Hallo, ik ben Anne...

[Anna]

Ik ben Anna, mama van vijf kinderen,en ik hoop op een zesde kindje...
Ik woon in Luik, maar ben geboren en getogen in Gent.
Ik hoop hier gezellig te kunnen praten met mama's, ook van een fijn groot gezin als het mijne...
Mijn 5 kinderen, mijn man en ik, houden van attraktieparken, en zijn allemaal trouwe en doorwinterde Trekkie's...
Ik hoop echt hier goed te ontvangen te worden, en hoop jullie ook met raad te kunnen bijstaan.

[Patricia]

Hoi


Welkom en ik heb mss niet zo een groot gezin maar hoop het wel ooit te hebben en hoop dat je snel een 6de mag verwachten

[Anna]

Dat is wat ik nu noem een toffe reactie...
Ik hen inderdaad een groot gezin...
Dat is vroeg opstaan, heel de dag werken (bergen strijk, je kunt je dat niet voorstellen...), en s'avonds liefst niet te laat gaan slapen.
En ja, ik zou zo graag nog één keer een baby in huis hebben...
Mijn oudste is er nu veertien en de jongste vijf...
Mijn man zegt" okee, maar dit is nu wel de aller aller laatste".
Dat valt nog te bezien,wie weet hoe onze toekomst er uit zal zien?
Er zijn tog een paar stevige ingredieénten nodig mocht je zelf aan een groot gezin willen beginnen als ik....
1: een grandioos gevoel voor humour.
2: kunnen toveren met tijd en met geld.
3:geduld, geduld en nog een keer heel veel en enorme dosisen geduld
4:en disipline, dat kan ook niet anders (nooit of te nooit lijfstraffen natuurlijk), gewoon grenzen trekken, en je er daar aan houden.
5:kunnen communiceren, altijd openstaan om te luisteren, en zo nodig te "donderpreken"

Mocht je nog iets willen weten, vraag maar. Anna

[Patricia]

Aan 4 van de 5 eigenschappen kan ik wel voldoen en dat geld lost zichzelf meestalwel op bij ons .


Mja het zal bij ons dan wel een supergroot gezin worden vermitst mijn vriend al een zoon van 8 heeft ( en voorlopig nog een 2de bij zen ex van 6 jaar maar dat is niet van hem maar van een egyptenaar maar voorlopig moet hij er wel voor betalen .)


volgens mijn vriend sta ik te erg op decipline maar als je dat niet doet lopen ze over je heen voor ze de 12 jaar gespaseerd zijn .


Hoe noemen jou kids en hoe oud zijn ze ?



Mijn zoontje zal 12 oktober zijn eerste kaarsje mogen uitblazen en hoop dat we in mei onze nieuwe spruit mogen verwelkomen maar dat is nog ff afwachten 2 of 3 sept zou ik ongfesteld moet worden natuurlijk hoop ik dat ik dat niet zal zijn .



Dus nr 2 is in de maak op weg naar een groot gezin hihi

[Anna]

Dag Patricia,

Wel, ik heb je heel veel te vertellen...
Ten eerste over die dicipline, ik ben opgevoed meer door mijn grootouders dan mijn ouders.
Ik ben dus pakken strenger opgevoed dan vb mijn klasgenoten, en om eerlijk te zijn, het werpt nog steeds zijn vruchten af.
Mijn pepe was een wijs man, in princiepe sprak hij niet veel, maar als hij zijn mond opendeed, dan kwam daar goede raad uit...
Hij zei, eens ik moeder was, altijd tegen mij " een jonge boom, kun je rechttrekken, mocht hij scheefgroeien, met een oudere boom zal dat nooit meer lukken".
Daarmee heeft die oude en wijze man, de sleutels doorgegeven om mijn kinderen deftig te kunnen opvoeden.
Ik geloof in grenzen, want kinderen hebben dat meer dan nodig.
Kinderen hebben neen nodig,ze moeten weten wat kan en niet kan, wat in de maatschappij getolereerd word, en wat niet.
Pas op, ik geloof absoluut niet in een pak slaag, nooit, want dat laat alleen zien dat je als ouder gewoon sterker en dommer bent.
Praten helpt veel meer dan roepen en slaan.
Mijn kinderen hebben een zeer goede reputatie (tuurlijk, ik ben hun mama ik zal natuurlijk beetje stoefen...).
Maar zelf de directeur van de school zegt dat mijn kinderen veel beter in hun vel zitten en beter luisteren dan de meeste...
Maar dat is meestal zo, in een groot gezin leren kinderen van dag 0 aan, hoe het leven werkt in een groep.
Mijn oudste zoon (Mike) zit in het 2de Latijn, en wil later leraar worden.
Je bent een mama die gelooft in grenzen leggen en dicipline, en ik vind dat je goed zit.

