relatie met (schoon)moeder

Moderators:Welcome, Annubis, Moderators

Gebruikersavatar
Tamaravh
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:24 sep 2005, 22:12

Bericht door Tamaravh » 22 aug 2006, 00:15

Ik ben het eens met wat Katia zegt. Praat er eens over met je moeder en vertel haar duidelijk wat je dwars zit en wat je wilt dat er veranderd. Jullie zijn de ouders en het is tenslotte jullie dochter. Laat je vooral niet doen. Als ik dat zo lees denk ik dat je veel te braaf bent en over je heen laat lopen. Als ze nog eens zo een opmerking maakt ga daar direct op in, dan zal ze dat na een paar keer wel door hebben dat je dat niet pikt.
De 2 allerliefste meisjes ter wereld:
Afbeelding
Afbeelding


Ilse-vh
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:16 feb 2006, 17:14

Bericht door Ilse-vh » 22 aug 2006, 09:02

Bedankt voor al jullie lieve bemoedigende woorden en steun.
Ik heb er gisterenavond met Jerry over gepraat en hij vindt ook dat ik er met haar over moet praten.
Ik heb het wel al eens geprobeerd, maar dan fantaseer ik vanalles en overdrijf ik. Of...het klassieke 'het is ook nooit goed wat ik voor jou doe'
Zucht... Ik moet eens de kalmte en rust vinden en haar zeggen dat ik voor mijn eigen kind en man, en huishouden kan zorgen.
Ik ben verdikke 37!!! En ja, ik laat soms over me heen lopen..
Het is ook zo dat we heel veel hulp gehad hebben van mijn ouders ivm ons huis en de verbouwingen ervan en dan voel ik me ook weer ergens schuldig als ik dan zo reageer.
Geen makkelijke situatie.

Ik heb er vannacht over liggen denken en ga stillekes aan ertegen in gaan. Kalm antwoorden dat ik dat zelf wel weet en kan, en als dat dan uiteindelijk niet helpt, dan komt die serieuze babbel ervan.
Ik denk ook dat ik eens met mijn vader ga praten. Die relativeert alles veel meer, is ook stapelgek op zijn kleindochter maar zou haar nooit zo opeisen. Hij heeft ook al commentaar gegeven op mijn moeder dat het wat moet minderen hoe ze bezig is, maar dan zegt ze tegen mij dat ze zich dat niet aantrekt wat hij zegt :roll: :roll:

Wel, ik ga vandaag met haar winkelen, kan ik het al wat in praktijk proberen toe te passen!
groetjes, en nog eens bedankt iedereen. Het doet echt wel deugd om hier mijn hart eens te kunnen luchten.
Ilse
Afbeelding

Afbeelding

Katia

Bericht door Katia » 22 aug 2006, 10:57

zeker doen meid, want zo kan het niet echt verder he :wink:
(en ik heb die babbel met mijn moeder ook gehad in het begin dat Troia hier was :wink: gelukkig dat ze naar mij toch geluisterd heeft toen en het mij niet kwalijk nam...)

Gebruikersavatar
goortjes
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:14 nov 2005, 10:20

Bericht door goortjes » 22 aug 2006, 11:48

als ik eerlijk moet zijn, zou ik zelfs als ik zou gaan werken mijn kinderen nooit naar een van de grootouders brengen
hoor precies dat daar altijd problemen van komen...
bij ons niet hoor! :lol: kan mijn kindjes nergens beter onderbrengen dan bij de grootouders langs beide kanten!

Ilse, zeker goed babbelen met je moeder.
Jullie moeten die uitpraten, anders kwel je jezelf veel te veel
je stookt jezelf meer en meer op en dat is niet goed
en Emma gaat die spanningen ook worden voelen...
Afbeelding
Afbeelding

Frieke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:02 jul 2005, 11:22
Locatie:Ieper

Bericht door Frieke » 22 aug 2006, 13:18

Met eerlijkheid raak je altijd het verst, dus als je bepaalde (positieve of negatieve) gevoelens hebt tov iemand is het beste dit altijd eerlijk te uiten!

Dus gewoon je moeder duidelijk maken wat haar plaats is, tis niet omdat ze al veel gedaan heeft voor je (wat normaal is ... :shock: ) dat ze je kindje nu mag opeisen.

