Onbegrip

Moderators:Welcome, Annubis, Moderators

Gebruikersavatar
Saartje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:21 nov 2005, 21:01
Locatie:Glabbeek

Bericht door Saartje » 28 sep 2006, 18:13

Ik heb er geen enkel probleem mee dat Fleurtje bij ons mama blijft. Ik voel me echt op mijn gemak als ik weet dat ze bij haar en mijn papa is. Ze zorgen heel goed voor haar en ik heb er het volste vertrouwen in.
Maar ik wil haar absoluut niet bij mijn schoonmoeder laten, ik kan het zelfs niet goed verdragen als ze er bij in de buurt komt, of wil vastpakken.
En hoe ze daar tegen babbelt...en dan spreekt ze haar naam nog verkeerd uit ook. Ik erger mij daar dood aan. Tot nu toe heb ik het altijd kunnen afwimpelen als ze vraagt wanneer zij er eens voor mag zorgen. Ik ben het ni van plan om da toe te laten. Ze heeft zelf nooit voor haar kinderen gezorgd en ze is veel te nalatig. God weet hoe lang ze met ne vuile pamper zou liggen. (want pampers kosten veel geld en de vuilzak zit daar veel te rap van vol zegt ze altijd :roll: )

En wat ik ook ni kan verdragen is dat ze voortdurend zich moeit. Zij ging Fleur een armbandje kopen. ik had da graag gehad voor de doop, zij ging ervoor zorgen, ik moest da ni kopen. Ze is 20 augustus gedoopt, ik heb nog altijd geen armbandje gezien. Ik ga volgende week zelf 1 halen.
En dan wou ze ook nog absoluut een jasje kopen voor haar. Ik wou da liever zelf doen, ma kom... Ik haar duidelijk gezegd maat 68. Waar komt ze mee af? Maat 74 en daar had ik er al 2 van. En dan was 't nog allesbehalve schoon ook...
Ik kan daar echt boeken over schrijven over da mens. Nu wilt ze zelfs da ik ga kuisen bij haar...no way! Geen haar op mijn hoofd dat daaraan denkt.

Ah, nog zoiets irritant. Toen de geboortekaartjes al gedrukt waren kwam ze nog af voor een paar kaartjes voor kennissen van haar (die wij ni kennen, Bert heeft die wel al gezien, ma voor de rest ...) Eerst wou ik er geen geven, want ze had da maar eerder moeten vragen, voor we het aantal doorgegeven hadden. Maar enfin, ik geef die dus mee. Ze komt hier ne dag aan met 1 van die vriendinnen (zij besliste welk uur en welke dag). Fleur sliep, ma ze heeft zo luid gepraat da ze zou wakker worden, want ze moest ze absoluut zien. Ze begon te huilen, Bert gaat ze huilen en wat doet die vriendin van zijn ma, die pakt haar gewoon uit Bert zijn armen... :shock: Ik voelde mij echt slecht daarbij. Ik vraag of ik ze mag overnemen(ze was ni op haar gemak en huilde een beetje) en dan zegt ze nee ik ga ze nog effe aan de oma geven :shock:
Djeezes, ge kunt ni geloven hoe kwaad ik was. Ma omda die haar ni te goei vastnam en ons Fleur honger had heb ik ze vlug terug over genomen en er mee in de zetel gaan zitten, eten gegeven en niks meer gezegd.

Ik heb het echt wel getroffen met mijn schoonma he... :roll:

Sorry, ik ben afgeweken van het onderwerp, maar moest het effe kwijt!


Katia

Bericht door Katia » 28 sep 2006, 18:47

eerlijk gezegd, ik zou gewoon zeggen dat ze mogen oprotten :oops:
maar ja, ik ben dan ook zo'n franke tik tegenwoordig :lol:
ge zou voor minder... ik loop hier ook op de toppen van mijn tenen zenne...

zaterdag komt Troia haar meter op bezoek om Atlanta te zien enz... wedden dat ik van deze keer mijnen bek niet ga houden... komaan seg...
Dat is meter van Troia, maar dat kind heeft haar nog maar 1 of 2 keer gezien... bellen doet ze niet, een simpel mailtje kan er nog niet af...
Allez ja, ik verlang niet veel van meters en peters, maar een beetje interesse vind ik nu toch wel het minste... waarom heeft ze er toch mee ingestemd om meter te zijn?

En dan haar peter - mijn beste vriend notabene :? - die is vorig jaar naar Nieuw-Zeeland verhuist voor een jaar...
Nu hebben we via via moeten vernemen dat hij al 3 weken terug is :shock:
Die laat niets weten, geen mailtje, geen telefoontje... ik kan ook niet rieken dat hij terug is he!
Eigenlijk heeft dat kind dus niets aan haar meter en peter he!
En ik kan mij daar zo kwaad in maken!
Ik voel mij daar ook zo schuldig over...
Wat een goede keuze bleek te zijn (mijn beste vriend, wie kan je beter daarvoor vragen?), blijkt helemaal verschrikkelijk te zijn. :cry:
En daartegenover staat dan dat we voor Atlanta een schatten van een meter en peter hebben! Dat is uiteindelijk nog erger... hoe gaat Troia zich later niet voelen?
Pffff... :?

