25 februari 2006
Moderators:Welcome, Annubis, Sigri, Moderators
Hallo,
Ik verwacht mijn eerste kindje op 25 februari 2006.
Joepi!!!
groetjes Tatty
Ik verwacht mijn eerste kindje op 25 februari 2006.
Joepi!!!
groetjes Tatty
Hey,
Hier mijn verhaal hoe het begon
Ik wist eigenlijk al dat ik zwanger was voor ik de test gedaan had, ik ben een fervente koffiedrinkster en die bewuste morgen moest ik mijn anders zo lekkere tas koffie weggieten want werd er echt misselijk van. Maar had al zo dikwijls een test gaan halen en telkens negatief, dus dacht ik van: nee, dat kan niet... Maar toen ik op het werk vertrok, kon ik de spanning niet meer dragen en ben ik vlug de Di binnengesprongen en daar zo een testje gaan kopen... Toen ik thuiskwam moest ik eerst nog een soort bekertje zoeken om in te plassen
En ja hoor de test was positief... Toen dacht ik van mmmh tis zo een goedkoop testje zou het wel betrouwbaar zijn... Ik weer naar buiten naar de apotheek op de hoek, en toen ook die test positief bleek, drong het langzaam tot mij door dat ik eindelijk zwanger was... Een raar gevoel hoor! Ik direct naar mijn tweelingzusje gebeld om te vertellen dat ik ook zwanger was, want zij stond op het punt om te vertrekken naar het ziekenhuis, ze zou ingeleid worden want Yana (haar dochtertje van nu 5 maanden) had besloten van in mama's buik te blijven. Hihi later bleek dat we samen ongeveer 2 maanden zwanger geweest zijn, echt wel grappig. Daarna naar mijn vriend gebeld, hij kon het niet geloven, was superblij... Ons ma liet de telefoon vallen toen ik belde, echt hilarisch...
Na een weekje euforie begon langzaam de moeheid te komen, heb een week en half in de zetel gelegen, hele dagen geslapen. Kon de geur van vlees niet verdragen... Kon niet eten waar ik zin in had want werd echt ziek, alles draaide in mijn maag... Zelfs snoepen kon ik niet en dan is het al erg Na die periode kwam de fruit periode: appelen, peren, sinaasappelen, druiven... En nu zit ik ongeveer terug in mijn gewone routine... Veel eten en snoepen met af en toe nog een stukje fruit maar niet meer zoveel als in het begin...
Heb tot nu toe wel altijd van iets last gehad... Eerst moeheid, misselijkheid, rugpijn, groeipijnen, nu terug moeheid en de kuisziekte
hihi En nu heeft babytje besloten van met het hoofdje rechtsboven tegen mijn ribben te duwen en dat doet ook wel pijn hoor, vooral als ik zit... Maar tis zo een zalig gevoel en daar kan geen enkel kwaaltje tegenop!!!!
Hier mijn verhaal hoe het begon
Ik wist eigenlijk al dat ik zwanger was voor ik de test gedaan had, ik ben een fervente koffiedrinkster en die bewuste morgen moest ik mijn anders zo lekkere tas koffie weggieten want werd er echt misselijk van. Maar had al zo dikwijls een test gaan halen en telkens negatief, dus dacht ik van: nee, dat kan niet... Maar toen ik op het werk vertrok, kon ik de spanning niet meer dragen en ben ik vlug de Di binnengesprongen en daar zo een testje gaan kopen... Toen ik thuiskwam moest ik eerst nog een soort bekertje zoeken om in te plassen
En ja hoor de test was positief... Toen dacht ik van mmmh tis zo een goedkoop testje zou het wel betrouwbaar zijn... Ik weer naar buiten naar de apotheek op de hoek, en toen ook die test positief bleek, drong het langzaam tot mij door dat ik eindelijk zwanger was... Een raar gevoel hoor! Ik direct naar mijn tweelingzusje gebeld om te vertellen dat ik ook zwanger was, want zij stond op het punt om te vertrekken naar het ziekenhuis, ze zou ingeleid worden want Yana (haar dochtertje van nu 5 maanden) had besloten van in mama's buik te blijven. Hihi later bleek dat we samen ongeveer 2 maanden zwanger geweest zijn, echt wel grappig. Daarna naar mijn vriend gebeld, hij kon het niet geloven, was superblij... Ons ma liet de telefoon vallen toen ik belde, echt hilarisch...
