13 weken zwanger en vriend wil uit de relatie stappen

Moderators:Welcome, Moderators

ssass
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:30 jun 2013, 10:18
13 weken zwanger en vriend wil uit de relatie stappen

Bericht door ssass » 30 jun 2013, 10:50

Hoi, ik ben nu 4 jaar samen met mijn vriend, we hebben een zoon van 18 maand. Hij is van het buitenland en spreekt alleen engels. Kan maar geen baan vinden hier. We hebben al vanalles geprobeerd. Hij had een basis nederlands geleerd maar gaf het na bepaalde tijd op. Ik heb ondertussen al mijn spaargeld opgebruikt en ook een mooi bergje schulden gemaakt. We waren al een tijdje aan het denken dat hij misschien toch even terug naar zijn land moet om terug een reserve op te bouwen want momenteel laat ik mijn eten voor mijn vriend en mijn zoon en leef ik sommige dagen van brood met jam. Maar uiteindelijk maakt dit mij allemaal niet zoveel uit. Ik ben gek op mijn vriend ondanks zijn vele negatieve karaktertrekjes ook. Maar als we fun hebben dan hebben we echt fun. hij is voor mij de enige persoon waar ik echt mezelf kan bij zijn, op alle vlakken. Dus heb ik al 3 jaar gevochten als een leeuwin om hem bij mij te houden. Toen mijn zoon 3 maand was werd ik terug zwanger. Mijn vriend vond dit echt niet serieus aangezien onze situatie en stelde me eigenlijk voor de keus of hem of abortus. Na veel twijfel had ik dan toch een abortus ondergaan. Hij heeft me geen moment gesteund hierin en we hebben er nooit meer over gepraat. Net of niks gebeurd was, terwijl ik er iedere dag aan denk. Een tijdje later begon mijn menstruatie heel onregelmatig te zijn, Ik dacht nou ja, karma, ik zal geen kinderen meer kunnen krijgen omdat ik een abortus deed. Ik nam geen pil en hield het bij de natuurlijke onthoudingsmethode, waar hij ook zeker van op de hoogte was. Na een avondje stappen moet ik terug zwanger geworden zijn. Ik kwam het te weten toen ik 10 weken zwanger was en bracht hem op de hoogte. Het enige wat hij zei , wat ga je eraan doen en dit is het slechtste nieuws die ik kon horen. 3 weken lang heeft hij niks gezegd tegen mij, geen kus, niks. Gisteren hield ik het niet meer uit, en vond ik het echt tijd om te praten. Hij zei me dat hij terug naar zijn land gaat om werk te zoeken. Ik vind dit geen probleem. En dacht dat we gewoon verder onze relatie konden uitbouwen maar dan zien we elkaar enkel in het weekend of zo. Maar hij zei me ook doordat ik terug zwanger ben en niks eraan wil doen hij mij door andere ogen ziet en geen meer liefde voor me voelt. Dus voor hem is het over. Ik kan dit maar niet accepteren. Ik ben zo hard voor hem gegaan en hij wil dit opgeven. Volgens mij zijn er nog genoeg oplossingen zolang we ons gezin maar samen houden. Hij is klaar met de problemen. Wat moet ik hiervan denken? Of moet ik gewoon ook maar opgeven als ik de enige ben die wil vechten en hopen dat hij dit later inziet dat dit een vergissing was? Ik ben echt bang om zonder hem te zijn.


Plaats reactie

Terug naar “Bewust of onbewust alleenstaande mama's of papa's”