Eerste romance bepaalt heel je liefdesleven

[Dagmar]

Je eerste liefde is bepalend voor je latere romantische relaties. Als je eerste verkering een droom was, is de kans groot dat latere relaties ook een succes worden. Maar als de eerste serieuze relatie ongelukkig afloopt, is de kans groot dat je blijft sukkelen in de liefde. Dat blijkt uit een onderzoek van de Nijmeegse psycholoog dokter Overbeek.

De wetenschapper ontdekte ook dat jongeren die van hun vijftiende tot hun achttiende een goede relatie hebben met hun ouders, goed uitgerust zijn om een intieme relatie aan te gaan. Is de relatie met de ouders niet te best, dan is de kans groot dat de jongere later te kampen krijgt met depressie, stress en verbroken relaties.

[Sarah]

Ah dààààààr ligt het dus aan
Ik dacht dat er al iets mis was met mij

[Schorpioentje73]

oeioeioei, ziet er voor mij dan niet positief uit
heb een slechte relatie met mijn ouders, zelfs toen ik nog thuis woonde waren ze er amper om mij ergens in te steunen
nu heb ik er al lange tijd geen contact meer mee
mijn eerste relatie, mijn ex waar ik ook mee getrouwd was, was een nachtmerrie, en ben dan een tijdje op de sukkel geweest
nu ben ik hertrouwd, en voel me beter, heb nu een goeie man, en hoopte dat het vanaf nu enkel maar beter kon gaan

[kyrodu]

Heb ik nog geluk dan,mijn eerste serieuze relatie beleef ik nog steeds.
Wat die stelling betreft.
Zit wel waarheid in hoor.
Ken iemand die nu voor de tweede keer gaat scheiden.
Die relatie is dus ook afgelopen door leugens en bedrog,net als de relatie daar voor.

[Schorpioentje73]

Heb ik nog geluk dan,mijn eerste serieuze relatie beleef ik nog steeds.
Wat die stelling betreft.
Zit wel waarheid in hoor.
Ken iemand die nu voor de tweede keer gaat scheiden.
Die relatie is dus ook afgelopen door leugens en bedrog,net als de relatie daar voor.

en kwam dat door de persoon zelf of door de partner ?
want wil niet zeggen omdat ge een slechte jeugd had, (weinig aan je ouders), en een slechte relatie, dat je daarom zelf slecht bent
of wil het juist zeggen dat je dan eerder de slechte eruitkiest, want dat vermoeden had ik wel
en ben nu heel kieskeurig geweest
maar zelf heb ik al heel veel miserie meegemaakt, maar mijn karakter is net heel toegeeflijk, ga iedereen helpen, ben eerlijk tot op het bot, en kan niet tegen leugens en bedrog
en toch trok ik precies altijd miserie aan, zelfs van vrienden
en ik heb idd ook in een zware depressie gezeten, maar ben er bovenop geraakt, en sindsdien heel kieskeurig geworden, probeer zoveel mogellijk struikelblokken uit te sluiten, en vrienden die enkel hulp van mij willen en nooit wederzijds is, heb ik ook uit mijn leven gebannen, enkel met echte vrienden doe ik nog voort

[Sarah]

Ik heb nooit echt goed contact gehad met mijn ouders. Ons mama zag niet naar mij om en onze pa is nen alcoholist. Mijn stiefvader wou mijn moeder wel maar niet de kinderen erbij en tja, dat zorgt ook voor wrevel, he?
Het is mij al opgevallen (achteraf altijd, natuurlijk) dat ik op dezelfde losers val als mijn vader Zelfs in Guy herken ik een paar trekjes van mijn vader (misschien typisch mannelijke dingen?) maarniet in erge mate.
Ik vecht altijd tot de laatste snik, werk mezelf in depressie's om een ander gelukkig te zien. Maarre, da's nu ook gedaan, zenne. dat zeg ik nu maar ik weet toch dat ik uiteindelijk toch weer te goe ga zijn

[Schorpioentje73]

Ik vecht altijd tot de laatste snik, werk mezelf in depressie's om een ander gelukkig te zien. Maarre, da's nu ook gedaan, zenne. dat zeg ik nu maar ik weet toch dat ik uiteindelijk toch weer te goe ga zijn

ewel, dat herken ik nu heel goed se

[Sarah]

Erg, he? En echt, ik denk elke keer "Nu hebben ze mij nie meer" en elke keer weer laat ik mij vangen Ik word er zelfs kwaad van op mijn eigen!!!

