Wie kan mij vertellen wat er me allemaal te wachten staat.
Keizersnede
Moderators:Welcome, Moderators
Ik heb al heel veel gelezen over de zwangerschap, bevallen en de baby, maar nu wordt het waarschijnlijk een keizersnede en daar weet ik echt niet veel van.
Wie kan mij vertellen wat er me allemaal te wachten staat.
Wie kan mij vertellen wat er me allemaal te wachten staat.
Ik heb een keizersnede meegemaakt.
Het was niet met spoed, maar gepland.
Eerst en vooral;
, niet bang zijn!!!
Er word meestal een peridurale prik gegeven,dat is eigenlijk het moeilijkste... Eens je goed overal verdoofd bent,(ze prikken met naalden,om zeker te zijn, dat het stevig slaapt...)
Laten ze de papa binnen. Die gaat naast je zitten, maar heeft een scherm voor hem, hij ziet dus niet iets waarvan iemand makkelijk flauw zou kunnen vallen...
Daarnaa gaan ze gewoon opereren, eens ze beginnen te snijden,hebben ze zes of negen minuten, om de baby er uit te halen.
In princiepe ben je wakker en zie en hoor je je baby, en ze zullen hem of haar eventjes bij je leggen, daarnaa gaat de baby in een bedje of op neo natale zorgen mocht het nodig zijn.
Daarnaa nemen de dokters alle tijd van de wereld om je terug dicht te naaien, dat kan duren, maar bij mij zie je het litteken nauwelijks...
Ze weten wat ze doen hoor, het zijn prima vakmensen.
Ik ben naa de keizersnede ,vier jaar later opnieuw normaal bevallen...
Naa de operatie gaa je naar een kamertje ter opservatie, en krijg je een morfine pomp, tegen de pijn, vier uur later gaan mama en baby naar hun kamer...
Ik hoop dat ik je kunnen helpen heb.
Groetjes Anna
Het was niet met spoed, maar gepland.
Eerst en vooral;
, niet bang zijn!!!Er word meestal een peridurale prik gegeven,dat is eigenlijk het moeilijkste... Eens je goed overal verdoofd bent,(ze prikken met naalden,om zeker te zijn, dat het stevig slaapt...)
Laten ze de papa binnen. Die gaat naast je zitten, maar heeft een scherm voor hem, hij ziet dus niet iets waarvan iemand makkelijk flauw zou kunnen vallen...
Daarnaa gaan ze gewoon opereren, eens ze beginnen te snijden,hebben ze zes of negen minuten, om de baby er uit te halen.
In princiepe ben je wakker en zie en hoor je je baby, en ze zullen hem of haar eventjes bij je leggen, daarnaa gaat de baby in een bedje of op neo natale zorgen mocht het nodig zijn.
Daarnaa nemen de dokters alle tijd van de wereld om je terug dicht te naaien, dat kan duren, maar bij mij zie je het litteken nauwelijks...
Ze weten wat ze doen hoor, het zijn prima vakmensen.
Ik ben naa de keizersnede ,vier jaar later opnieuw normaal bevallen...
Naa de operatie gaa je naar een kamertje ter opservatie, en krijg je een morfine pomp, tegen de pijn, vier uur later gaan mama en baby naar hun kamer...
Ik hoop dat ik je kunnen helpen heb.
Groetjes Anna
Dag Anna
Fijn dat je antwoordde Ik heb nu wel enkele vragen meer.
Heb je dan geen pijn meer met die morfinepomp?
Aan wat voor 'extra dingen' kan ik me verwachten? (infuus,...)
Hoe gaat het met de verzorging van je kindje? Kan je snel borstvoeding geven?
Is 4 uur later het ergste al voorbij en kan je dan al opstaan?
Hoe groot is die snede? Wordt er daar devolgende dagen nog iets mee gedaan?
Voor de rest lijkt het op gewoon bevallen: mijn man er bij , een peridurale , de baby achteraf in mijn armen
Fijn dat je antwoordde
Ik heb nu wel enkele vragen meer. Heb je dan geen pijn meer met die morfinepomp?
Aan wat voor 'extra dingen' kan ik me verwachten? (infuus,...)
Hoe gaat het met de verzorging van je kindje? Kan je snel borstvoeding geven?
Is 4 uur later het ergste al voorbij en kan je dan al opstaan?
Hoe groot is die snede? Wordt er daar devolgende dagen nog iets mee gedaan?
Voor de rest lijkt het op gewoon bevallen: mijn man er bij
, een peridurale , de baby achteraf in mijn armen Ik wil je wel verder helpen hoor.Eerst en vooral een geplande keizersnsede is tien keer beter dan een spoed, en je zult vlug terug rondlopen als een jonge gazelle hoor..( met een paar draadjes, dat wel...)
De morfine pomp krijg je met een knopje erop, als je pijn begint te voelen, poef drukje, weg pijn voor een paar uur. Krijg je terug pijn, drukje op de knop...
Je zult die echt een dagje of twee nodig hebben, het is tenslotte een operatie he...
De pomp zullen ze je terug afnemen als de pijn volledig controleerbaar is, en dan nog zul je stevige pijn stillers krijgen, ik beloof je, echt waar, over de pijn moet je je geen zorgen maken..
Tegen dat je thuis bent, zul je niet eens meet pijnstillers nodig hebben.
Messchien s'avonds juist eentje, want het trekt een beetje naa een dagje rondlopen met de baby. Dan nog, het zijn krampjes, minder erg dan je maandstonden.
Je krijgt voor jr operatie inderdaad een infuus, mits je een operatie ondergaat.