Over dat kindje moet je vriend daar nu blijven voor betalen, kan er daar dan niks aan gedaan worden?
Ik wil daarmee niet onbeleefd doen, of wat dan ook, maar je hebt binnenkort een jarige en (hopelijk een roze streepje in septmeber), en ik denk dat jij en je vriend en je kinderen die centen toch ook kunnen gbruiken....

Mijn kinderen?
Mijn oudste heet Mike, en is 13.
Daarnaa komt Lydie en die is net 12 geworden.
Stijn is nummer drie en 9jaar.
Scarlett is nummer vier en is 8, en is ons wonderkind, en we zijn nog steeds gelukkig ieder keer dat we naar haar kijken...
Over haar zal ik het een andere keer hebben...
En dan heb je onze jongste deugniet Joeri alias weglopertje...
Bij dat ventje draai je je rug om, en hup, hij is er vandoor...
Hij is in juli net 5 geworden...
Voila, daar heb je ze allemaal...

Ik zal veel voor je duimen,voor een nieuwe zwangerschap...
Groetjes Anna...

[Dagmar]

Hoi Anna,

Fijn dat jullie nog bewust voor een groot gezin kiezen.. Ik word zelf nog maar voor de tweede keer moeder, maar ik kom wel uit een groot gezin. En nu bij verjaardagen is het altijd fijn als heel de bende bijeenkomt.. En voor mijn kindjes vind ik het wel fijn dat ze altijd veel neefjes en nichtjes zullen hebben (ene keer dat mijn broers en zussen er ook aan gaan beginnen).

Groetjes, Dagmar..

[Anna]

Hallo Dagmar

Ik wist al van zo jong af aan (ik was amper 16...) dat ik een enorm gezin wou.
En ik zou niet weten, waar dat van komt...
Ik denk dat de dag dat onze lieve heer moedergevoel uitstrooide, hij de beker over mij per ongeluk heeft omver gekieperd over mij... .
Mijn man heeft ook iets met grootte gezinnen...
Ik weet wel, dat ik het aankan, maar het is niet gegeven voor iedereen hoor...
Je moet er wel twintig keren over denken...
Ik kan het aan hoor, en geloof mij, ik doe het niet voor het genieten van zwanger te zijn.
Ik ben een stuk chagrijn, eens ik zwanger ben...
Bestond hij maar de oievaar, kon hij een mailtje bezorgen, dinsdagmorgen baby aankomst...
Het is vroeg opstaan, en vroeg slapen, en heel veel werk.
Gelukkig heb ik de luxe om gewoon huismama te zijn, en kan ik mijn tijd verdelen.
En nu zou ik nog graag een (messchien)laatste keer een baby.
Ik schrijf wel messchien, want wie weet...
En jij Dagmar? Ook een drukke mama?

Ik staa open voor alle verdere vragen....
Anna

[Patricia]

Hoi



Het lijkt wel of we hier een topic gestart zijn haha


Dat kind dat niet van mijn vriend is .


De ene zegt dat gaat de ene zegt dat gaat niet om van die alimentatie af te geraken (125 euro per kind )

1 ding is zeker zijn scheiding die al 3 jaar aansleept zal eerst rond moeten zijn .
Ik heb wel enorm veel medelijkde met dat kind juist omdat hij niet blank is hij gaat vanaf 1 sept naar het eerste leerjaar waar vele kinderen wel weten hoe het zit dat mijn vriend zijn papa niet is dus een makkelijk slachtoffer om te pesten en hij kent de waarheid niet dus kan zich niet verdedigen .

Ik heb al verschillende miskramen achter de rug en van de eerste 2 weten mijn ouders niks af .
Maar al vanaf de eerste x dat ik zwanger was ( onbezonnen en niet nadenkt ) op mijn 15 jaar wist ik al dat ik een groot gezin wou ik was blij dat het al zo was tot het mis liep zelfs mijn vriend toen had ik nergens van op de hoogte gebracht gewoon uit voorzorgen dat niemand mij tot iets kon dwingen wat ik niet wou .



