Pagina 1 van 2

Een beetje schrik!!

Geplaatst: 19 jul 2007, 16:54
door Nino!
Mijn vader heeft bij elk van onze kinderen gezegd: En nu stop je er wel mee zeker? Ze zijn alledrie gezond...Allé, zo van dat soort uitspraken.

Nu hebben we besloten om voor een vierde te gaan en da's sowieso al niet evident... en ben ik wat bang van zijn reactie :roll: :shock:

Hoe zit dat bij jullie en hoe gaan jullie ermee om?

Geplaatst: 19 jul 2007, 16:59
door goortjes
bij ons zijn het er maar 2 en uiteraard geen problemen hieromtrent
maar het lijkt me niet leuk als je al vermoedt dat één van je ouders er niet blij mee gaat zijn...
maar uiteindelijk is het wel jullie leven hé!!!
dus jullie beslissen toch over hoe jullie gezin samengesteld wordt...

ik zou me niet laten afschrikken en gewoon jullie keuze volgen :wink:

Geplaatst: 19 jul 2007, 17:02
door nikitje
als ik hier zeg dat ik 6 kinderen ( en ik zeg dat al heel heeeeeel lang) dan krijg ik ook zo reactie hoor : je bent gek, het is de tijd nie meer en derlgelijk

zoals goortjes zei : tis jou leven gewoon je eigen zin doen

Geplaatst: 19 jul 2007, 17:08
door Nino!
Misschien besteed ik er te veel aandacht aan, hoor, maar vaak zegt hij dan dat we op hen niet moeten rekenen als we opvang nodig hebben. Alsof zijn mond zou openscheuren als hij me eens zou steunen. Mijn moeder zegt meestal niets...

Eigenlijk wil ik gewoon dat iemand achter me staat... De laatste tijd moet ik het hebben van mijn schoonmoeder!

Geplaatst: 19 jul 2007, 17:12
door goortjes
lang leve je schoonmoeder dan hé :lol:
kan ook niet iedereen zeggen... :wink:

Geplaatst: 19 jul 2007, 17:14
door Nino!
Nee, da's waar!

Mijn ouders doen altijd precies of alles wat misgaat mijn schuld is, en mijn schoonouders die steunen mij meestal, allebei! Straf hé!!

Geplaatst: 19 jul 2007, 17:42
door Bolleke
Wel, mijn ouders die weten niet dat ik nu ga voor een eerste!

Het zal wel nog effie duren voor het zover is, maar toch...

Ik weet zeker de dag dat ik hen ga vertellen dat het zover is, dat mijn vader effie moet gaan zitten om te bekomen!
Hij zal er van overtuigd zijn dat het een ongelukje is!

Maar ik lig daar niet van wakker! Ik ben zeker dat ik het wil, en wat hij denkt... zal me worst wezen :roll: Hij was er nooit als ik hem nodig had dus ...

Geplaatst: 19 jul 2007, 19:25
door Annubis
ik heb hier hetzlefde voor met mijn schoonvader nijn ! ik ga ook wat mogen horen hoor daar ben ik 100% zeker van . hier in t dorp vinden ze dat alemaal normaal een groot gezin . er zijn er hier die zelfs overwegen om aan nen 5de te beginnen .

Geplaatst: 19 jul 2007, 19:30
door mel
mijn moeder steunt mij volledig, als ik ooit een kindje heb hé, ze wil zelfs dat ik het bij haar laat als ik ga werken maar ik ga dit niet doen want ik wil dat ze ook en beetje rust heeft

Geplaatst: 19 jul 2007, 19:39
door mell
Oh ken die reacties. Hier is dat zo met mijn ma. Toen we kwamen zeggen dat we voor een kleine ging verschoot die zich een bult. We hebben thans altijd gezegd dat er kinderen gingen komen.
Toen ze dan hoorde dat ik die kleine ging dragen was ze helemaal ondersteboven.

En blij was die niet. Maar na enkele dagen kregen we al telefoon dat ze het leuk vond en blablabla.

Maar nu voor een tweede heb ik toch ook schrik voor haar reactie. We hebben ons namelijk voorgenomen om dit keer tegen iedereen te zeggen wanneer we gaan beginnen en dus ook de eerste 3 maanden zwangerschap stilhouden (tja de vorige keer kregen we veel te veel de vraag: "en ..."). Maar nu heb ik dus wel schrik wat haar reactie zal zijn dan.


En de schoonmoeder zelf begon ook al te zagen. Eerst kregen we een uitspraak te horen "er zijn al genoeg kinderen op de wereld". Later kwam een uitspraak "wacht maar lang genoeg en blablabla" ...
En we zijn nog niet eens bezig :shock:

Geplaatst: 19 jul 2007, 19:56
door Nino!
Nou mell, de eerste schok zal er nu niet zijn, hé.