Die zul je houden zolang je je morfine pomp ook houd, dat kan niet anders..
Wat de dokters er niet bij zeggen is dat je een zakje in je zult krijgen voor de urine op te vangen...
Ze verdoven je hoor, ik heb er niks van gevoeld.
Eens je uit de "intensief" zaal komt, word dat er meteen weer uitgehaald.
Je zult de eerste twee dagen, niet kunnen opstaan, je zult in je bedje moeten blijven.
Nog eens het is een operatie, en je lijfje heeft tijd nodig om dicht te groeien. Maar je baby zal je wel kunnen verzorgen hoor, ze zullen je wel helpen met dat, ze zullen zeker je baby niet afnemen of zo hoor...
Ze zetten dat babybedje gezellig naast zijn mama, met al de babyspulletjes er om geen.
Hoe het melk borstvoeding gaat kan ik je niet zeggen.
Ondanks mijn 5 kinderen heb ik nooit kunnen borstvoeden...
Je zult niet mogen opstaan naa vier uur.
Dat doen ze niet om je te pesten of zo hoor, maar ten eerste zul je je benen niet eens voelen, de peridurale is dan nog niet uitgewerkt, die is veel " straffer" dan de gewoone peridurale.
In het begin de eerste twee dagen, zullen de verpleegsters je eerst helpen zitten in een zetel, lukt dat, dan is het opstaan en gaan zelf zitten alleen, eens je die twee onder controle hebt, wel dan kan je weer rondlopen...
Dat kan makkelijk twee dagen in beslag nemen.
Dat is voor de snee zelf, je hebt een minmum tijd nodig om te hechten, begrijp je?
De keizersnede is bij de meeste vrouwen geen 10 cm lang.
Bovendien zijn de dokters daar heel attent op hoor, meestal zit die verstopt net waar je onderbroekje "begint", aan de elastiek.
De "wond " word natuurlijk één keer per dag verzorgd hoor. Anders zou het kunnen onsteken...
En dan nog, de verpleegsters hebben houden handen hoor, ze zullen alles doen om je geen pijn te doen.
Meestal word gevraagd aan een mama met keizersnede gevraagd 6 dagen in de kliniek te blijven.
Ik ben het naa 5 dagen afgebold met mijn draadjes in mijn buik, en ben zo naar huis gegaan.
Het is gewoon mijn huisdokter die die draadjes eruit haald. ( dat doen geen pijn, dat kittelt...)
Als ik iets vergeten ben, of je wilt nog meer weten, vraag het dan gerust maar.
Maar elk ziekenhuis heeft zo zijn eigen procedure's natuurlijk, maar in princiepe zal jouw bevalling hier sterk op lijken.
In het begin zal stappen pijn doen, dat zijn die draadjes die trekken meer niet.
Maar dan nog, iedere dag voel je je sterker worden, en tegen dat je thuis bent, zal je volop genieten van je baby...
Groetjes Anna
Bedankt Anna voor al die informatie Het is fijn om op voorhand te weten wat er gaat gebeuren
Als ik nog vragen heb dan kom ik nog terug (als dat mag)
Nu afwachten wat de gynaecoloog gaat zeggen.
Laatst gewijzigd door miekeB op 09 sep 2004, 17:04, 1 keer totaal gewijzigd.
Hallo Mieke,
Goed idéé, vraag maar wanneer je nodig hebt, maar er is niets dat mij ontsnapt is...
Vooe de keizersnsede, neem een lange warme douche, of een bad, was je haartjes, doe er een maskertje op, verwen en vertroetel jezelf...
Want direct naa de bevalling zul je niet meteen in een douche kunnen springen...
Dat hebben mij de verpleesgsters ginder zelf gezegd, en hebben mij gewoon onder de douche laten staan...
En voor de rest, heel veel geluk, wees vooral niet bang, en vraag maar los aan je dokter en de verpleegsters..
Anna
Goed idéé, vraag maar wanneer je nodig hebt, maar er is niets dat mij ontsnapt is...
Vooe de keizersnsede, neem een lange warme douche, of een bad, was je haartjes, doe er een maskertje op, verwen en vertroetel jezelf...
Want direct naa de bevalling zul je niet meteen in een douche kunnen springen...
Dat hebben mij de verpleesgsters ginder zelf gezegd, en hebben mij gewoon onder de douche laten staan...
En voor de rest, heel veel geluk, wees vooral niet bang, en vraag maar los aan je dokter en de verpleegsters..
Anna
Bedankt voor deze tip Anna
Dat zal ik zeker volgen.
Ondertussen ben ik nog iemand tegengekomen die ook een keizersnede gehad heeft in het ziekenhuis waar ik naar toe ga. Zij had wel een dringende keizersnede. Het verloopt bij ons een klein beetje anders dan bij jullie. Toch ben ik heel blij met je info
Dat zal ik zeker volgen.
Ondertussen ben ik nog iemand tegengekomen die ook een keizersnede gehad heeft in het ziekenhuis waar ik naar toe ga. Zij had wel een dringende keizersnede. Het verloopt bij ons een klein beetje anders dan bij jullie. Toch ben ik heel blij met je info
Hallo
Ben je nu al bevallen? Of heb je nog een tijdje te gaan?
Ik wil gewoon maar zeggen dat ik 7 weken geleden een keizersnede heb gehad, een geplande weliswaar.
Het is dus zo, dat je de eerste 2 dagen niet uit je bed kunt, hoe vaak je ook maar probeerd. Maar na 2 dagen is de pijn al draaglijker, het doet nog énorm veel pijn, maar die is nu te verbijten.
