ik verlang echt naar ons volgende kindje
Moderators:Welcome, Moderators
- Annubis
- Moderator
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 okt 2005, 15:17
- Locatie:pulderbos(zandhoven)
- Contacteer:
raar maar waar vroeger zou ik gezworen hebben dat ik nooit ggen kinder zou moeten hebben. toen is onzen alessio er gekomen , direkt na de geboorte had ik zo afgezien dat ik zei nooit meer . maar toen hij een jaar was begon het weer te kriebelen en ik wou ook alessio het plezier van een broertje of zusje niet ontnemen.
toen 9 maaanden later is ons edwardootje gekomen en hij was nog geen drie maand of dat verlangen was er al terug naar een volgend kindje. nu zijn we volop aan het proberen voor een derde , en soms twijfel ik toch maar dit is wel een normale reactie denk ik.
stelde nu voor da dat derde er is en da verlangen komt weer . en dat zal misschien wel zo zijn als het weer een jongetje is . maar drie is nog haalbaar vind ik dat geraakt in de auto daar kan je nog mee gaan wandelen. mijn moeder antwoordde daar op da ik binnen tien jaar dan nog wel eens kan zwanger zijn he . dan ben ik 34.
soms vind ik da echt raar da ik dien drang heb naar zwanger zijn en kindjes hebben . ik had nooit vroeger gedacht da ik da zou aankunnen. mijn echtgenoot wil er ook drie maar voor een derde is het heel wat hier geweest . hij kon da precies niet begrijpen da ik daar een verlangen naar had.
mijn schoonvader is er helemaal tegen . we lieten dat eens vallen dat we wel graag een derde nog zouden willen en ge had is moeten horen. sorry ze dat ik hier alles zo neerschrijf maar ik had toch eens nood om da hier te zetten en mijn hart te luchten.
toen 9 maaanden later is ons edwardootje gekomen en hij was nog geen drie maand of dat verlangen was er al terug naar een volgend kindje. nu zijn we volop aan het proberen voor een derde , en soms twijfel ik toch maar dit is wel een normale reactie denk ik.
stelde nu voor da dat derde er is en da verlangen komt weer . en dat zal misschien wel zo zijn als het weer een jongetje is . maar drie is nog haalbaar vind ik dat geraakt in de auto daar kan je nog mee gaan wandelen. mijn moeder antwoordde daar op da ik binnen tien jaar dan nog wel eens kan zwanger zijn he . dan ben ik 34.
soms vind ik da echt raar da ik dien drang heb naar zwanger zijn en kindjes hebben . ik had nooit vroeger gedacht da ik da zou aankunnen. mijn echtgenoot wil er ook drie maar voor een derde is het heel wat hier geweest . hij kon da precies niet begrijpen da ik daar een verlangen naar had.
mijn schoonvader is er helemaal tegen . we lieten dat eens vallen dat we wel graag een derde nog zouden willen en ge had is moeten horen. sorry ze dat ik hier alles zo neerschrijf maar ik had toch eens nood om da hier te zetten en mijn hart te luchten.
ALESSIO(16/09/2003) EDWARDO(13/06/2005) EN IMILIO(19/09/2006)
- Annubis
- Moderator
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 okt 2005, 15:17
- Locatie:pulderbos(zandhoven)
- Contacteer:
ale ik ben dan toch niet de enige ik heb dat hier alwel op bf gelezen dat er nog meerdere moeders zijn die dat hebben... maar in de maatschappij word je er voor bekeken he .
ik trek me dat wel niet aan maar soms kwetst da toch dat ze zo een dingen tegen je zeggen .
ik trek me dat wel niet aan maar soms kwetst da toch dat ze zo een dingen tegen je zeggen .
ALESSIO(16/09/2003) EDWARDO(13/06/2005) EN IMILIO(19/09/2006)
j emoet enkel naar jezelf en je gezinnetje kijken
als je schoonvader er tegen is, dat is zijn probleem
hij moet jouw gezin niet onderhouden, dus waar moeit hij zich mee...
Kan best zijn dat je na een derde nog kindjes wil
maar dat weet je nu niet....