Nu ik werelijk mijn eerste zoon in mijn armen kan houden is het gevoel naar een groot gezin zelfs nog groter geworden maar dat vind zeer weinig begrip bij mijn familie ze zijn wel heel blij met mijn zoon maar ze vinden 2 kinderen meer dan genoeg .

mijn ma heeft zelfs letterlijk gezegd als ik nu weer van de eerste x zwanger zou blijken dat ik mij maar moest later sterilizeren dat ik geen risico's mocht nemen .( ben daarop dus zeer boosw geworde ) en gezegt dat het nog altijd onze keuze is of er meer dan 2 komen .
Volgens mijn ma staat onze toekomst vast waarop ik toen zei awel dan zal het ook wel vast staan dat ik meer dan 2 kinderen zal krijgen als dat gebeurd zal er dat wel staan .


Men zegt wel de bevolking vergrijst maar de mensen die dan toch een groot gezellig gezin willen worden als gek verklaard ach zolang we zelf gelukkig zijn .

Ik heb liever een knuffel en een lach van mijn zoon gewoon om iets klein

[Dagmar]

...En jij Dagmar? Ook een drukke mama?...

Nee, ik ben geen drukke mama, de dochter daarentegen die is druk genoeg voor ons allebei ..
Mijn vriend zei altijd dat hij wel 5 of 6 kinderen wilde, maar hij is erop teruggekomen en zegt nu eerder 2 of 3 (Hmm, zou ons dochtertje er voor iets tussen zitten??).. We zullen wel zien hoeveel het er uiteindelijk worden, we hebben in ieder geval nog tijd genoeg!

[Anna]

Hallo Dagmar, wat bij jij een vroege vogel zeg...

En ik die dacht dat opstaan om kwart voor zeven al vroeg was...
Dus als ik het goed begrijp ben je al één keer mama en ben je blijkbaar zwanger...
Van harte dus, hoeveel heb je nog te gaan, en heb je een idéé wat het zou kunnen zijn?
Ik weet het dat zijn veel vragen, maar ik ben van nuture een open en nieuwsgierig mens...
Drie kinderen, is al bij al toch een mooi en groot gezin hoor nu dezer dagen.
Daarbij, het is niet omdat jij een drukke dochter hebt dat ze allemaal zo zullen zijn.
Bij ons thuis zijn het de meisjes die het "drukst" zijn.
Die twee kunnen bekvechten hoor...
Onze jongens daarintegen, zijn eerder rustig.
Maar dan nog, ze kunnen niet echt zonder elkaar, eens er eentje op vakantie is, is er gelijk een gaatje in de familie en houden ze niet op om om elkaar te vragen.
Op school zijn het dan ook "musketiers...
Heeft er een problemen, of word er een pijn gedaan, dan krijgt de boosdoener gegarandeerd de hele cavalerie op zijn hoofd...
Het zou zelf eens kunnen dat ééns de nieuwe baby er is, je dochter tot rust zal komen, mag ik vragen hoe oud ze is?

[Anna]

Dag Patricia,

Ik heb even wat tijd nodig om over een antwoord te denken.
Mijn ervaring met een groot gezin heeft me veel geleerd.
Familie's zoals de mijne kempen voortdurend met vooroordelen.
Mensen, die ons niet kennen, plakken, eens ze ons maar zien, een etiket op onze familie.
Dat gaat van konijnen tot zeggen van "kijk, dat daar lopen, en allemaal voor het kindergeld"...
Okee, ik krijg kindergeld,maar moest ik het niet krijgen, dan nog zou ik een groot gezin willen.
Gelukkig heeft mijn man een degelijk salaris, en kan ik thuis blijven, en mijn fultime job doen als mama.
Mijn kinderen moeten nooit de kleren dragen van hun broer of zus, hebben allemaal een eigen kamer, en hebben eigenlijk wat andere kinderen hebben, een (mag je hier merken noemen, ik weet niet hoe ik het anders kan noemen...) came cube, enzovoort.
Alles wat andere kinderen hebben uit een "normaal" gezin kan hier ook.
Alleen word er hier meer gedeeld.
Dus geloof mij, dat kindergeld word hier gebruikt tot de laatste centiem voor de kinderen..
Mijn familie heeft mij veel pijn gedaan,ook met hun vooroordelen.
Weet je wat zij het ergste vonden? Wat gaan de buren er niet van zeggen... Dat vonden zij het ergste wat er maar kon bestaan, de achterklap van hun buren...
En die buren vonden mijn kinderen allemaal tof...
Ik heb geen hulp, geen enkele hulp van mijn eigen familie of die van mijn man.
En wij zijn vrij...
Ik begrijp niet waarom je mama zei dat je je moest stereliseren.
Het is jouw lichaam hoor, doe het niet...
Ik was getrouwd toen ik amper 18 was, en de eerste keer een mama toen ik 19 was...
Het moederschap zit in mij, en alhoewel ik het zelf zeg, ik ben een goede mama.
Nu ben ik er 32 en heb denk ik, veel ervaring.
het moeder zijn, met de jaren is gemakkelijker geworden, en beter.
Vroeger liet ik me nog sterk beinvloeden door familie en de omgeving.
Nu niet meer. Ik ben sterk geworden, en luister naar wat mijn hart verstand en instinct mij zegt.
Met de jaren ben ik ook rustiger geworden, en kalmer...
Mijn kinderen zijn nu mijn leven.