Dan kan je op je gemak al eens zitten op je bed, en later op de dag de eerste stapjes zetten.
Nog eens 2 dagen verder loop je al, op je gemakske, de hele kamer af.
Nu, 7 weken later, heb ik geen pijn meer, wel een doof gevoel aan de snede, en nog een beetje prikkelbaar vanaf de navel tot aan de snede.
Het is een hele andere ervaring dan bij een normale bevalling (heb ik niet meegemaakt, het is nu mijn eerste kindje) en de recup duurt achteraf wel een 6 tal weken waar je niets zwaars mag heffen.
Maar achteraf bekeken is het de moeite waard geweest, nu hebben we een kerngezonde dochter, Jamie.
Laat me eens weten hoe het bij u gegaan is.
Groetjes Nathalie
Ben je nu al bevallen? Of heb je nog een tijdje te gaan?
Ik wil gewoon maar zeggen dat ik 7 weken geleden een keizersnede heb gehad, een geplande weliswaar.
Het is dus zo, dat je de eerste 2 dagen niet uit je bed kunt, hoe vaak je ook maar probeerd. Maar na 2 dagen is de pijn al draaglijker, het doet nog énorm veel pijn, maar die is nu te verbijten.
Dan kan je op je gemak al eens zitten op je bed, en later op de dag de eerste stapjes zetten.
Nog eens 2 dagen verder loop je al, op je gemakske, de hele kamer af.
Nu, 7 weken later, heb ik geen pijn meer, wel een doof gevoel aan de snede, en nog een beetje prikkelbaar vanaf de navel tot aan de snede.
Het is een hele andere ervaring dan bij een normale bevalling (heb ik niet meegemaakt, het is nu mijn eerste kindje) en de recup duurt achteraf wel een 6 tal weken waar je niets zwaars mag heffen.
Maar achteraf bekeken is het de moeite waard geweest, nu hebben we een kerngezonde dochter, Jamie.
Laat me eens weten hoe het bij u gegaan is.
Groetjes Nathalie
Hoi,
Ik heb ook een geplande keizersnede gehad, Maximtje lag in stuit. Wat ik spijtig vind is dat ik geen weeën heb gehad, kan er niet over meepraten.
Ik vond de 2de dag het pijnlijkst, toen ik moest opstaan, amaai.
De 3de dag mocht ik douchen en vanaf toen was ik veel meer ontspannen maar toch heel voorzichtig. Na een week of 3 kon ik gewoon stappen en huishouden doen. Ik ben single mama en stond voor veel alleen. Maar ik had al zware boodschappen voordien gedaan.
Nu is Maximtje 6 maand en de zone boven de snede is nog altijd ongevoelig, dat kan een jaar duren zei mijn gynea.
Waarom was het bij jullie geplande keizersnede? Stuitligging? De gynea is curieus waardoor hij in stuit lag en ik mag eens een foto van mijn bekken laten nemen, misschien te smal. Ben nochtans niet smal gebouwd!
Mijn beste vriendin heeft prachtige foto's mogen nemen van de geboorte, echt goed gelukt.
Hoop dat er iemand reageert al is het al een oude topic.
Ik heb ook een geplande keizersnede gehad, Maximtje lag in stuit. Wat ik spijtig vind is dat ik geen weeën heb gehad, kan er niet over meepraten.
Ik vond de 2de dag het pijnlijkst, toen ik moest opstaan, amaai.
De 3de dag mocht ik douchen en vanaf toen was ik veel meer ontspannen maar toch heel voorzichtig. Na een week of 3 kon ik gewoon stappen en huishouden doen. Ik ben single mama en stond voor veel alleen. Maar ik had al zware boodschappen voordien gedaan.
Nu is Maximtje 6 maand en de zone boven de snede is nog altijd ongevoelig, dat kan een jaar duren zei mijn gynea.
Waarom was het bij jullie geplande keizersnede? Stuitligging? De gynea is curieus waardoor hij in stuit lag en ik mag eens een foto van mijn bekken laten nemen, misschien te smal. Ben nochtans niet smal gebouwd!
Mijn beste vriendin heeft prachtige foto's mogen nemen van de geboorte, echt goed gelukt.
Hoop dat er iemand reageert al is het al een oude topic.
Trotse mama van Maxim 25/01/2005
keizersnede
Hallo Spike...
Twee dagen voor de uitgerekende bevalling liet ik foto's maken van mijn bekken, en die bleken kantje boord te zijn met Jamie haar hoofdje.
De gynea wilde geen risico's nemen en daardoor ben ik met een keizersnede bevallen. Weeen heb ik ook niet gehad, wel een hele maand lang voorweeen, die ook pijnlijk konden zijn, maar draaglijk...
Na 6 maanden was mijn buik weer gevoelig, die doofheid was verdwenen.
Nu ben ik terug zwanger, 7 weken, van ons tweede kindje en weet zeker dat het keizersnede zal zijn, omdat er maar een jaar tussen zit...anders zou bij het persen misschien die snede kunnen scheuren.
Ik ben nochtans ook niet zo smal gebouwd, bij het tweede kind zal mijn bekken ook te klein zijn denk ik.
De gynea had normaal gezegd dat we minstens 1 jaar moesten wachten voor het volgende kindje, maar na 6 weken zat mijn baarmoeder al terug op de juiste plaats, en moesten we maar 6 maanden wachten volgens haar.
We wilden het liefst twee kindjes kort op mekaar, zodat ze nie veel schelen, nu zal Jamie 1.5 jaar oud zijn als ons tweede geboren wordt.
En dan is het genoeg...geen derde meer...