Je moet nu je hart en je verstand naast elkaar leggen
en proberen een evenwicht te zoeken
wat jou en je gezin gelukkig maakt!
en verder... kom hier maar zeuren
Dan weten wij ook wat doen!!!!
jouw opbeuren!!!
als je schoonvader er tegen is, dat is zijn probleem
hij moet jouw gezin niet onderhouden, dus waar moeit hij zich mee...
Kan best zijn dat je na een derde nog kindjes wil
maar dat weet je nu niet....
Je moet nu je hart en je verstand naast elkaar leggen
en proberen een evenwicht te zoeken
wat jou en je gezin gelukkig maakt!
en verder... kom hier maar zeuren
Dan weten wij ook wat doen!!!!
jouw opbeuren!!!
-
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:25 jan 2006, 17:08
- Locatie:Ieper
Hallo,
Ik ben mama van 2 lieve dochtertjes, ééntje van 2j en 8m en ééntje van 16m. Heel graag zou ik er nog een derde bijhebben!!!! (en dan liefst ook een jongetje, maar een meisje is natuurlijk ook zeer welkom!!)
Mijn man gaat daar echter niet mee akkoord... Het frustreert me enorm!!! aan de ene kant ben ik heel blij, want ik kan er heel goed met hem over praten en hij begrijpt waarom ik een derde wil enz enz... En dan doet hij me echt ook het gevoel geven, van ja, we krijgen misschien wel nog een derde, hij laat me ook m'n temperatuur nemen (temperatuurmethode), hij laat me op internet babysite's zien, hij laat me naar zwangerschapsmode zien enz enz...
Maar op het moment dat ik dan echt vraag van, beginnen we er nu aan???
Dan valt hij plots uit de lucht... dan wil hij geen derde... terwjil hij me wel de hele tijd laat "watertanden"...
Wanhopig word ik ervan...
Ik wil al een hele tijd een derde, en nu begint de tijd wat te dringen, omdat ik niet veel tijd tussen de kindjes wil (bij de eerste 2 was dat 16 maanden en nu zou het al minimum 26 maanden zijn als we er direct aan beginnen...)
Of wil ik het misschien allemaal teveel forceren? Ik heb hem gevraagd waarom hij twijfelde en die twijfels kon ik allemaal weerleggen, het enige waar we het over eens zijn, is dat we het financieel ook verantwoord moeten aanpakken, maar zelf weet ik niet of dat nu heel veel scheelt op financieel gebied als je nu 2 of 3 kindjes hebt...
Ik denk dat hij meer denkt aan z'n moeder (mijn schoonmoeder) een aan haar reactie op een derde, dan dat hij z'n eigen gevoelens laat spreken...
Hij ziet ook wel op tegen het opnieuw op moeten staan 's nachts, maar dat gaat ook over, onze beide dochtertjes sliepen al door na 4 maanden...
Och ja, misschien moet het maar bij een droom blijven van mij...
Maar ik had bij ons tweede echt niet het gevoel dat het de laatste keer was, ik heb echt het gevoel dat ik nog één laatste keer zwanger moet zijn...
Sorry voor dit lange relaas, maar ik hoop dat er nog andere mama's zijn die hier misschien een oplossing voor weten...
Ik ben mama van 2 lieve dochtertjes, ééntje van 2j en 8m en ééntje van 16m. Heel graag zou ik er nog een derde bijhebben!!!! (en dan liefst ook een jongetje, maar een meisje is natuurlijk ook zeer welkom!!)
Mijn man gaat daar echter niet mee akkoord... Het frustreert me enorm!!! aan de ene kant ben ik heel blij, want ik kan er heel goed met hem over praten en hij begrijpt waarom ik een derde wil enz enz... En dan doet hij me echt ook het gevoel geven, van ja, we krijgen misschien wel nog een derde, hij laat me ook m'n temperatuur nemen (temperatuurmethode), hij laat me op internet babysite's zien, hij laat me naar zwangerschapsmode zien enz enz...
Maar op het moment dat ik dan echt vraag van, beginnen we er nu aan???
Dan valt hij plots uit de lucht... dan wil hij geen derde... terwjil hij me wel de hele tijd laat "watertanden"...
Wanhopig word ik ervan...
Ik wil al een hele tijd een derde, en nu begint de tijd wat te dringen, omdat ik niet veel tijd tussen de kindjes wil (bij de eerste 2 was dat 16 maanden en nu zou het al minimum 26 maanden zijn als we er direct aan beginnen...)