groetjes Anna

[Dagmar]

Hoi Anna,

Nee, ik ben geen vroege vogel.. Ik kon gewoon niet slapen, vandaag eerste schooldag voor ons dochtertje.. Ze is in juli 2,5 jaar geworden, dus 1 september was de dag waar we zowel naar uitkeken als tegenop zagen. Nummertje twee is inderdaad op komst (kijk maar eens bij "verwacht in oktober") en hij wordt 28 oktober verwacht.. 't Wordt dus een jongen en we gaan hem Karsten noemen.

En helaas zijn er die vooroordelen tegen grote gezinnen.. Als ik vertel hoeveel broers en zussen ik heb, kijkt iedereen ook raar.. En de ouders en grootouders van mijn vriend zeggen nu al dat ze hopen dat het een jongetje is (ze weten het niet), dan kunnen we stoppen, dan hebben we er eentje van elk.. Mijn vriend zegt dan dat we er 4 of 5 willen (ook al weten we het nog niet) en dan is hun gezichtsuitdrukking geld waard!!! Uiteindelijk zal het toch onze keuze zijn of we er nog willen of niet.. En ik ga ook niet stoppen voor hun zielerust, dan hadden we ook moeten trouwen, daar hebben ze ook al genoeg over gezegd.. Maar wij doen lekker waar wij ons goed bij voelen!

Groetjes, Dagmar..

[Anna]

Hallo Dagmar,

Als ik eens goed lees wat je allemaal schrijft, vind ik toch dat je een sterke vrouw bent, met een sterke persoonlijkheid.
Was ik maar vroeger een beetje meer als jij geweest, dan had mijn leven er messchien anders uitgezien.
Niet dat mijn huidige leven niet okee is, maar ik heb me vroeger te veel laten doen, en het heeft me jaren gekost om te zeggen van " en nu opduvelen, want dat pik ik niet meer".
En eens ik voor mezelf ben beginnen opkomen, zetten de mensen zulke ogen op...
Ze vielen uit de lucht, en geven mij nu nog alle schuld ook.
Ze vinden mij nu zo erg veranderd...
Zelfs mijn man vind dat ik veranderd ben, maar ik heb dan ook een paar rake klappen gekregen van het leven.
Als jij niet wil trouwen, moet je dat niet doen.
Voor de goede naam van de familie moest ik trouwen, ik heb dan ook geweigerd, een cent te betalen, en hebben mijn familie dan maar betaald.
Ik heb er een hekel aan gehad, ik mocht niks doen wat ik echt wou, goed ik moest dan ook niet betalen.
Maar wat ik wou was gewoon op een maandagmorgen trouwen op het stadshuis zonder familie, gewoon de man van wie ik hield en daarmee basta.
En hoe meer kinderen ik kreeg hoe erger het werd.
Dat van dat koppel, dat liedje ken ik vanbuiten...
Maar nu, weet mijn familie dat ik sterk ben en sterk staa, en wie niet in mijn taal spreekt, en mij niet aanvaard zonder mijn leven en kinderen, vliegt hier buiten.

Ik wou je bedanken dat ik eens mijn hart bij je kon luchten, normaal gezien ben ik niet zo een gefrustreerd persoon...