Twee dagen voor de uitgerekende bevalling liet ik foto's maken van mijn bekken, en die bleken kantje boord te zijn met Jamie haar hoofdje.
De gynea wilde geen risico's nemen en daardoor ben ik met een keizersnede bevallen. Weeen heb ik ook niet gehad, wel een hele maand lang voorweeen, die ook pijnlijk konden zijn, maar draaglijk...
Na 6 maanden was mijn buik weer gevoelig, die doofheid was verdwenen.
Nu ben ik terug zwanger, 7 weken, van ons tweede kindje en weet zeker dat het keizersnede zal zijn, omdat er maar een jaar tussen zit...anders zou bij het persen misschien die snede kunnen scheuren.
Ik ben nochtans ook niet zo smal gebouwd, bij het tweede kind zal mijn bekken ook te klein zijn denk ik.
De gynea had normaal gezegd dat we minstens 1 jaar moesten wachten voor het volgende kindje, maar na 6 weken zat mijn baarmoeder al terug op de juiste plaats, en moesten we maar 6 maanden wachten volgens haar.
We wilden het liefst twee kindjes kort op mekaar, zodat ze nie veel schelen, nu zal Jamie 1.5 jaar oud zijn als ons tweede geboren wordt.
En dan is het genoeg...geen derde meer...
spike schreef:Hoi,
Ik heb ook een geplande keizersnede gehad, Maximtje lag in stuit. Wat ik spijtig vind is dat ik geen weeën heb gehad, kan er niet over meepraten.
Ik vond de 2de dag het pijnlijkst, toen ik moest opstaan, amaai.
De 3de dag mocht ik douchen en vanaf toen was ik veel meer ontspannen maar toch heel voorzichtig. Na een week of 3 kon ik gewoon stappen en huishouden doen. Ik ben single mama en stond voor veel alleen. Maar ik had al zware boodschappen voordien gedaan.
Nu is Maximtje 6 maand en de zone boven de snede is nog altijd ongevoelig, dat kan een jaar duren zei mijn gynea.
Waarom was het bij jullie geplande keizersnede? Stuitligging? De gynea is curieus waardoor hij in stuit lag en ik mag eens een foto van mijn bekken laten nemen, misschien te smal. Ben nochtans niet smal gebouwd!
Mijn beste vriendin heeft prachtige foto's mogen nemen van de geboorte, echt goed gelukt.
Hoop dat er iemand reageert al is het al een oude topic.
Hoi Jamie,
De dagen na de keizersnede zei (riep) ik dat ik nooit meer een keizersnede wou!
Die eerste pijn bij het rechtstaan! K denk wel dat ik meer pijn had van het drainagebuisje die tegentrok. Toen dit eruit was brandde de wond niet meer zo.
Een tweede kindje zal zo vlug niet komen bij mij of k zou de man van mijn leven vlug moeten tegenkomen!
Ik wens je een goeie zwangerschap toe en een vlug herstel erna!
Groetjes,
De dagen na de keizersnede zei (riep) ik dat ik nooit meer een keizersnede wou!
Die eerste pijn bij het rechtstaan! K denk wel dat ik meer pijn had van het drainagebuisje die tegentrok. Toen dit eruit was brandde de wond niet meer zo.
Een tweede kindje zal zo vlug niet komen bij mij of k zou de man van mijn leven vlug moeten tegenkomen!
Ik wens je een goeie zwangerschap toe en een vlug herstel erna!
Groetjes,
Trotse mama van Maxim 25/01/2005
Hey Spike
Dank je wel...
Ik kon ook iedereen vervloeken op dat moment, de dag zelf voelt ge nog niets, maar de dag erna, amai... heb ook heel veel pijn geleden, maar als ik toen naast mij keek, naar onze kleine dochter, wist ik waarvoor ik de pijn moest verbijten.
Nu ge het zegt...de eerste dagen is het moeilijk opstaan en stappen, maar eenmaal dat die sonde eruit is, ging alles veel beter, da kan aan dat liggen ja...
Ik hou mijn hart al vast voor die tweede keizersnede, maar als het kindje gezond is neem ik er dat graag bij.
Het jammere is dat je je eigen kind de eerste paar dagen niet kunt opheffen uit het bedje en dat je 's nachts altijd moet bellen als je kindje weent, je wil maar je kan het zelf niet verzorgen...
Pas sinds de vierde dag had ik terug genoeg krachten en kon ik pas goed rechtop lopen, en toen had ik Jamie voor de eerste maal zelf kunnen optillen...
Ook veel werk als je je kindje alleen moet opvoeden...
Zag je vriend het niet meer zitten?
Groetjes
Dank je wel...
Ik kon ook iedereen vervloeken op dat moment, de dag zelf voelt ge nog niets, maar de dag erna, amai... heb ook heel veel pijn geleden, maar als ik toen naast mij keek, naar onze kleine dochter, wist ik waarvoor ik de pijn moest verbijten.
Nu ge het zegt...de eerste dagen is het moeilijk opstaan en stappen, maar eenmaal dat die sonde eruit is, ging alles veel beter, da kan aan dat liggen ja...
Ik hou mijn hart al vast voor die tweede keizersnede, maar als het kindje gezond is neem ik er dat graag bij.
Het jammere is dat je je eigen kind de eerste paar dagen niet kunt opheffen uit het bedje en dat je 's nachts altijd moet bellen als je kindje weent, je wil maar je kan het zelf niet verzorgen...
Pas sinds de vierde dag had ik terug genoeg krachten en kon ik pas goed rechtop lopen, en toen had ik Jamie voor de eerste maal zelf kunnen optillen...
Ook veel werk als je je kindje alleen moet opvoeden...