Goh, mijn vader kan daar ook zo'n epistel over doen...

Mijn schoonzus heeft ook een kindje samen met haar vriendin en dat begrijpt hij niet! Maat IK moet dat altijd aanhoren, hé. Terwijl ik dat schitterend vind, hé!

Soms heb ik echt zin om daar niet meer te komen, maar ja...het blijven je ouders, hé.

Mijn vader is altijd overtuigd van zijn gelijk en als hij iets in zijn hoofd heeft... :roll:

Bij onze Lukas hebben we het speciaal gezegd toen mijn schoonfamilie erbij was, omdat we weten dat die altijd positief reageren op zulk nieuws... Die begonnen spontaan te klappen en proficiat te wensen en dus kon mijn familie niet anders dan meedoen, maar achteraf... :evil:

Geplaatst: 19 jul 2007, 20:01
door mell
Nino! schreef:Soms heb ik echt zin om daar niet meer te komen, maar ja...het blijven je ouders, hé.
inderdaad

en als mijn ma weer eens zaagt of zo dan denk ik altijd: och sebiet ga ik weer naar mijn eigen huisje en doe mijn eigen zin, ...


En van dat aanhoren ... Ahwel zo mag ik ook alles over mijn broers altijd aanhoren. Willen of niet :roll:

Geplaatst: 19 jul 2007, 20:06
door sandy
Ik heb nooit zo'n reacties gehad. Uiteindelijk moet jij ze opvoeden en niet zij! Dus ze kunnen dat 1 keer zeggen, maar dan gedaan. Dan weet jij hun mening en zij de jouwe.
Ik vind niets mis met een groot gezin.

Geplaatst: 19 jul 2007, 21:56
door jong moederke
hier al eens bij mijn ouders laten vallen dat ik toch ooit van een tweede kindje droom en krijg ook zo reacties... ok bij mij zijn er wel gezondheidsproblemen waardoor er kans is dat dit totaal anders gaat worden maar ze staan er bij mij ook niet achter...

Ze willen het ook liever niet...uit angst hun dochter te verliezen

Geplaatst: 19 jul 2007, 23:15
door mel
mijn moeder zegt altijd dat ik maar mijn plan moet trekken maar ze steunt mij wel zenne, wel veel mensen die ik ken die zeggen dat ik beter nog wat zou wachten, en dat ik nog van mijn leven moet profiteren blablabla..., luister daar toch niet naar, integendeel zelfs :wink:

Geplaatst: 19 jul 2007, 23:22
door major
amai, wat lees ik hier allemaal? Bij ons is het omgekeerde het geval. Wij komen nu wel allebei uit een klein gezin, maar ze hebben lang zitten zagen voor een tweede. Het zal niet lang duren na die tweede of ze zullen beginnen zagen voor een derde... dan een vierde...:lol:

Geplaatst: 19 jul 2007, 23:31
door Nino!
Gelukzak!!

Geplaatst: 20 jul 2007, 00:19
door proudfather
ik zat met hetzelfde klein hartje. nu niet ivm aantal kindjes.
ik ben twee jaar uiteen met mijn ex en leer wenneke kennen.
na vier maand is ze zwanger. daar hebben ze wel op ambetant gedaan.

Geplaatst: 20 jul 2007, 07:34
door Lena
hier ist ook van datte zenne :wink:

Ik zou dolgraag nog een 3e willen, maar mijn schoonouders en ouders zien dat niet zitten. Mijn schoonzus daarentegen wel, die is dan weer wel enthousiast :lol: Die zegt dat 't derde een meisje zal zijn met blonde staartjes :shock: tja, ze had dat gedroomd :roll:

Maar hier ook zo van die redeneringen van 'je hebt er al 2 gezonde', 'dan zult ge weten voorwat ge gaat werken' en zo meer van dat :cry:

Maar toch zal die 3e er ooit komen :twisted:

Geplaatst: 20 jul 2007, 09:10
door nikitje
gewoon je zin doen, ze draaien wel bij... langs een kant kan ik wel begrijpen dat ze zeggen dat zij niet willen instaan voor opvang, maar misschien eens de kindjes erzijn willen ze niks anders meer

mijn moeder was ook zo : ge moet nie denken da ge het naar hier brengt als ge ergens heen wil, blablabla.

nu is ze al aant zagen da da kind bij haar MOET komen wanneer wij zaterdag naar de voetbal gaan ( we hebben een abo op mechelen) ik zou da kind meenemen, maar ik mag niet
zo snel zijn ze gekeert van gedacht....

het is uiteindelijk jou leven en jou keuze, natuurlijk is het veel leuker als je ouders je steunen ipv je naar beneden te halen

groetjes

Geplaatst: 20 jul 2007, 11:15
door goortjes
idd er zijn vele grootouders die serieus bijdraaien eens het kleintje eris

goh ik ben echt blij dat ik toffe ouders en schoonouders heb seg
nooit dat gezeik....

gewoon je eigen zin doen :wink:

Geplaatst: 20 jul 2007, 21:35
door sandy
Wij hebben nooit gezegd dat we bezig waren voor kinderen, dan konden ze niet zagen :lol:
En niet vragen of het al geen prijs was.