Dus je dochtertje is aan haar eerste schooldag begonnen?
Hoe is het nu gegaan?
Bij ons op school was het ook een waterval van traantjes hoor....
Maar weet je, eens je lieverdje dan terug komt, is zij dubbel blij en komt thuis overgelukkig omdat mama er is, en wat zal ze te vertellen hebben.

Karsten, is echt een mooi en degelijke naam voor een jongetje, en later voor een man.
Mag ik de naam weten van je dochtertje?

En nog even over dat groot gezin, komt tijd komt raad.
Als je het leven goed aankan met twee, dat kan dan nog beter met drie...
(kinderen uiteraard...).
De overstap van één kind naar twee is de moeilijkste, kan je dat aan, dan heb je alles in je, om een groot gezin aan te kunnen....

[Patricia]

Hoi


Dagmar hoe was de eerste schooldag hoop niet teveel traantje.

Toen ik die kleintjes zag huilen op het nieuws deze middag pinkte ik zelf ook een traantje weg nog 1,5 jaar en mijn kleintje staat ook zo .


Die opmerking van het kinderegeld vind ik laag bij de grond want van het kindergeld alleen trek je ze niet groot.

mja hoe vaak ik te horen krijg nu nog een meisje en dan kan je stoppen want dan heb je een koningswens.
Ik zeg dan meestal wat de koning wens intreseerd mij ni wat ik en mijn vriend wensen is wat telt.



Ik heb 1 ouder broer en zelf erna droomde ik nog dat ik jonger broer of zusjes zou krijgen wat niet was.

Mijn moeder geeft die reactie met 2 is het al moeilijk genoeg en wat als ze willen gaan verder studeren enz .


Het salaris van mijn vriend is niet echt heel hoog en daar gaat dan al 250 euro vanaf maar eens zijn scheiding rond is gaan we kijken om iets te kopen of we nu 400 euro aan huur geven of aan een lening voor een eige huis nu mijn keuze zou snel gemaakt zijn .



desnoods een huis met een zolder die omvormbaar is tot kamers maar dat zien we dan nog wel .

[Dagmar]

Dus je dochtertje is aan haar eerste schooldag begonnen?
Hoe is het nu gegaan?
Bij ons op school was het ook een waterval van traantjes hoor....
Maar weet je, eens je lieverdje dan terug komt, is zij dubbel blij en komt thuis overgelukkig omdat mama er is, en wat zal ze te vertellen hebben.
...
Mag ik de naam weten van je dochtertje?

Ons dochtertje heet Mila. De eerste schooldag is gegaan zoals verwacht, traantjes bij haar en bij mij ook wel een paar.. En deze middag was ze heel blij om me terug te zien .. Maar nog een paar dagen doorbijten en ze zal het wel gewoon zijn (en ik ook).

[Anna]

Dag Patricia

Mensen denken vaak in "vakjes".
Ze denken, en blijven hetzelfde denken...
Een kast van een huis twee bmw voor de deur en twee kinderen.
Twee keer per jaar op vakantie, en verder dan dat "idealbeeld" geraken ze niet.
Dat is dan jammer voor hun, want het leven heeft toch zoveel meer in zijn marge.
En als je dan anders durft denken en doen dan hun, dan hallo de achterklap en de vooroordelen...
Ieder van mijn kinderen is uniek op zich..
Mijn oudste zoon is momenteel 13 en begint echt zo "groot" te worden en te denken.
Hij begint zijn eigen idéén te hebben over het leven.
Ik denk wel, dat hij goed op weg is om een verstandige en zeer sociaale jongeman te worden.
Hij komt dan ook uit een groot nest he...

De jongste heeft vanmorgen geen traan gepinkt hoor, had zijn stiftjes in zijn ene hand en in de andere een boekentas, en is meteen naar zijn juf gelopen en heeft gezwaaid, dag mama....
Is hij dan deze middag thuis gekomen met twinkellichtjes in zijn ogen, en een mondje vol schoolverhalen. "Mama, ik ben deugniet geweest, goed he..."
Heeft 3 boterham gegeten, en is in de zetel in slaap gevallen...

Mijn andere kinderen zijn thuis gekomen met een boekentas vol met schriften om in te pakken, mens, ik heb nog steeds kramp in mijn hand...
En met nu al klachten over de nieuwe leraar, "mama de nieuwe meester heeft twee dictéé per week..."
Ja, september heeft aan de deur geklopt....

