wanneer ben je er klaar voor?

Moderators:Welcome, Annubis, Moderators

Romy
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:04 dec 2006, 17:08
Locatie:limburg
wanneer ben je er klaar voor?

Bericht door Romy » 02 jan 2007, 17:32

wat als je heel graag mama wil worden, maar de "papa" is er nu nog niet klaar voor??
we zijn het er alletwee over eens dat we 1 kindje willen maar het enige probleem is dat het voor mij nu mag gebeuren maar mijn man wil nog wat wachten ... maar hij plakt er geen termijn op... "dat komt wel" zegt hij altijd.
Ik zou nooit op eigen initiatief met de pil stoppen, zonder dat hij het weet. Maar hij zegt nu nog niet omdat er nog vanalles moet gebeuren qua verbouwingen, spaarcentjes, ....

hoe hebben jullie beslist wanneer het tijd was om aan kinderen te beginnen?

Groetjes,
Romy


Katia

Bericht door Katia » 02 jan 2007, 17:44

gho, wanneer je dat aanvoelt gewoon...
mijn man was gelukkig akkoord...

Sofie
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:17 nov 2005, 15:28
Locatie:Hasselt

Bericht door Sofie » 02 jan 2007, 17:51

Tja, hier was er ook gewoon een gevoel. Mijn man was ook akkoord natuurlijk (hij was er eigenlijk vroeger klaar voor dan ikzelf). Mijn mening daaromtrent is; je kan kinderen blijven uitstellen. De ene keer heb je nog geen huis, de andere keer nog geen job, de andere keer werk je nog niet lang genoeg, heb je niet genoeg spaarcentjes,...Mijn man heeft een vaste job , we wonen op een ruim appartement (huurders) en we hebben wat spaarcenten opzij. Dat was voor ons ruim voldoende. We willen nog veel verwezenlijken in ons leven (nuja, veel; misschien ooit een huisje kopen, ook al is dit zeker niet noodzakelijk, ik wil zelf nog bijleren en misschien ooit nog mijn hoger diploma halen). Maar die dingen kunnen we nog altijd doen. Met kindjes!
Afbeelding

Gebruikersavatar
Aditi
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:14 jun 2006, 18:10
Locatie:Halle (Vlaams-Brabant)

Bericht door Aditi » 02 jan 2007, 18:14

Ons kindje is gemaakt zonder plan... Het heeft ons een beetje verrast :)
Nu ben ik daar blij om, want ook bij ons was er steeds een excuus: woonruimte, werk, bouw, ... Uiteindelijk is er zo nooit een moment waarop het helemaal past.
Ons spruitje heeft zich aangediend toen ik 2 maanden op een nieuwe plek aan het werk was, we zitten in de voorbereidingsfase van een bouw, ons huurhuisje is niet zo groot... maar ik ben wel dolgelukkig dat het bijna zover is.
Als we hadden gewacht tot al die dingen helemaal van de baan zouden zijn, zaten we misschien weeral 5 jaar verder.
Gelukkig is mijn ventje ook dolblij met ons spruitje-to-be.

Aditi
Afbeelding

Breng ons eens een bezoekje op http://baby.barbe.be :)

Gebruikersavatar
Anneliefje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 nov 2005, 18:01

Bericht door Anneliefje » 02 jan 2007, 19:32

Hallo Romy

hier verschillen de meningen ook. Van mij mag er zeker eentje komen maar mijn vriend ziet het vaderschap absoluut nog niet zitten. Nu zijn we iets meer dan een jaar geleden overeen gekomen dat ik stopte met de pil en dat mijn vriend er nu voor moet zorgen dat hij geen papa wordt. Ik heb jaren die verantwoordelijkheid genomen, nu is hij aan de beurt!
Voorlopig zonder resultaat 8)
Maar eerst wil ik sowieso afvallen (kan je hier ergens onder een ander topic over lezen) om dan 'gezond' zwanger te kunnen worden. Door een aantal onderzoeken weet ik nu ook dat ik cysten op mijn eierstokken heb en het dus niet simpel zal zijn om zwanger te worden. Ik gun me nog een jaartje om op een goed gewicht te komen en dan zou ik de natuur zijn gang willen laten gaan (en tegen dan moet het ventje maar toestemmen :wink: ) Mocht ik op mijn 30e (deze maand word ik 28 ) nog niet zwanger zijn, dan moeten we verdere stappen ondernemen hé.