Geplaatst: 20 jul 2007, 23:26
door Nino!
Ik ga ook niets zeggen, hoor.
Pas als alles in kannen en kruiken is...maar dan nog moet ik mij aan een storm verwachten... :?

Geplaatst: 20 jul 2007, 23:30
door con
Toen ik vertelde aan mijn vader da ik zwanger was, dan zweeg die eerst. Die reageerde gewoon niet. Dan had ik ook al zoiets van: "oei hij is er precies tegen". Maar opeens na een minuut of 10 begon hij over 't kinderwiegje waar ik nog in gelegen had (dat hij da ging oplappen). Hij moest dus blijkbaar gewoon eventjes bekomen :lol: Toen hij hoorde dat ik een zoontje verwachte was die gewoon in de wolken. Zijn eerste reactie vond ik wel grappig "da kan toch niet meer veranderen hé :roll: " :lol: . Nu als hij onze Noah ziet, fleurt die volledig op. Naar 't schijnt is die er bijna constant over bezig. Neen... onze noah kan echt niets verkeerd doen bij hem.

Geplaatst: 20 jul 2007, 23:33
door Nino!
Ja, het is wel zo dat mijn vader zot is van onze kinderen hoor.

Ik denk dat hij gewoon schrik heeft dat er iets mis mee zou zijn. Mijn broer is een "specialleke"...

Geplaatst: 21 jul 2007, 11:33
door Bolleke
Hier is dat ook zo ze, mijn zus is een paar jaar ouder, en dus was het vanzelf sprekend dat zij eerst ging samenwonen, dat zij eerst trouwde en nu dus ook dat zij eerst kindjes krijgt!

Maar ik en mijn vriend wij hebben voorlopig niet de behoefte om te trouwen! Dus ja... Mijn familie weet niet (behalve mijn mama) dat wij voor een eerste spruit gaan!

Ik durf het ook gewoon niet vertellen! Mijn vader zal het nie begrijpen omdat we niet getrouwd zijn, en mijn zus, die zal razend zijn want zij wil perse eerst zijn!

Geplaatst: 21 jul 2007, 13:57
door Molly
't Goh, amai zeg, da's toch echt niet meer van deze tijd hé.
Mijn ouders hebben daar eigenlijk nog niets negatiefs over gezegd.
En ze vragen ook niet of er al dan niet een tweede komt.

Voor hen blijft het gelijk, als wij maar gelukkig zijn.

Da's toch 't belangrijkste! Niet?!

Geplaatst: 21 jul 2007, 15:57
door Bolleke
Zo zou het moeten zijn eh ;)

Och ja, elk gezin is anders! En misschien eens het kindje er is (of het nu het vierde is of het eerste) dan zullen ze wel bijdraaien ;-)

Gewoon doen wat je zelf gelukkig maakt! Zo doe ik het hier ook ;-)

Geplaatst: 21 jul 2007, 19:53
door Katharina
Ik was 18 toen ik bewust zwanger werd...en mijn moeder is daar niet van geschrokken eigenlijk :D
Ze heeft altijd gevoeld/geweten dat ik er snel aan ging beginnen...Mijn vader is wat meer geschrokken en heeft wel eens zijn zegje gedaan...maar dan niet in de negatieve zin maar gewoon uit bezorgdheid.

Nu bij een tweede, als het nu zou gebeuren zouden ze eerst misschien wel schrikken...wij ook :D Maar uiteindelijk wordt dat alleen maar positief dan.

Anaïs blijft ook wel eens alleen bij mijn mama, maar bijna dagelijks wil ik dat ook niet...mijn moeder zelf trouwens ook niet hoor.
En gelijk heeft ze...Ze is vannachter in de 50 , werkt deeltijds en heeft ook recht op haar eigen leven.

Geplaatst: 22 jul 2007, 14:36
door Nino!
Da's idd vroeg hé, catharina!

Nu ja, daarom ben je geen betere of slechtere moeder dan degene die er later aan beginnen, hé!

Ik heb daar allemaal geen problemen mee, als de mensen maar gelukkig zijn! Natuurlijk zijn vaders bezorgd om hun dochter, maar ja...om dan altijd negatief te doen zoals de mijne is er ook wat over, hé!