Groetjes Anna

[Patricia]

Mja ik zie liever mijn droom over mijn gezin uitkomen dat op verlof te gaan ga liever is een dagje of weekendje naar zee dan naar een ander land.


Die leerkrachten toch ook he .
Dictee had ik ook een hekel aan vermits ik nu nog steeds veel schrijf foute maak hihi spelling was nooit mijn beste vak hihi.



ik zal het zwaar hebben bij de eerste schooldag als het zover is denk ik .

[Anna]

Hallo patricia...


Voor mij heb je wat er nodig is om een groot gezin te hebben.
Daarbij mama zijn is niet moeilijk...
Je moet gewoon opvoeden met liefde en verstand, en voor de rest...
Wij gaan ook niet meer op vakantie, financieel zou het wel kunnen, maar mijn jongste dochter heeft problemen met haar gezondheid...
Dus doen we heel veel daguitstappen.
We hebben een abonnement op pretparken, en daar zijn mijn kindern dol op..
Hoe hoger hoe beter, en hoe harder , en vlugger, ja dat is wat mijn kids graag doen.
De jongste beziet mij ook al, presies of ik kom van mars als ik hem een ritje voorstel in de paardjesmolen...
(hij is er vijf).
En ik krijg regelmatig met hem aan de stok, als hij weer een paar centimeters mist om ergens op te mogen...
Verder hebben we een enorme tuin, met een flinke muur er omheen..
En met school zijn ze of op vakantie of op stap, en ligt de school letterlijk in het bos.
Kinderen maak je niet rijk of supergelukkig met geld of spullen hoor...
Mits ik niet moet gaan werken, kan ik dingen doen met mijn kinderen, dat maakt ze gelukkig.


Groetjes Anna

[Patricia]

Alles wat ik samen met mijn kleintje kan doen maakt mij ook gelukkig
vooral het moment dat hij uitgeput op mijn schoot in slaap valt vind ik super .



Voor de rest loopt het hier redelijk nog geen spoor van mijn mens..

ik hou jullie op de hoogte .

[conny]

Klopt het Ben jij zwanger?
Heb je al een test gedaan?

[Wendy]

Ik twijfel er niet aan dat jullie kinderen (en jullie) gelukkig zijn, maar ik ben een 'andere mama'.
Ik ben in een klein bedrijf begonnen en daar ben ik opgeklommen tot een hoge functie. Dat is iets wat grote voldoening geeft en wat ik zeker niet zou willen missen.
Ooit heb ik dus aan mijn carrière gewerkt en heb ik kinderen op de lange baan geschoven.
Tijdens mijn zwangerschap ben ik heel erg veranderd en rond de bevalling heb ik een komplete metamorfose ondergaan: ik ben nu 'mama' in alle betekenissen van dat woord. Mijn omgeving herkent me niet meer.
Ook nu, tijdens mijn zwangerschapsverlof, krijg ik soms telefoon van het bedrijf, ga ik naar de vergaderingen en ga ik als het aan de telefoon niet kan opgelost worden. Ik ben daar heel gelukkig mee (en ik krijg achteraf extra dingen ter compensatie)
Het enige wat wij niet hebben is tijd. Soms zeggen de mensen:'geld maakt niet gelukkig' ...maar het helpt wel.
Wij werken niet om aan andere mensen te kunnen laten zien wat we hebben. Wij werken voor ons plezier en we genieten van het leven.
Mijn zoontje zal niet opgroeien in een groot gezin, maar ik heb gekozen voor de kribbe zodat hij met leeftijdsgenootjes kan spelen.
Van het begin van de zwangerschap heb ik aan later gedacht: gaan spelen bij vriendjes, muziekles, voetbal, jeugdbeweging,... en ik heb de oplossing ongeveer 200 m. van hier gevonden. Een mevrouw die niet werkt en geen kinderen heeft zal voor al die dingen zorgen. Voorlopig gaat ze ons zoontje in de kribbe afhalen als wij te laat zijn en is ze onze vaste babysit voor avondvergaderingen. Dit kost vrij veel geld, maar dat heb ik gewild omdat ik een goede en blijvende oplossing wilde.
Ik zie mijn zoontje heel graag en ik wil hem in alles het beste geven, maar een ongelukkige mama thuis: daar heeft hij niets aan.
Wij laten ons huishouden door iemand doen. Dus als we er zijn dan zijn we er ook echt voor hem.