Gebruikersavatar
goortjes
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:14 nov 2005, 10:20

Bericht door goortjes » 02 jan 2007, 19:59

bij onze eerste was ik er helemaal klaar voor
maar de papa eerst ook niet
uiteindelijk gaf hij toch toe.... (als ik het zo mag uitdrukken)
na een lange tijd proberen kreeg ik van de gyn te horen dat het niet zo gemakkelijk zonder hulp zou lukken
Toen gaf hij de moed weer op
Gelukkig bestaan er dan nog schoonmoeders
Die heeft een goed moeder-zoon gesprek gehad
en vanaf toen... voelde hij zich al papa nog voor er van ons ventje sprake was!!

Voor zover ik het meestal hoor
hebben mannen het iets lastiger om hun 'vrije' leventje wat op te geven
Praat er eens goed over en wie weet....
ik hoop voor jou dat je ventje ook snel papa-kriebels heeft! :wink:
Afbeelding
Afbeelding

Katia

Bericht door Katia » 02 jan 2007, 20:25

nog een tip (die hier toegepast is :oops: ):
een maand lang bij elk kindje dat je ziet zeggen "ik wil er ook zo eentje"
en volhouden he!!!
op den duur zijn ze met dat idee zo vertrouwd (en zijn ze je gezaag zo beu) dat ze toegeven... :lol:

Katia

Bericht door Katia » 02 jan 2007, 20:26

voor een 2e is het zinnetje trouwens "ik wil er nog eentje"

:oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops:

Gebruikersavatar
major
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:17 nov 2005, 07:45
Locatie:kortrijk
Contacteer:

Bericht door major » 02 jan 2007, 20:29

ik was er al 6 jaar klaar voor ;) maar ik kende toen mijn vrouw nog niet
we zijn er meteen na ons huwelijk eraan begonnen omdat ook mijn klok tikt ;) kben er trouwens al 33 en we willen er nog eentje :D
Een papa is een mama met ballen !
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
sandy
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:01 aug 2004, 22:41
Locatie:maldegem

Bericht door sandy » 02 jan 2007, 20:59

Ik vrees dat je nooit klaar bent voor kinderen...
Er is altijd wel iets dat je nog zal willen doen aan je huis, reizen,...
Maar je moet de knoop echt doorhakken.
Ik weet nog dat ik het op een manier moelijk had om met de pil te stoppen. Dan begin je na te denken, gaan we het wel goed doen, komen we rond met een baby,...
Eenmaal je een positieve test in je handen hebt, denk je daar helemaal anders over!! :D
Het is nooit een geschikte moment, gewoon doen!!!
Mama van Yana (11/2/04 om 14.33u) en Milan (6/6/05 om 6.11u).
Gelukkig getrouwd met Filip sinds 21/9/2001.
20/12/07: Laura is geboren!!
Afbeelding
Afbeelding

con
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:08 okt 2006, 20:34

Bericht door con » 02 jan 2007, 21:01

Hier was het 't omgekeerde, ik wou absoluut geen kinderen. Ik had gewoon da 'moedergevoel' niet vroeger. Mijn man wou graag kinderen, maar vond da ik dat moest beslissen. Hij had er zich al bij neer gelegd dat er nooit eentje zou komen. Paar jaar terug had ik zoiets van "ja eentje zie ik wel zitten" maar ik stelde het steeds uit. Zo wou ik nog meer sparen, meer werkzekerheid hebben... In maart 2006 had ik zoiets van: 't is nu of nooit. Anders blijf ik 't maar uitstellen. Ik ben ook al 28 jaar en ik wou ook niet zo'n oud moederke worden. Vanaf 't moment ik werkelijk gestopt was met de pil, verdween ook mijn onzekerheid.

Gebruikersavatar
sandy
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:01 aug 2004, 22:41
Locatie:maldegem

Bericht door sandy » 02 jan 2007, 21:37

Voila, dat is het. Je blijft het uitstellen en dat is voor niets goed.
Mama van Yana (11/2/04 om 14.33u) en Milan (6/6/05 om 6.11u).
Gelukkig getrouwd met Filip sinds 21/9/2001.
20/12/07: Laura is geboren!!
Afbeelding
Afbeelding

olli
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:06 feb 2006, 18:59
Locatie:de kempen

Bericht door olli » 02 jan 2007, 23:04

hier ben ik er al een tijdje klaar voor.
koen nog maar een klein jaar. na een tijdje zag hij dat ik het echt wou. hij begon ook te voelen dat hij vader wou worden.
ik ben gestopt met de pil en toen kreeg ik het... :roll:
'gaan we rondkomen?' 'gaan we da kunnen?', ...

maar na bijna 1jaar proberen zijn we nog niet zwanger, maar ik laat het rustig gebeuren. moest ik eind dit jaar nog niet zwanger zijn, dan gaan we hulp zoeken...


maar zoals meerderen het al zeiden: er is altijd iets waardoor je zegt dat het wordt uitgesteld. den bouw, den boven nog niet af, spaarcenten, ....