Of wil ik het misschien allemaal teveel forceren? Ik heb hem gevraagd waarom hij twijfelde en die twijfels kon ik allemaal weerleggen, het enige waar we het over eens zijn, is dat we het financieel ook verantwoord moeten aanpakken, maar zelf weet ik niet of dat nu heel veel scheelt op financieel gebied als je nu 2 of 3 kindjes hebt...
Ik denk dat hij meer denkt aan z'n moeder (mijn schoonmoeder) een aan haar reactie op een derde, dan dat hij z'n eigen gevoelens laat spreken...
Hij ziet ook wel op tegen het opnieuw op moeten staan 's nachts, maar dat gaat ook over, onze beide dochtertjes sliepen al door na 4 maanden...
Och ja, misschien moet het maar bij een droom blijven van mij...
Maar ik had bij ons tweede echt niet het gevoel dat het de laatste keer was, ik heb echt het gevoel dat ik nog één laatste keer zwanger moet zijn...
Sorry voor dit lange relaas, maar ik hoop dat er nog andere mama's zijn die hier misschien een oplossing voor weten...
het verlangen naar een wonder...
- Annubis
- Moderator
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 okt 2005, 15:17
- Locatie:pulderbos(zandhoven)
- Contacteer:
ik heb da probleem ook gehad ik zal de link even zoeken en hier zetten ...
http://www.babyforum.be/phpforum_NL/vie ... php?t=2784
http://www.babyforum.be/phpforum_NL/vie ... php?t=2784
ALESSIO(16/09/2003) EDWARDO(13/06/2005) EN IMILIO(19/09/2006)
Blijkbaar zijn 'grote' gezinnen meer een uitzondering dan een regel.
Maar de reacties hierop versta ik niet zo goed. Het zijn niet 'de anderen' die de kinderen moet opvoeden en grootbrengen. Ze zouden blij moeten zijn, dat er nog mensen zijn die graag kinderen op de wereld willen zetten!
Het is erg om de negatieve reacties te horen, en zeker als het van je eigen familie komt.
Momenteel hebben wij nog geen kinderen, maar we zouden graag een groot gezin willen, met veel kindjes en veel lawaai rondom ons , maar niet iedereen reageert er even enthousiast op. Oplossing: we houden ons mond tegen iedereen, en als ze iets vragen is het standaard-antwoord: "we zien wel..."
Maar ik weet zeker dat als jullie het echt intens willen, het ook zal gebeuren.
Geef het een beetje tijd
Succes meisjes!!
Maar de reacties hierop versta ik niet zo goed. Het zijn niet 'de anderen' die de kinderen moet opvoeden en grootbrengen. Ze zouden blij moeten zijn, dat er nog mensen zijn die graag kinderen op de wereld willen zetten!
Het is erg om de negatieve reacties te horen, en zeker als het van je eigen familie komt.
Momenteel hebben wij nog geen kinderen, maar we zouden graag een groot gezin willen, met veel kindjes en veel lawaai rondom ons , maar niet iedereen reageert er even enthousiast op. Oplossing: we houden ons mond tegen iedereen, en als ze iets vragen is het standaard-antwoord: "we zien wel..."
Maar ik weet zeker dat als jullie het echt intens willen, het ook zal gebeuren.
Geef het een beetje tijd
Succes meisjes!!
- Annubis
- Moderator
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 okt 2005, 15:17
- Locatie:pulderbos(zandhoven)
- Contacteer:
ik heb de verkeerde link gezet dit is de juiste
http://www.babyforum.be/phpforum_NL/vie ... php?t=2387
http://www.babyforum.be/phpforum_NL/vie ... php?t=2387
ALESSIO(16/09/2003) EDWARDO(13/06/2005) EN IMILIO(19/09/2006)
De reacties van de buitenwereld zouden geen rol mogen spelen...maar toch worden we er een beetje door beïnvloed he. Ik zei vroeger ook altijd dat ik een groot gezin wou. Maar ik denk dat mijn vriend al moeite heeft met het idee om 3 kinderen te hebben, dus gaat het waarschijnlijk bij 3 blijven. 1tje is op komst, de rest moet nog aan gewerkt worden.
Het kan evengoed zijn dat ik na dat eerste al zeg: geen meer, maar die kans is klein denk ik.