Zag je vriend het niet meer zitten?
Groetjes
spike schreef:Hoi Jamie,
De dagen na de keizersnede zei (riep) ik dat ik nooit meer een keizersnede wou!
Die eerste pijn bij het rechtstaan! K denk wel dat ik meer pijn had van het drainagebuisje die tegentrok. Toen dit eruit was brandde de wond niet meer zo.
Een tweede kindje zal zo vlug niet komen bij mij of k zou de man van mijn leven vlug moeten tegenkomen!
Ik wens je een goeie zwangerschap toe en een vlug herstel erna!
Groetjes,
Naa de ks, is er inderdaad, een dag ernaa en zo vrselijke pijn.
heb dat ook gehad!
En dat rechtstaan, jeetje, wat een pijn zeg!
Maar wat ik me afvraag...
Ik had nu wel geluk dat ik alleen lag..
Maar mocht je je kindje niet vlak naast jou in dat bedje zetten?
Ik lag dus ook "vast" he, kon ook nog niet opstaan.
Ik had dan maar alles naa mij geplaatst....
baby luiers enz enz.
heb dat ook gehad!
En dat rechtstaan, jeetje, wat een pijn zeg!
Maar wat ik me afvraag...
Ik had nu wel geluk dat ik alleen lag..
Maar mocht je je kindje niet vlak naast jou in dat bedje zetten?
Ik lag dus ook "vast" he, kon ook nog niet opstaan.
Ik had dan maar alles naa mij geplaatst....
baby luiers enz enz.
Dag Jamie,
Toen ik pas thuis kwam, had ik het eventjes moeilijk alleen, vanaf ik iets wou doen 's avonds weende Maximtje. Maar k ben niet anders gewoon geweest dus t ging wel. Denk dat het moeilijker is als je een tijdje samen hebt opgevoed.
Vanaf september start ik terug met werken, dan zal het wat drukker worden. Dan gaat Maximtje voor de eerste x naar zijn papa, ben nog aan het twijfelen om hem te laten slapen of niet. We hebben afgesproken vanaf 7 maand een halve dag per week (zat of zondag) en vanaf 1jaar 1 weekend van de 2. Misschien ishet beter voor Max dat hij straks al blijft slapen, nu is hij nog niet éénhandig. K wil eigenlijk wat het beste is voor hem en tracht niet te veel na te denken over het feit dat Max bij een andere "vrouw" terechtkomt. Mijn ex is nie echt een slechte man dus daar moet ik geen schrik van hebben, hij komt nu wekelijks en helpt me nog met klusjes in ons huis.
Misschien eens een nieuw topic openen, maar heb niet altijd zin om erover te praten. By the way hij was verliefd opeen ander, na toch 4 jaar samen en bewust voor een kindje gekozen te hebben + pas gebouwd! Mannen hé! Ik trek mijn plan wel en stel het goed, veel vriendinnen enzo. K zal afsluiten want k ben aant zagen.
Hebben jullie ook foto's van de operatie? Of konden jullie echtgenoten het niet aan? Eén van mijn beste vriendinnen heeft prachtige foto's getrokken, spijtig genoeg niet met digitale camera, kan geen tonen,
Groetjes
Toen ik pas thuis kwam, had ik het eventjes moeilijk alleen, vanaf ik iets wou doen 's avonds weende Maximtje. Maar k ben niet anders gewoon geweest dus t ging wel. Denk dat het moeilijker is als je een tijdje samen hebt opgevoed.
Vanaf september start ik terug met werken, dan zal het wat drukker worden. Dan gaat Maximtje voor de eerste x naar zijn papa, ben nog aan het twijfelen om hem te laten slapen of niet. We hebben afgesproken vanaf 7 maand een halve dag per week (zat of zondag) en vanaf 1jaar 1 weekend van de 2. Misschien ishet beter voor Max dat hij straks al blijft slapen, nu is hij nog niet éénhandig. K wil eigenlijk wat het beste is voor hem en tracht niet te veel na te denken over het feit dat Max bij een andere "vrouw" terechtkomt. Mijn ex is nie echt een slechte man dus daar moet ik geen schrik van hebben, hij komt nu wekelijks en helpt me nog met klusjes in ons huis.
Misschien eens een nieuw topic openen, maar heb niet altijd zin om erover te praten. By the way hij was verliefd opeen ander, na toch 4 jaar samen en bewust voor een kindje gekozen te hebben + pas gebouwd! Mannen hé! Ik trek mijn plan wel en stel het goed, veel vriendinnen enzo. K zal afsluiten want k ben aant zagen.
Hebben jullie ook foto's van de operatie? Of konden jullie echtgenoten het niet aan? Eén van mijn beste vriendinnen heeft prachtige foto's getrokken, spijtig genoeg niet met digitale camera, kan geen tonen,
Groetjes
Trotse mama van Maxim 25/01/2005
Eerst en vooral; ik vind je verre van een zaag zulle!!
je zou toch denken eens je samen met een man een kinderwens hebt en zo, dat hij niet verliefd zou worden op een andere...
Nouja, wie beweerd dan ook, dat het leven juist is....
Mijn ventje zat naast mij, toen de ks werd uitgevoerd.
maar foto's waren verboden hoor!
je zou toch denken eens je samen met een man een kinderwens hebt en zo, dat hij niet verliefd zou worden op een andere...
Nouja, wie beweerd dan ook, dat het leven juist is....
Mijn ventje zat naast mij, toen de ks werd uitgevoerd.
maar foto's waren verboden hoor!
Hier ook iemand die voor de 2de keer maandag onder het mes moet.
