Als hij ze aan heeft wil hij echter niet alleen lopen.
Wel aan de hand,maar alleen dus niet.
Dan zet hij zich neer en kruipt verder op zijn doel af.
Nu vertelde ik dit deze morgen aan de onthaalmoeder.
Ze zei dat het mijn schuld is dat hij nu niet met schoenen wil lopen.
Had ik die al eerder gekocht en hem laten dragen om rond te kruipen was hij daar nu al aan gewoon en zou hij er zonder probleem mee stappen.
Nu was ik wel geschrokken van haar reactie,maar aan de andere kant klinkt dit inderdaad logisch.
Het gewicht van die schoentjes aan zijn voetjes moet hij nu nog gewoon worden.
Maar wat ik dan niet begrijp is dat ze het zo promoten om ze bloodvoets te laten lopen.(kinderarts,k&g
)Het geen ik dus ook hem laat doen.
Zijn sokken doet hij toch uit ,hij heeft dat niet graag aan,dus loopt of kruipt hij altijd in blote voetjes.
Ik heb mijn andere twee kinderen ook nooit thuis laten rond lopen of kruipen met hun schoenen en zij lopen nu toch ook rond zonder problemen.
Ik deed hen die schoenen wel eventjes aan voor een uurtje zodat ze het gewoon werden en dan deed ik die weer uit.
Zoals ik nu ook met de jongste doe.
Nu nog als ze thuis komen is dat het eerste wat ze doen,die schoenen in de garage en blootvoets of op hun kousen lopen.
Ik voel mij dus na die opmerking deze morgen gewoon heel slecht,alsof ik in mijn taak als moeder misluk.
Heb de hele voormiddag daar aan lopen denken toen ik hier aan het poetsen was.
Hoe zit dat bij jullie?
Hoe hebben ze bij jullie leren lopen?
De hele dag door met schoenen of ook af en toe eens aan doen om gewoon te worden.
Zou dit graag weten want nu voel ik mij wel heel onzeker.
En dat ondanks dat hij mijn derde kind is.
, 'k zou direct al lik op stuk gegeven hebben aan de OM 
, maar ja, ge moet nog altijd een beke opletten eh want per slot van rekening kijken zij naar je kindje. Maar mijn motto is : wat zij mogen, mag ik dubbel !! 
)
(allez volgens mijn mening!)