Succes! :wink:
Afbeelding

Gebruikersavatar
sterretje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:05 apr 2004, 19:08
Contacteer:

Bericht door sterretje » 02 jan 2007, 23:17

hier was het niet echt een kwestie van'zijn we er klaar voor',hier was de kwestie eerder "oeps,er gaat een kindje komen"

vanaf dat moment was ik er 'klaar'voor,mijn ventje niet helemaal..hij heeft veel langer aanpassingstijd nodig gehad ..maar eens hij daarover was,heeft hij ook nooit meer getwijfeld..
AfbeeldingAfbeelding

AfbeeldingAfbeelding

Afbeelding

Gebruikersavatar
bioMam
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jul 2006, 15:44

Bericht door bioMam » 02 jan 2007, 23:18

euh als ik moest wachten op alle dingen "in orde" dan kon ik nog lang wachten en ik had te horen gekregen dat ik beter "jong" aan kids kon beginnen wan dat de kans op onvruchtbaarheid anders groter ging zijn (omdat ik endometriose heb gehad) dus ik heb vrij snel duidelijk gemaakt dat ik kids wou & niet ging wachten tot mijn 30 jaar om er aan te beginnen - en dan krijg je zo van die onozele commentaren (omdat je nog maar iets meer dan een jaar samen was op het moment dat je zwanger werd) en van die vrienden die vragen of het een ongelukje was :roll: terwijl het toch meerdere maanden moeite ;) gekost heeft zenne :lol:
Katia schreef:gho, wanneer je dat aanvoelt gewoon...
mijn man was gelukkig akkoord...
Katia schreef:nog een tip (die hier toegepast is :oops: ):
een maand lang bij elk kindje dat je ziet zeggen "ik wil er ook zo eentje"
en volhouden he!!!
op den duur zijn ze met dat idee zo vertrouwd (en zijn ze je gezaag zo beu) dat ze toegeven... :lol:
Katia schreef:voor een 2e is het zinnetje trouwens "ik wil er nog eentje"
:oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops:
:lol: :lol: :lol:
Afbeelding
Afbeelding

Katia

Bericht door Katia » 03 jan 2007, 01:42

wij waren "officieel" nog maar 3 maand samen :oops:
lalala...

en mijn truk hielp toch he...
ik hoef nu nog maar "ik wil er..." en ik krijg al ja te horen (uit schrik) :lol::lol:

Gebruikersavatar
Tamaravh
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:24 sep 2005, 22:12

Bericht door Tamaravh » 03 jan 2007, 11:02

Wij waren er op een gegeven moment echt aan toe. We waren 8 jaar samen waarvan we al 4 jaar samenwoonden, waren veel op vakantie geweest, veel weggeweest met vrienden, naar de film, iets gaan eten, ... m.a.w. we hadden er echt wel van geprofiteerd en dan kwamen we op een punt dat we dat weglopen eigenlijk een beetje beu waren en we er echt aan toe waren om een gezinnetje te stichten. Wij hebben er nu ook niet het minste probleem mee om thuis te blijven voor onze kindjes omdat we daarvoor echt wel van ons "jong leven" (zoals de oudere mensen dat zo mooi kunnen zeggen :roll: ) hebben geprofiteerd.
De 2 allerliefste meisjes ter wereld:
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
bioMam
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jul 2006, 15:44

Bericht door bioMam » 03 jan 2007, 11:11

Katia schreef:wij waren "officieel" nog maar 3 maand samen :oops:
lalala...
:lol: en dan nog tiener ook dus gij waart wel helemaal :roll: :wink: :lol:
Katia schreef:en mijn truk hielp toch he...
't is toch ne(n brave) sloef hè ;) :lol:
Katia schreef:ik hoef nu nog maar "ik wil er..." en ik krijg al ja te horen (uit schrik) :lol: :lol:
:shock: ik dacht dat gij voorlopig wou stoppen - of heb je al terug babykriebels?? :shock: :roll: :wink: :lol:
Afbeelding
Afbeelding

Katia

Bericht door Katia » 03 jan 2007, 11:27

beetje :oops:
maar zo in de vorm van "ooit, maar nu nog niet"
lalala...

ne sloef :lol:

Gebruikersavatar
Veer
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 okt 2006, 14:33
Locatie:Zolder
Contacteer:

