Vooral elektrische snoeren zijn super! Gisteren lag er eentje binnen bereik en natuurlijk gaat hij er naartoe. Bijna was het in zijn mondje geraakt toen ik duidelijk NEEN zei. Dan stopt hij wel en kijkt me super schattig aan. Even later probeert hij het opnieuw, weer NEEN en weer die schattige blik. Toen ik even niet keek, dwaalde zijn handje zowat onopgemerkt af naar de stekker en toen ik me omdraaide, was het handje weer weg. Hij weet dus wel voor een deel hoe het zit en dan probeert hij met zijn charmes toch te bekomen wat hij wil.
En dan moet ik maar serieus blijven, terwijl ik liefst van al onder tafel zou kruipen van het lachen
We gaan er nog wat mee beleven, met onze sloeber.
Duidelijk "nee" zeggen en hem op een andere plaats zetten.. Kruipt hij er toch weer naar toe, gewoon herhalen.. 't Is soms vermoeiend, maar beter dat het wat vermoeiend voor jou is dan dat hij effectief aan stekkers gaat prullen hé! 