[Schorpioentje73]

Erg, he? En echt, ik denk elke keer "Nu hebben ze mij nie meer" en elke keer weer laat ik mij vangen Ik word er zelfs kwaad van op mijn eigen!!!

ik ben dat sinds die grote depressie aan het afleren
stel me defensief op , maar dat is dan ook niet altijd goed
maar laat niet meer met me sollen
alhoewel , wat ik voor sommige vriendinnen al deed, die je dan laten stikken als ze je uitgemolken hebben , maar ook daar raak ik in geleerd
beetje bij beetje lukt dat wel hoor

[Sarah]

Guy zei me gisteren dat ik eens moet leren om opener te zijn, om mensen meer mijn echte gevoelens moet tonen. Zelfs al ben ik enorm depressief, je ziet dat niet aan mij. Ik heb zoiets van "mijn problemen zijn niet die van een ander".
Guy zegt dat als ik me opener gedraag, ik de juiste mensen wel zal aantrekken. Maar dat weet ik zo niet zenne. Van de 10 zijn er 9 die er misbruik van maken, is toch?

[kyrodu]

Guy zei me gisteren dat ik eens moet leren om opener te zijn, om mensen meer mijn echte gevoelens moet tonen. Zelfs al ben ik enorm depressief, je ziet dat niet aan mij. Ik heb zoiets van "mijn problemen zijn niet die van een ander".
Guy zegt dat als ik me opener gedraag, ik de juiste mensen wel zal aantrekken. Maar dat weet ik zo niet zenne. Van de 10 zijn er 9 die er misbruik van maken, is toch?

awel die beschrijft mij daar ook in.
Ik ben heel gesloten.
Mag nog zo veel verdriet hebben,ze zien het niet aan mij.
Zelfs al heb ik verschrikkelijk veel pijn,ik laat dat niet merken.

Die persoon die ik ken is iemand met een heel moeilijk karakter.
Maar het waren wel iedere keer die mannen die haar bedrogen en belogen.
Zelf treft ze geen schuld aan die breuken.
Ze valt blijkbaar iedere keer op de verkeerde.

[Schorpioentje73]

Guy zei me gisteren dat ik eens moet leren om opener te zijn, om mensen meer mijn echte gevoelens moet tonen. Zelfs al ben ik enorm depressief, je ziet dat niet aan mij. Ik heb zoiets van "mijn problemen zijn niet die van een ander".
Guy zegt dat als ik me opener gedraag, ik de juiste mensen wel zal aantrekken. Maar dat weet ik zo niet zenne. Van de 10 zijn er 9 die er misbruik van maken, is toch?