Bericht door Veer » 03 jan 2007, 14:35

Ik ben 32 nu ik mama ga worden. Ik had liever jonger mama willen worden. Maar ja mijn eerste liefde wilde geen kinderen. Gelukkig mijn tweede liefde wel. En hij word in feb 27. Toevallig had ik er met hem over. Wat als we elkaar nu eerder hadden getroffen had je dan ook eerder aan kinderen willen beginnen en hij zei ja. Deed me wel deugd.
Op de uitgerekende datum zijn we twee jaar samen. En dit was de twee de kerst die we samenwonend hebben door gebracht. Dus echt lang zijn wij ook niet samen. Het belangrijkste is dat we allebei er achter staan en ik weet zeker dat de kleine van ons allebei heel veel liefde en aandacht gaat krijgen.

Over het moeder worden. Ik weet dat ik heel veel liefde voor de kleine uk heb. Maar het blijft een spannende gebeurtenis. Mijn ventje zegt maak je niet zoveel zorgen iedereen moet veel leren als het eerste kindje is gekomen. Ik ben heel blij met de steun van mijn ventje!
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
mell
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:20 aug 2006, 14:29

Bericht door mell » 04 jan 2007, 13:37

Hier ook gewoon wanneer we het aanvoelde. Mijn vrouw was er al langer klaar voor dan ik. Maar ineens zei ik: allee we gaan ervoor. Verschrok die haar een bult want ze dacht dat het nog wel wat ging duren.

Nu moet ik zeggen dat we ook pas begonnen zijn na de verbouwingen. Eerst gehuurd dan een huisje gekocht en toen we erin woonden wisten we dat we gingen verbouwen en hebben we gezegd eerst dat en trouwen en daarna zien we wel. Maar dat we dat gedaan hebben had te maken met het feit dat we geen baby in een stofhuis (van de verbouwingen) wilden hebben. Dat zou ik maar erg gevonden hebben en zwaar.

Misschien heeft hij gewoon een beetje schrik voor de verantwoordelijkheid of het geld of zo?

Gebruikersavatar
kyrodu
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:14 mar 2005, 11:21

Bericht door kyrodu » 04 jan 2007, 15:38

Toen ik 16 was wou ik nooit geen kinderen.
Bach,vond dat een vreselijke gedachte kinderen hebben.
Maar toen ik op mijn 17 de mijn man leerde kennen draaide ik bij gelijk de wind.
Opeens wou ik wel kinderen,maar dan wel enkel van hem.
Rond mijn 19 de was die drang enorm groot en besloten we er voor te gaan.
We woonden al een tijdje samen dus waarom niet.
En drie maand na mijn 20 ste verjaardag ben ik dan mama geworden.
Zo zie je dat het raar kan lopen.

Gebruikersavatar
Ambertje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:16 feb 2006, 21:11
Locatie:Noord-Limburg

Bericht door Ambertje » 04 jan 2007, 19:46

Hier is het gevoel er al ff maar met mijn werk is dat niet gemakkelijk. Dacht ik want na een bezoekje aan de bedrijfsarts bleek dat ik wel mocht doorwerken tijdens mijn zwangerschap. Dat in combinatie met een kennis die ineens zwanger was (ik had ineens echt het gevoel dat IK zwanger wou zijn en niet iemand anders, heel gek) heeft de doorslag gegeven. En mijn ventje was maar al te blij toen ik zie dat ik wou stoppen met de pil!Alleen gaat het niet zo snel als we dachten, een jaar later nog niks gebeurt. Ma hopelijk gaat het nu snel lukken (met een beetje hulp van de moderen geneeskunde)
Als het niet kan zoals het moet, moet het maar zoals het kan!

Afbeelding

Gebruikersavatar
beerke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:29 jan 2006, 13:34
Locatie:Maldegem
Contacteer:

Bericht door beerke » 05 jan 2007, 16:59

alles op zen tijd we zullen het samen hebben onze zwangerschappen zal nog wel voor 2007 zijn t'is nog een heel jaar lang he..
Afbeelding

onze liefde is beloont met dit mooi engeltje!!!

Saraatje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:10 nov 2006, 21:18
Locatie:provincie Antwerpen

Bericht door Saraatje » 08 jan 2007, 20:45

Hi,

wat mijn gevoel betreft, had ik al een paar jaar een kindje.

Wat mijn gezond verstand betreft, wacht ik nog wel eventjes. Ik studeer nog, heb geen vriend, heb enkel een weekendjob...