Het kan evengoed zijn dat ik na dat eerste al zeg: geen meer, maar die kans is klein denk ik.
Bij ons zal het jammer genoeg maar eentje worden (denk ik). Ik ben nog maar 28 en heb nog tijd genoeg. Maar mijn vriend is al 47. Hij ziet er zo oud niet uit en is heel sportief. En hij heeft een ongelooflijk uithoudingsvermogen. Das natuurlijk goed voor het kluswerk Oei... hij moest mij weer horen.
In het begin van onze relatie, bijna 6 jaar geleden, heeft mijn vriend gezegd dat er geen kinderen zouden komen. Hij heeft al een zoon van bijna 26. Ik wist dus in het begin van onze relatie dat er geen kinderen zouden komen en ik begreep zijn standpunt wel. Maar een relatie groeit natuurlijk en hij is zelf beginnen bijdraaien. Nu nog proberen om terug zwanger te worden natuurlijk. Hij zit hier al te zeggen dat hij er graag twee ineens zou krijgen. Amai...
Is dat eigenlijk erfelijk, een tweeling krijgen??? Mijn grootmoeder is (was) de helft van een eeneiïge tweeling en haar dochter (mijn tante) heeft haar tweeling verloren bij de geboorte. Ik zou toch liever eentje hebben om te beginnen hoor, maar als het er twee zijn, zijn ze even welkom.
groetjes cindy
In het begin van onze relatie, bijna 6 jaar geleden, heeft mijn vriend gezegd dat er geen kinderen zouden komen. Hij heeft al een zoon van bijna 26. Ik wist dus in het begin van onze relatie dat er geen kinderen zouden komen en ik begreep zijn standpunt wel. Maar een relatie groeit natuurlijk en hij is zelf beginnen bijdraaien. Nu nog proberen om terug zwanger te worden natuurlijk. Hij zit hier al te zeggen dat hij er graag twee ineens zou krijgen. Amai...
Is dat eigenlijk erfelijk, een tweeling krijgen??? Mijn grootmoeder is (was) de helft van een eeneiïge tweeling en haar dochter (mijn tante) heeft haar tweeling verloren bij de geboorte. Ik zou toch liever eentje hebben om te beginnen hoor, maar als het er twee zijn, zijn ze even welkom.
groetjes cindy
gho, hier gaan de meesten er nog steeds van uit dat Troia een ongelukje is...
als we dan zeggen dat we naar een tweede verlangen dan is het antwoord: ge gaat nu toch eerst verder gaan studeren zeker?
och ja... mijn antwoord is dan meestal van nope... later misschien, nu nog niet... eerst gaat mijn gezin voor! en dan bekijken ze mij he
ik zou niet willen weten wat de commentaar bij een 3e zou zijn
hihi, dat zullen we binnen een paar jaar zien he, eerst nummerke 2 nog
als we dan zeggen dat we naar een tweede verlangen dan is het antwoord: ge gaat nu toch eerst verder gaan studeren zeker?
och ja... mijn antwoord is dan meestal van nope... later misschien, nu nog niet... eerst gaat mijn gezin voor! en dan bekijken ze mij he
ik zou niet willen weten wat de commentaar bij een 3e zou zijn
hihi, dat zullen we binnen een paar jaar zien he, eerst nummerke 2 nog
Ja grote gezinnen worden blijkbaar niet altijd aanvaard...mij bekijken ze nu al vreemd als ik zeg dat deze zwangerschap niet persé de laatste gaat zijn???? Erg eigenlijk.
En meestal krijg ik als reactie 'wacht maar, als de 2e er is, zal je snel beslissen dat er geen 3e meer komt...' ok, misschien wel, maar waarschijnlijk niet he. Zullen wij zelf wel beslissen hoe groot we ons gezin willen...
En meestal krijg ik als reactie 'wacht maar, als de 2e er is, zal je snel beslissen dat er geen 3e meer komt...' ok, misschien wel, maar waarschijnlijk niet he. Zullen wij zelf wel beslissen hoe groot we ons gezin willen...
