Babyforum.be

onze miatan begint de laatste dagen in zijn fase van verlatingsangst te komen.
Gisteren was ik op bezoek bij een vriendin en telkens ik hem op zijn speelmat zette of zij hem op haar schoot zette begon hij te huilen en bij mij op de schoot was hij rustig.
Ook als ik hier van de living naar de keuken loop, begint hij te huilen

enige tips hoe je hier best mee omgaat?
ik wil er niet teveel aan toegeven maar aan de andere kant wil ik hem ook niet laten huilen.

Als jij naar een andere plaats in het huis gaat, blijf tegen hem praten zodat hij weet dat je er nog bent.

dat doe ik
en toch begint hij nog te zagen dan
ik zing bv en heel luid zodat hij me nog hoort
of doe op de trap (is open trap in de living) kiekeboespelletjes en hij lacht dan maar van zodra ik niet meer kiekeboe kom doen begint hij te huilen hoor

Hier ook last van, sinds dit weekend wilt ons meid niet meer alleen zijn zonder mama, papa of groot-ouders...

Met dat ze naar de crèche ging had ze er nog niet echt veel last van gehad, maar de crèche is nu dicht voor 2 weken en zit ze alleen met mij thuis...ik denk dat dit het heeft aangewakkerd....

Zelf wou ze niet meer bij de achtergrootouders met kerst...was dat een spel...en die natuurlijk altijd willen proberen...arm schaapje
ook mag ik niet meer naar de keuken, daar zit zo'n deurhek tussen, zit ze daar te jammeren en te klagen aan dat rekje, precies een gevangene
En 's nachts begint ze ook, wakker worden en gewoon een knuffel nodig hebben om weer verder diep in te slapen...

t'is een fase, en ben eigenlijk wel wat blij dat ze deze fase heeft, ze zal zo niet meer naar andere mensen gaan, vreemde bedoel ik daarmee...ze zal weten dat ze iedereen niet mag vertrouwen...maar natuurlijk moet ze het nog verstaan dat vrienden en familie wel bij de vertrouwde mensen behoren...

Och, even op de tanden bijten...dit is het bewijs dat ons engeltjes groot aan het worden is

Bram begint ook. Vorige week had de buurvrouw hem op de arm en hij bgon dadelijk te wenen.
Ik denk niet dat je erveel aan kunt doen.

Als je blijft praten ,zingen en kiekeboe doet ...dan zal dat wel beteren hoor ...het moet zijn dat hij opeens beseft ...dat hij misschien wel opeens alleen is ,ook al is dat zo niet ....dat zal wel over gaan hoor ..

ja, ik weet dat het een fase is die ze door moeten
maar zie er wat tegenop
zeker als hij zou huilen als ik hem ga afzetten aan de creche
weet niet goed of ik dat wel aankan
maar ja, dit maakt elke mama mee eh?

ja dat is te begrijpen he dat ge u daar niet goed bij voelt

Onze Yerko heeft daar heel weinig last van gehad, juist rond zijn 1 ste verjaardag begon hij te wenen als hij in de kribbe werd afgezet ( en ik had zelf ook traantjes ),Qua vreemden heeft hij het maar een paar keer gehad, maar ik denk ook dat dat is omdat Yerko heel veel mensen ziet.En idd veel babbelen tegen hem als hij je even niet ziet en als ze bang zijn om alleen te slapen even nemen kusje/knuffel en onmiddellijk weerleggen en dan eventjes laten wenen indien nodig( niet te lang hé)

bedankt voor de tips hoor
hij is al een aantal keer naar de creche geweest nu maar met ziek te zijn en nu dat ze gesloten zijn met de vakantie zit er meer dan 3 weken tussen!!
omdat hij toen niet huilde, was het voor mij gemakkelijker om hem af te zetten.
Als hij nu wel gaat huilen dan gaat dat een pak moeilijker zijn voor me.

Vanaf half februari gaat mijn ventje hem naar de creche doen want dan begint hij dichter bij huis te werken en moet ik mij 's morgens niet meer zo rushen om op tijd op het werk te geraken. Dus als onze miatan dan weent dan zie ik het tenminste niet meer

ja heb daar ook geen ervaring mee ...vroeger bracht mijn man of mijn moeder ons meisje naar de creche....en dan mocht ik ze altijd gaan halen ...dat is een stuk minder moeilijker natuurlijk ....