Dus ik vier mijn opgekropte moedergevoelens los op de onthaalkindjes. Iedere keer als ik thuiskom krijgen de kindjes die graag knuffelen een dikke knuffel. Diegenen die graag een boek lezen, die lees ik ze een boek voor.

En als ik ga babysitten, dan krijg ik er zelfs de slapeloze nachten en alle andere toffe dingen bij.

Maar voor mijn dertigste wil ik een kindje. Op dit moment is het gevoel zo groot, dat het, als het moet, dan maar zonder vriend.

Ulrieke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:22 jul 2007, 19:50
Locatie:Nederland
Contacteer:

Ulrieke.

Bericht door Ulrieke » 22 jul 2007, 20:00

Ik en mijn man hebben gewacht tot we er echt klaar voor waren.
Als je maar wacht totdat je zeker weet dat je het aan kunt enzo.
Want een kind is iets heel speciaals en heeft heel veel aandacht nodig.
We hebben niet lang moeten na denken want we hadden er echt zin in!Zin om een leven van ons op de wereld te zetten.En kijk!Ik ben nu mama van een prachtig ukje:Demi.1 Jaar is ze nu en een schat van een meid.Ik ben ook opnieuw lekker zwanger van een 2de koter.Zo zie je maar,als je klaar bent voor een kind:begin er dan aan!Het is het beste wat je meemaakt! :D :D
Afbeelding

Afbeelding

Adinda
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:21 aug 2007, 21:47
Locatie:west-vlaanderen
Contacteer:

Wij gingen nog een jaartje wachten

Bericht door Adinda » 21 aug 2007, 23:47

Mijn vriend en ik wouden nog een jaartje wachten, maar van het een kwam het ander en voila nu ben ik 5 weken zwanger, twas niet gepland maar het kindje zal enorm welkom zijn..
Afbeelding

Gebruikersavatar
Aditi
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:14 jun 2006, 18:10
Locatie:Halle (Vlaams-Brabant)

Bericht door Aditi » 22 aug 2007, 09:30

Dat ken ik, Adinda! Het is niet omdat het nog niet helemaal op de planning stond dat het daarom minder graag gezien zal worden, eh!
Wij zijn hier alletwee stapelzot van ons kleine meisje!
En tot nu toe doen we het best goed, al zeg ik het zelf!
Aditi:
maar ik ben wel dolgelukkig dat het bijna zover is.
Hihi, ik zie net dat ik dat berichtje gepost heb de dag voor ik ben bevallen ;) :)
Afbeelding

Breng ons eens een bezoekje op http://baby.barbe.be :)

Gebruikersavatar
Katharina
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jun 2005, 16:27
Locatie:Veurne (West-Vlaanderen)
Contacteer:

Bericht door Katharina » 22 aug 2007, 10:47

Anneliefje schreef:Hallo Romy

hier verschillen de meningen ook. Van mij mag er zeker eentje komen maar mijn vriend ziet het vaderschap absoluut nog niet zitten. Nu zijn we iets meer dan een jaar geleden overeen gekomen dat ik stopte met de pil en dat mijn vriend er nu voor moet zorgen dat hij geen papa wordt. Ik heb jaren die verantwoordelijkheid genomen, nu is hij aan de beurt!
Voorlopig zonder resultaat 8)
Maar eerst wil ik sowieso afvallen (kan je hier ergens onder een ander topic over lezen) om dan 'gezond' zwanger te kunnen worden. Door een aantal onderzoeken weet ik nu ook dat ik cysten op mijn eierstokken heb en het dus niet simpel zal zijn om zwanger te worden. Ik gun me nog een jaartje om op een goed gewicht te komen en dan zou ik de natuur zijn gang willen laten gaan (en tegen dan moet het ventje maar toestemmen :wink: ) Mocht ik op mijn 30e (deze maand word ik 28 ) nog niet zwanger zijn, dan moeten we verdere stappen ondernemen hé.
:lol: :lol: :lol:
En een goe twee weken nadat je dit had geschreven wist je dat je zwanger was :lol:
AfbeeldingAfbeelding
AfbeeldingAfbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
sandy
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:01 aug 2004, 22:41
Locatie:maldegem

Bericht door sandy » 23 aug 2007, 20:24

tja, ons Annelies heeft ons allen laten schrikken..... :lol: :lol: :lol:
Mama van Yana (11/2/04 om 14.33u) en Milan (6/6/05 om 6.11u).
Gelukkig getrouwd met Filip sinds 21/9/2001.
20/12/07: Laura is geboren!!
Afbeelding
Afbeelding


Plaats reactie

Terug naar “Mama zijn of worden”