Pfft, hier is het ook twijfelen.. Ik wil er nog wel één of twee bij, Filip misschien ook wel, maar langs de andere kant niet.. Bij hem in de familie is het van "Je hebt er nu twee, eentje van elk, stop maar,... blablabla". En mijn ma en zus snappen niet dat we al zouden stoppen (mijn zus heeft er zelf drie, mijn ma zeven).. Mijn jongere zus, die snapt dan weer wel dat ik zo twijfel en luistert naar mijn geklaag, ben echt blij met haar..
Hier geen twijfels meer.
We blijven bij twee.
Onze auto zou toch te klein zijn voor een derde en ook ons huis laat het niet echt meer toe.
En als ik dan zie hoe we het nu doen met twee, ik weet niet of het zou lukken met drie.
Last but not least: we hebben beiden het gevoel dat ons gezinnetje compleet is.
We blijven bij twee.
Onze auto zou toch te klein zijn voor een derde en ook ons huis laat het niet echt meer toe.
En als ik dan zie hoe we het nu doen met twee, ik weet niet of het zou lukken met drie.
Last but not least: we hebben beiden het gevoel dat ons gezinnetje compleet is.
Mensen moeten zich daar eigenlijk niet mee moeien hé.
Bij ons is het vanzelfde, maar omgekeerd, wij worden scheef bekeken omdat we maar eentje willen
"je gaat nog wel veranderen" "jaja, ze zeggen dat allemaal"
tis nooit goed, geloof ik... wil je er drie dan zeggen ze "je ben toch geen konijn hé"
domme moeiallen
Bij ons is het vanzelfde, maar omgekeerd, wij worden scheef bekeken omdat we maar eentje willen
"je gaat nog wel veranderen" "jaja, ze zeggen dat allemaal"
tis nooit goed, geloof ik... wil je er drie dan zeggen ze "je ben toch geen konijn hé"
domme moeiallen
Ik heb er vroeger nooit echt bij stilgestaan hoeveel kinderen ik wou.
Maar omdat Yana een makkelijk kind was/is, gingen we voor twee.
En omdat we nu een jongen en meisje hebben, is het genoeg.
Maar spotje heeft wel gelijk als ze zegt dat niemand zich daar moet mee moeien. Ze moeten toch niet helpen opvoeden als je er vijf wil, of zo??
Maar omdat Yana een makkelijk kind was/is, gingen we voor twee.
En omdat we nu een jongen en meisje hebben, is het genoeg.
Maar spotje heeft wel gelijk als ze zegt dat niemand zich daar moet mee moeien. Ze moeten toch niet helpen opvoeden als je er vijf wil, of zo??
- jong moederke
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54
- voetballover
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:17 mar 2005, 10:36
- Locatie:leuven (kessel-lo)
@flupke, in verband met tweelingen,ze hebben mij altijd gezegd dat een eeneiige toeval is,een tweeeiige is wel erfelijk,dat word doorgegeven van moeder op moeder(dubbele eisprong)
aangezien dat dat bij mij in de familie zit(mijn broer en mijn zus,ik was normaal ook van een tweeling,mijn neef en mijn nicht,twee nichten,en ga zo maar verder,zit het wel in de familie)
maar bij mij is het voorlopig maar eentje(das ook goed natuurlijk he )
maar ik hield er wel rekening mee dat het er meer konden zijn.
de mensen zeggen ook dat het altijd een generatie overslaat,maar das nooit bewezen.
ik hoop dat je mijn uitleg een beetje begrijpt.
groetjes
aangezien dat dat bij mij in de familie zit(mijn broer en mijn zus,ik was normaal ook van een tweeling,mijn neef en mijn nicht,twee nichten,en ga zo maar verder,zit het wel in de familie)
maar bij mij is het voorlopig maar eentje(das ook goed natuurlijk he )
maar ik hield er wel rekening mee dat het er meer konden zijn.
de mensen zeggen ook dat het altijd een generatie overslaat,maar das nooit bewezen.
ik hoop dat je mijn uitleg een beetje begrijpt.
groetjes
-
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:25 jan 2006, 17:08
- Locatie:Ieper
Leuke reacties...
Ja inderdaad, je kiest er zelf voor hoeveel kinderen je wil en je moet ze ook zelf opvoeden... leg dat maar eens uit aan mijn man...
Maar om aan ons eerste te beginnen heb ik een jaar moeten zagen en voor ons tweede ging het iets vlugger, misschien nu voor een derde weer wat volhouden??? De aanhouder wint... of niet?
