Maar 'k ga het niet opruimen omdat het de moeite niet is, vind ik...
Eigenlijk doe ik niet echt iets om Sam voor te bereiden op de baby. Hij snapt er toch nog niet veel van
Ik probeer wel te zien dat hij voorzichtig is (hij durft nogal eens slaan, vooral mij dan 
en een pop durft hij ook nogal eens de oogjes uit te steken 
, allee, hij voelt zo aan de wimpertjes). Meisjes zijn meestal toch al wat sneller met het begrijpen van dingen dan jongens (mijn ervaring toch als ik naar collega's hun kindjes zie), enfin, we zien wel als de tijd daar is...
Voor de rest ben ik nog bijna dagelijks aan het overgeven...er is nu al 3kg af, niet dat we dat erg vinden
de baby zal wel nemen wat hij/zij nodig heeft zeker?Sam zegt dank u, 't is te zeggen, als je hem iets geeft zegt hij : 'da-tu', keischattig
Hij sukkelt nu ook al 2 weken met een verkoudheid...Hij blijft maar snot produceren, 'k vraag me soms af vanwaar het maar blijft komen
Hij heeft de laatste dagen ook moeite met inslapen 's avonds (door de dag slaapt hij al bijna niet, hooguit een uurke, verdeeld over 2x - nu is hij precies weer wat aan het bijslapen, hij ligt er al in van 10u20).
Maar 's avonds dus, wenen wenen, niet normaal. Hij is stikop, maar zo gauw ik m'n rug draai, begint hij dus te huilen. Moet ik erbij blijven totdat hij in slaap is gevallen? Ik wil daar nu ook niet echt een gewoonte van maken
Voor de rest is 't ne schat, hij kan toch zo lief doen, en ook zo ondeugend
)..
