Al zo lang nieuwsgierig...
Moderators:goortjes, Welcome, Moderators
Vorige keer dat we naar de echo gingen (+/-2maand geleden, wilden we weten of 't een meisje of een dochter zou worden. Onze baby kneep zijn/haar knietjes netjes toe, dus niks te zien.
Toen we buiten kwamen, wilden we 't niet meer weten: we zouden wel zien...
Intussen is de nieuwsgierigheid zo groot, en weten we 't niet meer: vragen of niet... ernaar zoeken of niet...
Enerzijds: we zouden zo graag onze baby met zijn/haar naam aanspreken...
Anderzijds: onze uitzet staat klaar (unisex) en we hebben al zo lang 't niet geweten... We zijn er bijna...
We hebben nog tot woensdagochtend, dus nog tijd genoeg voor 'n poll?
Wat denken jullie? Vragen of niet?
Toen we buiten kwamen, wilden we 't niet meer weten: we zouden wel zien...
Intussen is de nieuwsgierigheid zo groot, en weten we 't niet meer: vragen of niet... ernaar zoeken of niet...
Enerzijds: we zouden zo graag onze baby met zijn/haar naam aanspreken...
Anderzijds: onze uitzet staat klaar (unisex) en we hebben al zo lang 't niet geweten... We zijn er bijna...
We hebben nog tot woensdagochtend, dus nog tijd genoeg voor 'n poll?
Wat denken jullie? Vragen of niet?
ik heb neen gezegd, mar 't blijft natuurlijk jouw beslissing he, tenzij je echt de poll gaat laten beslissen
wij hebben het bij alletwee op voorhand geweten, bij Sam op 5m en bij Niels zelfs al op 3m Hoewel het toen ook de navelstreng kon zijn, maar wij wisten wel beter
Dat was makkelijk, voor de naam, voor kleding...
Van Sam wist ook iedereen wat het ging worden, bij Niels hebben we 9m kunnen zwijgen...
Als er een derde komt, wil ik het niet weten, kwestie van dat gevoel ook eens te hebben, die totale verrassing
Tja, aan u de keuze
wij hebben het bij alletwee op voorhand geweten, bij Sam op 5m en bij Niels zelfs al op 3m Hoewel het toen ook de navelstreng kon zijn, maar wij wisten wel beter
Dat was makkelijk, voor de naam, voor kleding...
Van Sam wist ook iedereen wat het ging worden, bij Niels hebben we 9m kunnen zwijgen...
Als er een derde komt, wil ik het niet weten, kwestie van dat gevoel ook eens te hebben, die totale verrassing
Tja, aan u de keuze
Ik zou het niet doen, je hebt al zo lang het niet geweten en als je alles al unisex hebt maakt het toch niet uit.
En om bij naam te noemen, wel moet toegeven dat ik er echt op moet letten om Sitske bij naam te noemen (na geboorte tot nu hé) want meestal is het een koosnaampje. Bij femke had ik dat ook en van geen van beiden wist ik het geslacht, hoewel de gyn het bij Femke het per ongeluk heeft verraden, niet rechtstreeks gezegd, maar kon het ervan afleiden en vond dat héél spijtig. Maar toch niet echt teveel over nagedacht, want je weet het natuurlijk nooit hé.
Doei
G&F&S
En om bij naam te noemen, wel moet toegeven dat ik er echt op moet letten om Sitske bij naam te noemen (na geboorte tot nu hé) want meestal is het een koosnaampje. Bij femke had ik dat ook en van geen van beiden wist ik het geslacht, hoewel de gyn het bij Femke het per ongeluk heeft verraden, niet rechtstreeks gezegd, maar kon het ervan afleiden en vond dat héél spijtig. Maar toch niet echt teveel over nagedacht, want je weet het natuurlijk nooit hé.
Doei
G&F&S
- ericardtje
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:03 sep 2007, 18:25
- Contacteer:
wij wisten het telkens heel snel maar als je al zolang hebt kunnen wachten en alles is al jklaar, dan zou ik ook opteren voor de totale verassing!Molly schreef:Ik heb neen gestemd...
Als je al zo lang hebt kunnen wachten..
De spanning is dan nog zo groot als het zover is.
Ik zou het ook niet meer willen weten op voorhand.
En aangezien je alles al hebt, moet je het voor de practische kant van de zaak ook al niet meer doen.
