als niels dat op die leeftijd had, dan deed ik dat als volgt
- ik gaf hem eerst verbaal een vermaning
- eventueel een 2de of een 3de, maar ik kondigde aan dat het de laatste keer was dat ik het zei
- als hij dan niet luisterde, dan zette ik hem in de hoek, of op de zetel
- en dan gewoon negeren
want huilen dat hij dan deed, maar binnen de kortste keren was dat over en zei hij zelf dat hij braaf ging zijn
Roepen haalt niets uit, dan krijgen ze het gevoel dat ze 'aandacht' krijgen
of die nu positief of negatief is, maakt niet uit voor hen
maar negeren.... dat kan wel tellen
brittje is nog maar net een jaar, maar die zit dus constant aan mijn kasten en schuiven.
Die vermaan ik ook verbaal
maar af en toe zitten die haar oortjes echt toe
en dan pak ik haar op en zet haar elders
of tik eens (lees: niet slaan hé, gewoon eens tikken) op haar handje
en dan snapt ze het ook wel
Wij hebben het heeeeeeeeel zwaar gehad met momenten met de peuterpuberteit van niels
maar negeren was de beste remedie
Negeren wil niet zeggen dat je alles toelaat hé
met momenten hebben we die gewoon opgepakt en in zijn kamer gezet
deur toe en hekje ervoor
want die werd dan hysterisch en begon te trappen
en op zijn kamer kon hij niemand een trap bezorgen en daar was alles veilig
En effectief een paar minuutjes uitrazen op zijn kamer en verder nog wat negeren, en de bui was over
Gelukkig zijn die momenten helemaal passé nu!!
goeie moed nog