[Anna]

Dag Wendy,

Hoe je ook "mama" bent maakt mij niet uit...
Het enige wat ik wil is dat de kinderen, of kind gewoon gelukkig kan zijn.
En jij hebt zo je weg gevonden, en dat is prima...
Dat jij nu wel veel geld hebt, is een zegen voor jou...
Waar ik de kriebels van krijg zijn de mensen, die ons niet eens kennen gewoon op voorhand een étiket opplakken op ons voorhoofd.
Hoe een gezin er nu uitziet heeft geen belang, één of twee kinderen, of meer, nieuwe familie's, (vrouwen die hun kinderen hebben uit vb een vorig huiwelijk of zo...).
Mama's die het op hen eentje klaren, ik ben heel open , voor mij is maar één ding echt belangrijk, en dat is dat een kind gelukkig moet zijn.
Ik ben wat je noemt een "oermoeder".
Ik kan alleen maar ik zijn, als er kinderen rond mij lopen, en die gelukkig zijn.
Zo funcioneer ik, en zo ben ik.
Iedere ouder doet op zijn, of haar manier zijn best.
En eens een kind daar zich gelukkig en veilig bij voelt, is dat prima...

[Patricia]

Hoi conny jaja dat zie je goed .


Ik heb getest en ik mag zeggen dat ik in zeer blijde verwachting ben

[Dagmar]

Proficiat Patricia!!!!

[Anna]

van harte gefeleciteerd.

anna

[Patricia]

Dank jullie wel maandag ga ik naar mijn huisarts en als ik de uitslag op papier heb ga ik een afsraak maken bij de gyn ( hoop dat hij er op 8 weken ook eentje wil maken )

Kwestie van rust te vinden dat alles goed is

[conny]

Proficiat Patricia
En dat alles goed mag zijn en blijven

[Wendy]

Dag Wendy,

Hoe je ook "mama" bent maakt mij niet uit...
Het enige wat ik wil is dat de kinderen, of kind gewoon gelukkig kan zijn.
En jij hebt zo je weg gevonden, en dat is prima...
Dat jij nu wel veel geld hebt, is een zegen voor jou...
Waar ik de kriebels van krijg zijn de mensen, die ons niet eens kennen gewoon op voorhand een étiket opplakken op ons voorhoofd.
Hoe een gezin er nu uitziet heeft geen belang, één of twee kinderen, of meer, nieuwe familie's, (vrouwen die hun kinderen hebben uit vb een vorig huiwelijk of zo...).
Mama's die het op hen eentje klaren, ik ben heel open , voor mij is maar één ding echt belangrijk, en dat is dat een kind gelukkig moet zijn.
Ik ben wat je noemt een "oermoeder".
Ik kan alleen maar ik zijn, als er kinderen rond mij lopen, en die gelukkig zijn.
Zo funcioneer ik, en zo ben ik.
Iedere ouder doet op zijn, of haar manier zijn best.
En eens een kind daar zich gelukkig en veilig bij voelt, is dat prima...

Dag Anne (of Anna? Ik kom de 2 tegen)
Ik oordeel niet en ik veroordeel nooit en zelf wil ik ook niet veroordeeld worden.
Verder kan ik helemaal volgen wat je schrijft.
Als iedereen zichzelf mocht zijn en gelukkig kon zijn zoals hij of zij wil dan zou de wereld er een stuk beter uitzien.

[Anna]

Dag Wendy...

Ik ben dus straf begonnen, ik heb een fout in mijn eigen naam kunnen typen...
Ik ben gewoon Anna... en geen Anne, alhoewel ik ook van die naam hou..
Uit wat ik van je kan lezen, ben jij ook een vrouw waar veel kracht achter schuilt.
Ik probeer mijn best te doen, mensen niet te vooroordelen, of ze gewoon maar te beoordelen, op de manier hoe ze er uit zien, of om hoeveel geld of juist niet hebben.
Ik ben op zich dan ook geen moeilijk mens hoor..
Ik hou van een simple leven,messchien zelfs sober.

Groetjes Anna

[teacher]

Hey Anna,

Proficiat met je grote gezin, jullie redden je wel lees ik hierboven.
Wie verwachten ons eerste in februari, maar hoop ook ooit er een aantal te hebben.
Veel succes met nummer 6.
Groetjes Glenn.