Na een weekje euforie begon langzaam de moeheid te komen, heb een week en half in de zetel gelegen, hele dagen geslapen. Kon de geur van vlees niet verdragen... Kon niet eten waar ik zin in had want werd echt ziek, alles draaide in mijn maag... Zelfs snoepen kon ik niet en dan is het al erg Na die periode kwam de fruit periode: appelen, peren, sinaasappelen, druiven... En nu zit ik ongeveer terug in mijn gewone routine... Veel eten en snoepen met af en toe nog een stukje fruit maar niet meer zoveel als in het begin...
Heb tot nu toe wel altijd van iets last gehad... Eerst moeheid, misselijkheid, rugpijn, groeipijnen, nu terug moeheid en de kuisziekte
hihi En nu heeft babytje besloten van met het hoofdje rechtsboven tegen mijn ribben te duwen en dat doet ook wel pijn hoor, vooral als ik zit... Maar tis zo een zalig gevoel en daar kan geen enkel kwaaltje tegenop!!!!
Ik ben normaal gezien een echte workaholic, als het op het werk niet is, dan thuis wel... Ik heb mij een weekje heel rustig kunnen houden, maar nu ben ik weer terug wat actiever... wassen en strijken enzo en ik moet eerlijk zijn, ik voel dat toch wel hoor... Vooral snachts, mijn buik word zo hard als een baksteen en dat trekt allemaal zo samen...
Hebben jullie ook last gehad van een blaasontsteking?
Hebben jullie ook last gehad van een blaasontsteking?
Ja normaal gezien moet ik rusten, maar das een brede opvatting hé...
Ik heb last van buikpijn, ze zit heel laag in mijn onderbuik dus denk ik dat dat nog altijd van mijn blaasontsteking is... Ik heb toen ik in het ziekenhuis lag antibiotica gekregen maar het helpt precies niet... En ik drink nochtans héél veel
Ik heb last van buikpijn, ze zit heel laag in mijn onderbuik dus denk ik dat dat nog altijd van mijn blaasontsteking is... Ik heb toen ik in het ziekenhuis lag antibiotica gekregen maar het helpt precies niet... En ik drink nochtans héél veel
Hey Sigri,
Ik moet nu ondertussen elke week naar de gyné om eens te kijken hoe het daarbinnen allemaal zit maar momenteel heeft het nog niet veel zin om zichzelf te laten zien Het hoofdje is al ingedaald tot in mijn bekken en ben nu aan het wachten!!! op mijn slijmprop (hoe raar en/of vies dat ook mag klinken) want dat moet het startschot van alles zijn denk ik...
Ik moet nu ondertussen elke week naar de gyné om eens te kijken hoe het daarbinnen allemaal zit maar momenteel heeft het nog niet veel zin om zichzelf te laten zien Het hoofdje is al ingedaald tot in mijn bekken en ben nu aan het wachten!!! op mijn slijmprop (hoe raar en/of vies dat ook mag klinken) want dat moet het startschot van alles zijn denk ik...
Hey
Hey,
Ja hoor, ben ondertussen op 5 februari bevallen van een superlief zoontje Mathias! Hij woog 2,980 kilo bij de geboorte en is 48cm groot!
De details van de bevalling wil ik jullie besparen want het is een hele lange lijdensweg geworden voor mij, maar heb er iets heel moois voor in de plaats gekregen!!!!
Ja hoor, ben ondertussen op 5 februari bevallen van een superlief zoontje Mathias! Hij woog 2,980 kilo bij de geboorte en is 48cm groot!
De details van de bevalling wil ik jullie besparen want het is een hele lange lijdensweg geworden voor mij, maar heb er iets heel moois voor in de plaats gekregen!!!!