De eerste keer bij onze zoon Tibe was het onverwachts na een bekkenmeeting bleek dat mijn bekken niet alleen te smal zijn maar ook volledig vervormd.
Ik zal dus nooit normaal kunnen bevallen.
Nu tussen alle verhalen zitten er wel kleine dingen die verschillen met mijn Ks van mei vorig jaar.
Het zal vast van istelling tot instelling verschillen maar :
1) ik heb nooit een morfinepomp gehad, enkel infuus met baxter.
Maar kon zelf niets regelen.
2) die urinezak (sonde) heb ik 2 dagen in moeten houden.
3) ik kreeg pas eten op de 2de dag nadat ik terug windjes had kunnen laten
4) ik heb pas op de 3de dag mogen proberen op te staan
5) ik moest 7 dagen blijven anders moest ik tekenen op eigen risico
6) Mijn snede is idd erg subtiel aan de rand van de onderbroek maar toch z'on 15 cm lang.
7) Mijn draadjes zijn er nooit uitgehaald, het waren verteerbare dus moesten ze enkel de uiteindes afknippen en klaar was kees.
ik heb 6 weken lang niets mogen heffen nadien maar heb dat wel aan mijn laars geveergd want ik voelde me 2 weken na de KS als herboren en heb nooit een voos gevoel gehad onderaan.
Hopenlijk gaat het maandag weer zo goed als vorig jaar in mei ....
De eerste keer bij onze zoon Tibe was het onverwachts na een bekkenmeeting bleek dat mijn bekken niet alleen te smal zijn maar ook volledig vervormd.
Ik zal dus nooit normaal kunnen bevallen.
Nu tussen alle verhalen zitten er wel kleine dingen die verschillen met mijn Ks van mei vorig jaar.
Het zal vast van istelling tot instelling verschillen maar :
1) ik heb nooit een morfinepomp gehad, enkel infuus met baxter.
Maar kon zelf niets regelen.
2) die urinezak (sonde) heb ik 2 dagen in moeten houden.
3) ik kreeg pas eten op de 2de dag nadat ik terug windjes had kunnen laten
4) ik heb pas op de 3de dag mogen proberen op te staan
5) ik moest 7 dagen blijven anders moest ik tekenen op eigen risico
6) Mijn snede is idd erg subtiel aan de rand van de onderbroek maar toch z'on 15 cm lang.
7) Mijn draadjes zijn er nooit uitgehaald, het waren verteerbare dus moesten ze enkel de uiteindes afknippen en klaar was kees.
ik heb 6 weken lang niets mogen heffen nadien maar heb dat wel aan mijn laars geveergd want ik voelde me 2 weken na de KS als herboren en heb nooit een voos gevoel gehad onderaan.Hopenlijk gaat het maandag weer zo goed als vorig jaar in mei ....
Dag Leen,
Allereerst wens ik je een goede bevalling maandag!
Hopelijk terug een vlotte keizersnede. Maar dat zal wel.
Toen ik pas 'bevallen' was, riep ik : nooit meer! Maar eigenlijk ben ik nu al veel pijn vergeten, zoals ze zeggen dus.
Ik kreeg een pijnstiller in mijn baxter, niet erg straf maar het idee doet ook iets denk ik. Ik mocht ook niet eten, denk ook 2 dagen. En ze letten ook op windjes. Die sonde weet ik niet meer, denk 1 dag of dag en een half en dan op de pan. Na 2 dagen eerste maal uit bed en geen pan meer! Pfff, zwaar was dat, maar tis gelukt!
Allez nog een proficiat en geniet van je babytje!
Allereerst wens ik je een goede bevalling maandag!
Hopelijk terug een vlotte keizersnede. Maar dat zal wel.
Toen ik pas 'bevallen' was, riep ik : nooit meer! Maar eigenlijk ben ik nu al veel pijn vergeten, zoals ze zeggen dus.
Ik kreeg een pijnstiller in mijn baxter, niet erg straf maar het idee doet ook iets denk ik. Ik mocht ook niet eten, denk ook 2 dagen. En ze letten ook op windjes. Die sonde weet ik niet meer, denk 1 dag of dag en een half en dan op de pan. Na 2 dagen eerste maal uit bed en geen pan meer! Pfff, zwaar was dat, maar tis gelukt!
Allez nog een proficiat en geniet van je babytje!
Trotse mama van Maxim 25/01/2005
-
Karen/1982
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:28 okt 2005, 11:18
- Locatie:Tielt
Hoi,
Ik ben ook met KS bevallen omdat ons zoontje in stuit lag. Wij wisten eigenlijk al van toen ik 30 weken zwanger was dat het waarschijnlijk een KS zou worden. Ons zoontje heeft de hele zwangerschap in een onvolkomen stuit (met de beentje volledig gestrekt) gelegen en volgens de gyne was de kans dan ook klein dat hij zich op 't laatste nog zou draaien. Een geplande KS dus. Ik was wel blij dat ik het ruim op voorhand wist, want ik moest die KS toch wel verwerken. Ik had zo gehoopt om natuurlijk te kunnen bevallen, dus ik was eerst wel teleurgesteld.
De KS op zich is voor mij heel goed meegevallen. Vlak na de operatie dacht ik wel van: nooit meer, één kindje is genoeg, maar ondertussen zijn we twee maanden verder en wil ik terug 3 kindjes
Ik had ook de eerste twee dagen die epidurale nog en ook een blaassonde. Ik ben op een dinsdag bevallen en woensdag mocht ik de eerste keer uit bed. Niet lang, want ik werd al snel duizelig. De donderdag hebben ze de epidurale en de blaassonde weggenomen en dan lukte het ook beter om uit bed te komen. Ik liep dezelfde dag nog rond. Het moment dat die epi begon uit te werken was wel het pijnlijkste, maar ik krijg nog gewone pijnstillers. Die heb ik wel niet lang nodig gehad.