En bij ons is er geen probleem qua plaats, want we hebben nog een kamer vrij en een nieuwe auto moeten we sowieso hebben volgend jaar...
Hij heeft al heel veel excuses opgegeven, voor mij zijn die allemaal "ongeldig", het enige wat een beetje betekenis kan hebben, is de vele uren slaap dat je tekort hebt, en dat weegt wel bij hem, omdat hij een heel veeleisende job heeft en lange uren. Maar dan denk ik, het is ook maar tijdelijk, en ik sta toch meestal op terwijl hij blijft liggen...
Tja... We zullen wel zien zeker?
Als het van mij afhangt, zou ik graag rond mei-juni willen proberen voor ons derde, dus ik heb nog even de tijd om hem te overtuigen
Ja inderdaad, je kiest er zelf voor hoeveel kinderen je wil en je moet ze ook zelf opvoeden... leg dat maar eens uit aan mijn man...
Maar om aan ons eerste te beginnen heb ik een jaar moeten zagen en voor ons tweede ging het iets vlugger, misschien nu voor een derde weer wat volhouden??? De aanhouder wint... of niet?
En bij ons is er geen probleem qua plaats, want we hebben nog een kamer vrij en een nieuwe auto moeten we sowieso hebben volgend jaar...
Hij heeft al heel veel excuses opgegeven, voor mij zijn die allemaal "ongeldig", het enige wat een beetje betekenis kan hebben, is de vele uren slaap dat je tekort hebt, en dat weegt wel bij hem, omdat hij een heel veeleisende job heeft en lange uren. Maar dan denk ik, het is ook maar tijdelijk, en ik sta toch meestal op terwijl hij blijft liggen...
Tja... We zullen wel zien zeker?
Als het van mij afhangt, zou ik graag rond mei-juni willen proberen voor ons derde, dus ik heb nog even de tijd om hem te overtuigen
het verlangen naar een wonder...
- Katharina
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:15 jun 2005, 16:27
- Locatie:Veurne (West-Vlaanderen)
- Contacteer:
Hier staan ze aan beide kanten van de familie er heel positief over als we over een tweede praten...sommigen zeggen wel wacht nog een beetje...maar zouden zeker niet geschokeerd zijn moest het zo zijn...
De buitenwereld daarintegen is zoals Katia zegt, ga je niet nog iets bijleren??? Dan zeg ik...kan ik toch nog doen...ben nog jong he;..
De buitenwereld daarintegen is zoals Katia zegt, ga je niet nog iets bijleren??? Dan zeg ik...kan ik toch nog doen...ben nog jong he;..
Ik vind dat je da voor jezelf moet uitmaken of je iets bij gaat studeren al dan niet en wanneer je dat doet.
Mijn schoonmoeder zit erop aan te dringen dat ik nu nog aan een cursus begin.(terwijl hare zoon ni eens een diploma middelbaar onderwijs heeft ) Ik laat mij ni pushen om verder te studeren. Als ik daar volgend jaar of 't jaar erna nog zin in heb, kan ik da nog altijd. Ik ben nog maar 21...nog tijd genoeg dus.
En als ik nu nog een cursus moet beginnen, die is nooit gedaan tegen da ik moet bevallen.
Mijn schoonmoeder zit erop aan te dringen dat ik nu nog aan een cursus begin.(terwijl hare zoon ni eens een diploma middelbaar onderwijs heeft ) Ik laat mij ni pushen om verder te studeren. Als ik daar volgend jaar of 't jaar erna nog zin in heb, kan ik da nog altijd. Ik ben nog maar 21...nog tijd genoeg dus.
En als ik nu nog een cursus moet beginnen, die is nooit gedaan tegen da ik moet bevallen.
- jong moederke
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54
- Anneliefje
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 nov 2005, 18:01
Katharina schreef:Hier staan ze aan beide kanten van de familie er heel positief over als we over een tweede praten...sommigen zeggen wel wacht nog een beetje...maar zouden zeker niet geschokeerd zijn moest het zo zijn...
De buitenwereld daarintegen is zoals Katia zegt, ga je niet nog iets bijleren??? Dan zeg ik...kan ik toch nog doen...ben nog jong he;..
en bijleren kan je altijd, heb je soms zelfs geen cursus voor nodig. Ik leer iedere dag bij ... zelfs hier