- Rampestamperke
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:01 okt 2007, 09:52
- Locatie:Oost vlaanderen Zulte
- Contacteer:
wij hebben van ons eerste het niet geweten... en van deze twee wel (ik wou eens weten of ik mij anders ging voelen als ik het eenmaal wist ) en k moet zeggen .... niet echt,ik moet alleen maar er opletten om mijn mond niet voorbij te praten ... als ge nu al zo ver zijt ik zou wachten ... dan word het een complete verrassing,je houd het nu toch al zzooo lang vol
maar het is natuurlijk wel verleidelijk als je naar de gene gaat om het vlug te weten te komen
maar het is natuurlijk wel verleidelijk als je naar de gene gaat om het vlug te weten te komen
Re: Al zo lang nieuwsgierig...
Een meisje of een dochter??? Ik wil het steeds weten, ben veeeel te nieuwsgierig en vind het makkelijk.sp schreef:Vorige keer dat we naar de echo gingen (+/-2maand geleden, wilden we weten of 't een meisje of een dochter zou worden. Onze baby kneep zijn/haar knietjes netjes toe, dus niks te zien.
Toen we buiten kwamen, wilden we 't niet meer weten: we zouden wel zien...
Intussen is de nieuwsgierigheid zo groot, en weten we 't niet meer: vragen of niet... ernaar zoeken of niet...
Enerzijds: we zouden zo graag onze baby met zijn/haar naam aanspreken...
Anderzijds: onze uitzet staat klaar (unisex) en we hebben al zo lang 't niet geweten... We zijn er bijna...
We hebben nog tot woensdagochtend, dus nog tijd genoeg voor 'n poll?
Wat denken jullie? Vragen of niet?
- Rampestamperke
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:01 okt 2007, 09:52
- Locatie:Oost vlaanderen Zulte
- Contacteer:
- ericardtje
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:03 sep 2007, 18:25
- Contacteer:
Haha, ja, onbewust wisten we 't al he, dat 't een meisje zou worden aangezien de keuze ging tussen een meisje en een dochter... Hahaaa.
Vandaag op 't werk de hele tijd lopen smilen. 'k Kreeg een sms van m'n man die met 't zelfde zat: elke keer als hij aan ons Fien (kippevel als 'k eraan denk) denkt, moet hij lachen...
Mijn man en ik hadden eerst allebei gedacht dat 't een jongen zou worden, omdat in zijn familie en in de mijne alle eerstgeborenen jongens zijn (dat gaat over een 25tal gezinnen en 2 generaties).
Mijn oudere zus was de uitzondering op de regel, maar aan m'n man z'n kant was 't wel allemaal eerst een jongen.
Rationeel gingen we dus voor 'n jongen.
Tot mijn man gedroomd had dat 't een meisje werd. EN enkele nachten nadien droomde ik ook dat 't een meisje was! En zie hier! Jippie!
Ik ben tot hiertoe al 11 kilo bijgekomen, maar ons meisje is zelf verantwoordelijk voor 1,3kilo daarvan. ONze gyn verwacht dat ik ga stranden op 20kilo... En ze maakte er niet eens zo'n probleem van, ook al ga ik over de 100 gaan...
Straks gaan we naar 'n avond rond arbeid en bevallen in de materniteit. Spannend!
Doei! (zweef, zweef op die roze wolk!)
Vandaag op 't werk de hele tijd lopen smilen. 'k Kreeg een sms van m'n man die met 't zelfde zat: elke keer als hij aan ons Fien (kippevel als 'k eraan denk) denkt, moet hij lachen...
Mijn man en ik hadden eerst allebei gedacht dat 't een jongen zou worden, omdat in zijn familie en in de mijne alle eerstgeborenen jongens zijn (dat gaat over een 25tal gezinnen en 2 generaties).
Mijn oudere zus was de uitzondering op de regel, maar aan m'n man z'n kant was 't wel allemaal eerst een jongen.
Rationeel gingen we dus voor 'n jongen.
Tot mijn man gedroomd had dat 't een meisje werd. EN enkele nachten nadien droomde ik ook dat 't een meisje was! En zie hier! Jippie!
Ik ben tot hiertoe al 11 kilo bijgekomen, maar ons meisje is zelf verantwoordelijk voor 1,3kilo daarvan. ONze gyn verwacht dat ik ga stranden op 20kilo... En ze maakte er niet eens zo'n probleem van, ook al ga ik over de 100 gaan...
Straks gaan we naar 'n avond rond arbeid en bevallen in de materniteit. Spannend!
Doei! (zweef, zweef op die roze wolk!)