Het ergste aan die KS vond ik dat ik ons zoontje niet direct zelf kon verzorgen, maar mijn man kwam wel iedere dag al om 8u naar het ziekenhuis, zodat hij zo veel mogelijk kon doen. Hij heeft de eerste flesjes gegeven. Vanaf het moment dat ik zelf uit bed kon, heb ik wel alles zelf gedaan.
Nu, twee maanden later, heb ik geen last meer van het litteken. Ik heb ook nog wel een ongevoelige zone vlak boven het litteken.
Ik hoop de volgende keer natuurlijk te kunnen bevallen, want mentaal gezien vond ik die KS wel moeilijk om te verwerken, ik had het gevoel niet echt 'bevallen' te zijn, hoewel ik me wel direct 100% mama voelde.
Leen, veel succes maandag! Ik wens je een wolk van een baby en een vlot herstel toe!
Groetjes,
Ik ben ook met KS bevallen omdat ons zoontje in stuit lag. Wij wisten eigenlijk al van toen ik 30 weken zwanger was dat het waarschijnlijk een KS zou worden. Ons zoontje heeft de hele zwangerschap in een onvolkomen stuit (met de beentje volledig gestrekt) gelegen en volgens de gyne was de kans dan ook klein dat hij zich op 't laatste nog zou draaien. Een geplande KS dus. Ik was wel blij dat ik het ruim op voorhand wist, want ik moest die KS toch wel verwerken. Ik had zo gehoopt om natuurlijk te kunnen bevallen, dus ik was eerst wel teleurgesteld.
De KS op zich is voor mij heel goed meegevallen. Vlak na de operatie dacht ik wel van: nooit meer, één kindje is genoeg, maar ondertussen zijn we twee maanden verder en wil ik terug 3 kindjes
Ik had ook de eerste twee dagen die epidurale nog en ook een blaassonde. Ik ben op een dinsdag bevallen en woensdag mocht ik de eerste keer uit bed. Niet lang, want ik werd al snel duizelig. De donderdag hebben ze de epidurale en de blaassonde weggenomen en dan lukte het ook beter om uit bed te komen. Ik liep dezelfde dag nog rond. Het moment dat die epi begon uit te werken was wel het pijnlijkste, maar ik krijg nog gewone pijnstillers. Die heb ik wel niet lang nodig gehad.Het ergste aan die KS vond ik dat ik ons zoontje niet direct zelf kon verzorgen, maar mijn man kwam wel iedere dag al om 8u naar het ziekenhuis, zodat hij zo veel mogelijk kon doen. Hij heeft de eerste flesjes gegeven. Vanaf het moment dat ik zelf uit bed kon, heb ik wel alles zelf gedaan.
Nu, twee maanden later, heb ik geen last meer van het litteken. Ik heb ook nog wel een ongevoelige zone vlak boven het litteken.
Ik hoop de volgende keer natuurlijk te kunnen bevallen, want mentaal gezien vond ik die KS wel moeilijk om te verwerken, ik had het gevoel niet echt 'bevallen' te zijn, hoewel ik me wel direct 100% mama voelde.
Leen, veel succes maandag! Ik wens je een wolk van een baby en een vlot herstel toe!
Groetjes,
Karen, mama van een kleine wervelwind (30/08/2005)
Hoi Karen,
Het spijtigste aan de ks vind ik dat ik niet weet wat weeën zijn. Vandaag op kraambezoek geweest bij een collega, by the way tis een meisje Lotte, iedereen daar praten over hun bevalling en ik... tja weet niet eens wat een wee is.
Daar komt bij dat ik niet weet of ik ooit nog een tweede zal hebben (single), hopelijk wel.
Na 9 maand heb ik nog altijd een ongevoelige zone boven het litteken, naar t schijnt kan dit 1 jaar duren of blijven, afwachten dus.
Groetjes
En nog veel succes aan Leen!
Het spijtigste aan de ks vind ik dat ik niet weet wat weeën zijn. Vandaag op kraambezoek geweest bij een collega, by the way tis een meisje Lotte, iedereen daar praten over hun bevalling en ik... tja weet niet eens wat een wee is.
Daar komt bij dat ik niet weet of ik ooit nog een tweede zal hebben (single), hopelijk wel.
Na 9 maand heb ik nog altijd een ongevoelige zone boven het litteken, naar t schijnt kan dit 1 jaar duren of blijven, afwachten dus.
Groetjes
En nog veel succes aan Leen!
Trotse mama van Maxim 25/01/2005
-
Welcome
- Site Admin
- Berichten:0
- Lid geworden op:24 feb 2004, 19:22
- Locatie:Oost Vlaanderen - Geraardsbergen
- Contacteer:
Kan zelf nog veel langer duren, zonder je te willen ontmoedigen......
Maar het belangrijkste blijdt toch de geboorte van je baby he
Maar het belangrijkste blijdt toch de geboorte van je baby he
Site - administrator
www.welcomebaby.be
www.welcomebaby.be
-
jong moederke
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54
euh ik heb geen keizersnede gehad maar ben wel geopereerd en heb ook zo een snede...
er komt heus een dag dat je je beter voelt daar...bij mij duurde het ook wel even voor ik mijn gevoel daar terug had...
MAar ook over weeën ik begrijp heus wat je voelt...ik ben ingeleid maar mis toch ook zo het normale aan een bevalling. Zo dat spannende...dat idee van is het zover of niet.