dat klopt, vele maken misbruik
en ik ben nu niet gesloten van karakter, helemaal niet
en heb ook jaaaaren slechte vrienden aangetrokken, zelfs slechte partner
maar je moet idd snoeien in je vrienden, dat heb ik ook gedaan, al wie van mijn goedheid profiteerde, en nooit iets voor mij es terugdeed, daar doe ik ook niets meer voor, en haken ze af, wel dan zijn het geen echte vrienden en ben je er niks mee
ik heb via fora ed nieuwe mensen leren kennen, die een beetje dezelfde gedachtengang hebben, die waarde hechten aan vriendschap en al meermaald bedrogen waren, zo leer je lotgenoten (soortgenoten) kennen, waar het heel goed mee klikt
en als je beide waarde hecht aan vriendschap, en mekaar steunt en bijstaat, wel, daar kunnen heeeeeel mooie vriendschappen uit bloeien
maar je moet de juiste mensen vinden
en op dezelfde manier vind je dan ook wel een goeie partner denk ik
bij mij kwamen er altijd maar "lozers" op me af, en gezien ik mollig ben, en een heel laag zelfbeeld had, dacht ik maar daar "kans" van te hebben en tevreden te moeten zijn dat ik iemand kon krijgen, ja, je leest goed
maar uiteindelijk tijdens mijn depressie had ik goeie gesprekken met een therapeute, en die raadde me aan zelf het initiatief te nemen, en te proberen, en dat ik zo iemand zou vinden die me echt aanstond en goed was, maar ik durfde dat niet , vond dat ongepast
maar ik heb uiteindelijk na lang twijfelen haar raad gevolgd
was ingeschreven op een datingsite, en heb zelf een aantal profielen opgezocht, heel selectief, niet alleen op uiterlijk, maar op karakter, interesse, enz, heb er een aantal een berichtje gestuurd, gewoon vriendschappelijk dat ik mijn vriendenkring wou uitbouwen
en een paar reageerden dat ze intussen iemand hadden, ander reageerden niet, en ééntje zag een vriendschap ook wel zitten
we chatten een weekje op msn, en spraken af, zonder verwachtingen
maar het klikte meteen, we babbelden en lachten gans de dag, en 2 weken later waren we een koppel
hij had ook al wat meegemaakt, bedrogen geweest enz, en weet wat pijn het kan doen
een jaar later zijn we getrouwd (sinds juni dit jaar) en nu verwachten we ons eerste kindje
en ik ben blij dat ik de raad van mijn therapeute toen heb gevolgd

[Katharina]

Björn heeft ook slecht gevaren met zijn ouders, maar des te beter de relatie nu met mij en zijn dochtertje...hij heeft al veel meegemaakt en heeft daaruit geleerd dat het beter kan...en hij wil het beste voor ons.
Björn is mijn eerste serieuze relatie en we zijn nog samen...ik heb geen nood aan vergelijken met andere mannen of zo. Ik ben gelukkig met Björn...Voor hem ben ik ook de eerste serieuze vriendin...

[Dagmar]

Ik denk wel dat het klopt.. Mijn eerste vriendje had het zonder reden uitgemaakt en daarna was ik altijd diegene die het uitmaakte voor het te serieus werd, ik wilde niet meer gekwetst worden..
En dat de relatie met je ouders bepalend is, denk ik ook, maar daarom niet altijd in negatieve zin.. Maar van mijn broers en zussen zijn mijn 2jaar jongere zus en ik de enigen die werken aan hun relatie.. Mijn oudere zus en twee broers fladderen van de ene naar de andere.. Dus ja..

[Sarah]

Awel he. Mijn broer is rotverwend door ons mama. Maar echt, diene mag dus alles, he? Ik kreeg vroeger maanden huisarrest en onze Pieter die mocht na een dag of 2 weer buiten

Nu is dat ook ene, hoe zal ik het zeggen... Hij weet niet dat hij soms een goei vastheeft, snap je?
Hij behandeld zijn vriendin ook als zijn slaaf, ze moet alles voor hem doen en hij zal nooit helpen. Hij laat nu (hij is nu single) zijn afwas staan omdat hij toch weet dat ons mama die uiteindelijk komt doen. Hetzelfde met zijne kuis, echt erg, hoor. En ik ga daar nu bijwonen
Maar ik zal hem eens "opleren", ik ga hem eens duidelijk maken hoe hij een vrouw moet behandelen.
Maar spijtig genoeg neemt hij mij niet serieus want ik ben 2 jaar jonger dan hem en wat weet ik nu beter dan hem


Maar ik heb dus altijd mijn plan moeten trekken. Er werd bij ons niet over problemen gesproken. Je mocht pas met een probleem afkomen als je er al een oplossing voor had (behalve mijn broer dan) Dus zo heb ik geleerd om eerst zelf mijn problemen op te lossen en als het echt niet gaat, dan pas vraag ik hulp. Ook was wenen een teken van zwakte bij ons thuis. Als je huilde, mocht je je niet verwachten aan troost, je wed gewoon uitgelachen...