Succes en laat niet langer over je heen lopen want later, als je hierop terugkijkt, zou je je dit beklagen!
Afbeelding
Afbeelding

Hele fiere mama van Febe en Ferre


Gebruikersavatar
bioMam
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jul 2006, 15:44

Bericht door bioMam » 23 aug 2006, 13:31

goortjes schreef:
als ik eerlijk moet zijn, zou ik zelfs als ik zou gaan werken mijn kinderen nooit naar een van de grootouders brengen
hoor precies dat daar altijd problemen van komen...
bij ons niet hoor! :lol: kan mijn kindjes nergens beter onderbrengen dan bij de grootouders langs beide kanten!
goh ik brenge ze dan toch nog liever naar hun grootouders (waar ik me ook wel eens aan erger) dan n aar een vreemde en ja ik kan wel dingen hebben die ik minder leuk vind aan de aanpak van mijn (schoon)moeder maar anderzijds zijn het wel bloedverwanten en je merkt van de kinderen uit dat die toch voelen dat daar ene band mee is hoor ... dus gaan ze naar daar (soms meer dan mij lief is maar ja) en ik voel dat het voor hen het beste is dus ik heb er mee leren leven ;) al heb ik ook van die momenten dat ik het allemaal niks vind.

Mijn moeder doet dat ook Ilse zo van "maar ik doe toch niks mis" en "gij overdrijft" tegen mij zeggen als ik commentaar geef en het soms vlakaf negeren en gewoon voortdoen (grmbl) of me zelfs proberen te overtuigen dat ik toch echt wel degene moet zijn die mis is - zucht. 't Is dat ze zo lief is voor de kids en dat die zo verzot op haar zijn hè. Den oudste heeft intussen al lang door dat mama en Moenoe (zo noemt hij haar) lang niet altijd overeen komen en totaal ander emenignen kunnen hebben en 't resultaat is nu dat hij een gezonde kritische kijk heeft op veel zaken :) en zelfs wat mijn mama zegt al eens relativeert (hihi) maar anderzijds komt hij ook wel vaak met haar argumenten aanzetten als ze in zijn kraam te pas komen hoor - 't is een gewiekst ventje hè.

Er is ook een periode geweest dat mijn moeder J veel naar haar toe trok nietes volgens haar) en ik heb er zelfs eens ferm ruzie mee gehad over de aanpak (wij gaan naar een homeopaat en da's volgens haar geen echte dokter) en toen heb ik 'm uiteindelijk een poos niet meer gebracht en gedreigd dat ze ons nooit meer ging zien. Toen heeft ze nog eens geluisterd maar echt mijn aanpak volgen zal ze nooit: ze doet haar ding - niet per sè slecht maar dikwijls wel anders. Toch zijn mijn kids beter bij haar hoor dan in een opvang: ik werk el maar deeltijds (gelukkig) en och vroeger zag ik een OM of crèche nog zitten tot ik J er totaal door zag veranderen van een gelukkig zacht lief kind naar een ongelukkig hoopje elende en ik heb 'm daar heel rap weggehaald en was opgelucht toen bleek dat de grootouders het wel wilden verdelen om 'm bij te houden.

Wat je wel moet zeggen is dat ze jou zeker nie tzo mag afbreken (commentaar geven op jouw aanpak da's ondermijnend en jonge moeders zijn vaak al zo wankel) en ze mmag jou zeker niet "stout" noemen - en al zeeeeeeker niet naar dat kind toe (enfin seg) - en ja duidelijkheid is belangrijk want een kind denkt zwart/wit dus ze moet de grenzen die jij legt wel mee respecteren (ok als het anders is bij haar maar met jou erbij dan mag ze jou niet tegenspreken, jij bent de mama!) en dan kom ik bij de benoeming van mama/moeke: dat ze zichzelf als mama aanwijst is idd onaanvaardbaar. Ze moet je niet voorschrijvenhoe dingen moeten, ze moet jou ondersteunen. Dat is het hoofdpunt denk ik. 'k Ken het gevoel hoor: het lijkt altijd of ze alles beter (willen) kunnen hè, grrrr. Ondertussen heb iuk wel meer haar op mijn tanden gekregen en ik blok ze vaak af met mijn kennis maa rik heb dan ook wel een pak pedagogische bagage (iuit boeken en cursussen enz) nu en dat scheelt ook weer. Hoe stevig ik ook in mijn shcoenen sta, ze zal me altijd wel de les proberen te lezen en wat ze ook doet is me vanalle info doorsturen over dingen ivm kinderen (soms tot mijn ergernis en soms wel eens nuttig) maar ik heb leren relativeren en da tis heel belangrijk, echt.
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
bioMam
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jul 2006, 15:44