Dat is ook een groot gemis en ik mag misschien ook geen tweede kopen of de kans dat ik normaal beval is nog ontzettend klein wegens medische redenen...ook best balen.
Dus ergens begrijp ik je gevoel heus wel hoor
er komt heus een dag dat je je beter voelt daar...bij mij duurde het ook wel even voor ik mijn gevoel daar terug had...
MAar ook over weeën ik begrijp heus wat je voelt...ik ben ingeleid maar mis toch ook zo het normale aan een bevalling. Zo dat spannende...dat idee van is het zover of niet.
Dat is ook een groot gemis en ik mag misschien ook geen tweede kopen of de kans dat ik normaal beval is nog ontzettend klein wegens medische redenen...ook best balen.
Dus ergens begrijp ik je gevoel heus wel hoor
-
jong moederke
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54
-
Boekenwurmpje
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:15 mar 2005, 10:07
- Locatie:Vlaams Brabant
- Contacteer:
Hoi dames
ikb en 2,5 jaar geleden bevallen met een KS wegens stuitligging. Ons kleintje zat als een kikker in mijn buik, met zijn voeten in mijn bekken en zijn gezichtje naar mijn nieren gericht. Hij had ook de navelstreng drie keer rond zijn nekje.
Mijn ervaring met de KS lijkt het meest op die van leen:
geen morfinepomp, maar een infuus met pijnstillers (dat elke dag verstopte, grrrr)
een blaassonde die er pas de derde dag uit mocht
pas mogen eten op de derde dag, nadat ik windjes had kunnen laten
door het bloedverlies bij de KS had ik een lage bloeddruk en was erg duizelig. Toen ik de derde dag voor het eerst probeerde recht te staan viel ik prompt flauw.
Ik ben 8 dagen in het ziekenhuis moeten blijven. De verzorging van ons zoontje werd in het begin door de verpleging en mijn man gedaan, bv lukte gelukkig wel.
Waar ik wel mee afgezien heb is het litteken. In het littekenweefsel is nl een zenuw vergroeid geraakt, waardoor ik chronische pijn in mijn schaambeen heb. Ik heb ermee leren leven, maar leuk is anders natuurlijk. Ook is de huid rond het litteken nog altijd verdoofd, het gevoel daarin zal niet meer terugkeren.
Maar ja, als ik dan naar onze flinke zoon kijk, dan ben ik die KS al snel vergeten hoor!
PS: ik ben zeven maanden geleden normaal kunnen bevallen van een prachtige dochter
Groetjes
B
ikb en 2,5 jaar geleden bevallen met een KS wegens stuitligging. Ons kleintje zat als een kikker in mijn buik, met zijn voeten in mijn bekken en zijn gezichtje naar mijn nieren gericht. Hij had ook de navelstreng drie keer rond zijn nekje.
Mijn ervaring met de KS lijkt het meest op die van leen:
geen morfinepomp, maar een infuus met pijnstillers (dat elke dag verstopte, grrrr)
een blaassonde die er pas de derde dag uit mocht
pas mogen eten op de derde dag, nadat ik windjes had kunnen laten
door het bloedverlies bij de KS had ik een lage bloeddruk en was erg duizelig. Toen ik de derde dag voor het eerst probeerde recht te staan viel ik prompt flauw.
Ik ben 8 dagen in het ziekenhuis moeten blijven. De verzorging van ons zoontje werd in het begin door de verpleging en mijn man gedaan, bv lukte gelukkig wel.
Waar ik wel mee afgezien heb is het litteken. In het littekenweefsel is nl een zenuw vergroeid geraakt, waardoor ik chronische pijn in mijn schaambeen heb. Ik heb ermee leren leven, maar leuk is anders natuurlijk. Ook is de huid rond het litteken nog altijd verdoofd, het gevoel daarin zal niet meer terugkeren.
Maar ja, als ik dan naar onze flinke zoon kijk, dan ben ik die KS al snel vergeten hoor!
PS: ik ben zeven maanden geleden normaal kunnen bevallen van een prachtige dochter
Groetjes
B
Ik heb ook een keizersnede gehad (in NL, weet niet od dat anders is)
Het was wel met speod omdat ik al 2 dagen bezig was met bevallen, ik kreeg eerst een ruggeprik (deed geen pijn) vervolegns een katheter en zegingen meteen aan de slag binnen 10min. was mn dochter er en na een dik half uur werd ik weer naar de intensive care gereden.
Het litteken valt me reuze mee, zie je bijna niks van
Wat em tegenviel is het lange herstel, ik mocht wel na 4 dagen naar huis maar lopen, omdraaien enz ging nog lange tijd moeilijk, ik vond het ook verschrikkelijk dat ik in het ziekenhusi niet mn eigen dochter kon oppakken, wassen, verschonen enz.
Het was wel met speod omdat ik al 2 dagen bezig was met bevallen, ik kreeg eerst een ruggeprik (deed geen pijn) vervolegns een katheter en zegingen meteen aan de slag binnen 10min. was mn dochter er en na een dik half uur werd ik weer naar de intensive care gereden.
Het litteken valt me reuze mee, zie je bijna niks van
Wat em tegenviel is het lange herstel, ik mocht wel na 4 dagen naar huis maar lopen, omdraaien enz ging nog lange tijd moeilijk, ik vond het ook verschrikkelijk dat ik in het ziekenhusi niet mn eigen dochter kon oppakken, wassen, verschonen enz.
Liefs Sara, trotse moeder van Lola Anaïs en Gobe Didier
