optie geweest maar dit vond ik er over. Zelfs de priester die thuis kwam om de begrafenis te regelen kon geen tips geven qua muziek of teksten want voor een "miskraam" doen ze dit normaal niet. M.a.w. ik kan eigenlijk wel een boekje schrijven over onnozele reacties en opmerkingen. Ook uit onze omgeving eigenlijk want na 14 dagen kreeg ik de vraag gesteld of ik er al een beetje over was! En foto's van overleden kindjes mag je blijkbaar niet in je woning uit zetten want dan zou je iemand kunnen choqueren. Volgens mij kan niemand hetzelfde verschot opdoen als de ouders zelf, maarja... Ach, gelukkig zijn er intussen al enkele jaren voorbij maar ik blijf er elke dag aan denken. (je zal dit wel herkennen). En 't begint precies weer te verslechteren, dat zal wel zijn omdat het einde van mijn allerlaatste (yes!) in zicht is. Tja, 4 maal zwanger worden, eenmaal starten met een drieling en daarna nog 3 keer van één prutske..., ikheb het nu wel gehad. Laat de bevallingsdatum maar komen maar toch liefst pas volgend jaar.
Amai, ik ben hier mijn schade van het stilzwijgen aan het inhalen, zo "tetteren"
ja, ik heb een buurvrouw die daar ook is bevallen op 6,5 maanden. Haar dochtertje is na 2 dagen overleden en van wat ze mij allemaal vertelde is iedereen daar bijzonder goed opgevangen, zowel de ouders als de grootouders en er werd ook de nodige uitleg gegeven rond begrafenis, crematie, sites... In Kortrijk was dit helemaal niet het geval. Zelf was ik blijkbaar in shock want ik heb een gedeeltelijke black-out maar dat zagen ze daar helemaal niet in. Het was blijkbaar ook normaal dat de lijkjes anoniem zouden begraven worden in Kortrijk (gelukkig heeft mijn ventje daar een stokje voor gestoken). Voor de gyn. was het een mislukking dus wou hij al een nieuwe afspraak maken voor hormonenbehandeling binnen de 3 maanden. Gevoelens waren totaal ondergeschikt. Ik heb nooit uitleg gekregen van wat er gebeurd is van de behandelende gyn., na 6 maanden (on)geduld heb ik mijn dossier door laten sturen en kreeg ik eindelijk een woordje uitleg. Ik wou direct vertrekken uit het ziekenhuis want ik wou absoluut geen baby's horen, maar dat was geen probleem, ze zouden me wel op het eind van de gang leggen! Een andere afdeling was nog een optie geweest maar dit vond ik er over. Zelfs de priester die thuis kwam om de begrafenis te regelen kon geen tips geven qua muziek of teksten want voor een "miskraam" doen ze dit normaal niet. M.a.w. ik kan eigenlijk wel een boekje schrijven over onnozele reacties en opmerkingen. Ook uit onze omgeving eigenlijk want na 14 dagen kreeg ik de vraag gesteld of ik er al een beetje over was! En foto's van overleden kindjes mag je blijkbaar niet in je woning uit zetten want dan zou je iemand kunnen choqueren. Volgens mij kan niemand hetzelfde verschot opdoen als de ouders zelf, maarja... Ach, gelukkig zijn er intussen al enkele jaren voorbij maar ik blijf er elke dag aan denken. (je zal dit wel herkennen). En 't begint precies weer te verslechteren, dat zal wel zijn omdat het einde van mijn allerlaatste (yes!) in zicht is. Tja, 4 maal zwanger worden, eenmaal starten met een drieling en daarna nog 3 keer van één prutske..., ikheb het nu wel gehad. Laat de bevallingsdatum maar komen maar toch liefst pas volgend jaar.
Amai, ik ben hier mijn schade van het stilzwijgen aan het inhalen, zo "tetteren"
Hé Maïté,
Ik ben uitgerekend voor 12 januari, dus is er niet zoveel verschil met jou! Of toch wel... ik ben nu 26 jaar en het is mijn allereerste kindje. Dus zal het toch wel een heel andere ervaring zijn. Als ik je zo lees, krijg ik de indruk dat je een sterke vrouw bent!
Hier is het ondertussen in elk geval ook aftellen geblazen. Zo naar het einde toe wordt het zwaar, he! Ik krijg toch last van allerlei vervelend kwaaltjes.
Als je zin hebt om nog veel meer te kwebbelen ben je zeker welkom bij 'Verwacht in januari 2007'. Daar kwebbelen we erop los met een heleboel januari-mama's die zitten te wachten tot de feestdagen eindelijk voorbij zijn
Liefs,
Aditi
Ik ben uitgerekend voor 12 januari, dus is er niet zoveel verschil met jou! Of toch wel... ik ben nu 26 jaar en het is mijn allereerste kindje. Dus zal het toch wel een heel andere ervaring zijn. Als ik je zo lees, krijg ik de indruk dat je een sterke vrouw bent!
Hier is het ondertussen in elk geval ook aftellen geblazen. Zo naar het einde toe wordt het zwaar, he! Ik krijg toch last van allerlei vervelend kwaaltjes.
Als je zin hebt om nog veel meer te kwebbelen ben je zeker welkom bij 'Verwacht in januari 2007'. Daar kwebbelen we erop los met een heleboel januari-mama's die zitten te wachten tot de feestdagen eindelijk voorbij zijn
Liefs,
Aditi