Re: relatie met (schoon)moeder

Bericht door bioMam » 23 aug 2006, 13:38

Dagmar schreef:Is je relatie met je eigen moeder verbeterd toen je zelf moeder werd?


effe aanvullen met de opmerking dat het bij ons wel speciaal is: ik ben nl. geadopteerd door mijn eigen familie toen mijn eigen (biologische) mama is verongelukt. Mijn (huidige) moeder is (een toen nog kinderloze) zus van mijn mama en ze hebben zelf geen andere kinderen meer dus heb ik de rare situatie gehad da tik tijdens en na mijn zwangerschap en bevalling niet echt info kon vragen aan haar maar integendeel alles moest uitleggen en haar moest "leren" hoe ze zo'n kleine baby moest verzorgen maar hoe groter hij werd hoe meer ze daar haar goesting in is gaan doen want dan was ze zelfzekerder hè. 'k Heb toch ook altijd het gevoel gehad da tik het niet geod genoeg kon done. Bij den oudste heb ik in 't begin alle dagen de lakens ververst en gewassen omdat ik dacht dat ze me anders maar een vuile onverantoordelijke mama zou vinden :roll: maar ondertussen heb ik wel veel meer evenwicht gevonden en tja gewoon niet te veel zeggen ;) dat helpt soms ook: spreken is zilver maar zwijgen is goud hè. Niet dat ik dingen verstop - en J zou het haar toch misschien zeggen - maar ik negeer meer en ik ga niet meer alles vertellen. 't Zijn mijn zaken en 't is mijn gezin.
Afbeelding
Afbeelding

Katia

Bericht door Katia » 23 aug 2006, 14:13

echt bio?
dat wist ik niet :oops: (ik leer hier bij :wink: )
maar het schept nu wel veel klaarheid in sommige dingen die je al verteld hebt, maar waar ik het idee in had dat er "iets" niet klopte (niet dat ik je niet geloofde he, maar gewoon dat ik ergens iets niet moest opgepikt hebben, dat er iets "ontbrak"... :wink: )

Gebruikersavatar
bioMam
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jul 2006, 15:44

Bericht door bioMam » 23 aug 2006, 14:35

Katia schreef:echt bio?
dat wist ik niet :oops: (ik leer hier bij :wink: )
maar het schept nu wel veel klaarheid in sommige dingen die je al verteld hebt, maar waar ik het idee in had dat er "iets" niet klopte (niet dat ik je niet geloofde he, maar gewoon dat ik ergens iets niet moest opgepikt hebben, dat er iets "ontbrak"... :wink: )
ik had dat toch eens gezegd, dacht ik - maar ik vergeef u wegens mogelijke zwangerschapsdementie al bij voorbaat ;) hè ...

Er is nog meer zenne ;) mar daar kan ik dus een boek over schrijven en ai ja dat had ik eens aan iemand gezegd dat ik dat ging doen ook hè: 't zal er ooit nog eens van moeten komen ... Belangrijke aanvulling bij bovenstaande nog wel: mijn eigen mama was een alleenstaande tienermoeder die in een ongeluk omgekomen is toen ik pas 3 jaar was.
Afbeelding
Afbeelding

Katia

Bericht door Katia » 23 aug 2006, 15:05

dat van je natuurlijke moeder had je nog niet gezegd hoor :wink:
zoiets zou ik nu echt wel onthouden hebben...
dat je moeder zo lastig kan doen af en toe dat wel ja... daar heb ik al veel over gehoord...

Gebruikersavatar
bioMam
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jul 2006, 15:44

Bericht door bioMam » 23 aug 2006, 15:25

Katia schreef:dat je moeder zo lastig kan doen af en toe dat wel ja... daar heb ik al veel over gehoord...
:oops: :lol: seg niet alles alleen op MIJN moeder schuiven hè - ik heb nog een schoonma ook ;) :roll: :lol: :oops:
Afbeelding
Afbeelding

Katia

Bericht door Katia » 23 aug 2006, 16:11

ja maar daar was je niet over bezig he :P :lol:

Gebruikersavatar
bioMam
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jul 2006, 15:44

Bericht door bioMam » 23 aug 2006, 16:40

Katia schreef:ja maar daar was je niet over bezig he :P :lol:
nu niet nee :wink: :lol: :oops: :P
Afbeelding
Afbeelding


Plaats reactie

Terug naar “Mama zijn of worden”