Gebruikersavatar
Katharina
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jun 2005, 16:27
Locatie:Veurne (West-Vlaanderen)
Contacteer:

Bericht door Katharina » 28 sep 2006, 19:08

Heel herkenbaar hoor saartje....

Bij mijn moeder en vader en broers en zussen, als zij Anaïs vastnamen had ik daar geen problemen mee...maar toen Anaïs kleiner was, hadden we weer even contact met Björns ouders (hun zoveelste kans , die ze nu weer verprutst hebben, dus dat contact is terug verbroken)

En dat was helemaal anders he...ik was altijd bang als ze Anaïs vasthielden, en als we terug naar huis gingen, wou ik Anaïs zo snel mogelijk in bad steken...klinkt misschien raar, maar kan het niet anders zeggen...

Ook hielden ze helemaal geen rekening mee dat er een baby was...we waren daar op kerstavond gaan eten en die tv stond blokluid, en zijn meme en moeder waren zo luid aan het praten echt overdreven...
Zijn meme deed dan heel de tijd zo zot met Anaïs....haar in de lucht houden (en de manier waarop was echt zo gespeeld :roll: ) Anaïs haar kleertjes hangden helemaal onder de fond du teint van haar....

Maar OOOhhhh als ze begon te wenen kreeg ik haar meteen in mijn armen geduwd van haar...dan moest ze haar niet meer vasthebben....
En ze waren ook altijd aan het zeggen: "Als je oppas nodig hebt, moe je ze maar brengen" Dan dacht ik in mezelf: "Jaja, je ziet dat van hier" Wat zou ze dan doen als ze zou geweend hebben??? :shock:

Dus dat contact is verbroken...Björn zijn vader is veroordeeld geweest van kind**por** en altijd alcoholist geweest, zijn moeder ook alcoholiste...zijn stiefpa, heeft ook extreme feiten gepleegd...zijn moeder was zwanger op haar 16de (niet dat ik iets heb tegen tienermoeders he) en is bevallen op haar 17de van Björn op oudejaarsavond....op 37 weken zwangerschap...hij woog amper 1700 gram.
Waarschijnlijk heeft ze heel die zwangerschap gerookt, en oudejaarsavond gezopen tot en met, waardoor de weeen in gang zijn geschoten...nu ik ben aan het afwijken...

Wat ik wil zeggen, maar goed dat dat contact verbroken is...niets dan miserie als je omgaat met hen...ook altijd schoon int gezicht, maar dan een mes in je rug...

Nu Björn heeft dat beslist om dat contact te verbreken...ik hoop dat je vriend je begrijpt...en je steunt in hoe jij je voelt bij zijn moeder...
AfbeeldingAfbeelding
AfbeeldingAfbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
sandy
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:01 aug 2004, 22:41
Locatie:maldegem

Bericht door sandy » 28 sep 2006, 21:52

Saartje schreef: Ze begon te huilen, Bert gaat ze huilen en wat doet die vriendin van zijn ma, die pakt haar gewoon uit Bert zijn armen... :shock: Ik voelde mij echt slecht daarbij. Ik vraag of ik ze mag overnemen(ze was ni op haar gemak en huilde een beetje) en dan zegt ze nee ik ga ze nog effe aan de oma geven :shock:
Ik zou me toch ook laten horen hebben!! Ik zou haar teruggeeist hebben. Dat een vreemde dat met je kind doet. Zelfs moest oma mijn huilend kind uit mijn armen nemen, zou het er al opzitten.
Mama van Yana (11/2/04 om 14.33u) en Milan (6/6/05 om 6.11u).
Gelukkig getrouwd met Filip sinds 21/9/2001.
20/12/07: Laura is geboren!!
Afbeelding
Afbeelding

Katia

Bericht door Katia » 28 sep 2006, 22:22

sandy schreef:
Saartje schreef: Ze begon te huilen, Bert gaat ze huilen en wat doet die vriendin van zijn ma, die pakt haar gewoon uit Bert zijn armen... :shock: Ik voelde mij echt slecht daarbij. Ik vraag of ik ze mag overnemen(ze was ni op haar gemak en huilde een beetje) en dan zegt ze nee ik ga ze nog effe aan de oma geven :shock:
Ik zou me toch ook laten horen hebben!! Ik zou haar teruggeeist hebben. Dat een vreemde dat met je kind doet. Zelfs moest oma mijn huilend kind uit mijn armen nemen, zou het er al opzitten.
ze zouden nog niet moeten huilen bij mij...
als er iemand mijn kind mag pakken zal ik haar zelf wel "geven"... ze moeten ze niet uit mijn armen gaan pakken he!


spotje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:14 dec 2005, 11:23
Locatie:De Kust

Bericht door spotje » 28 sep 2006, 22:25

Of zo van die mensen die het altijd beter weten. :roll:
Timothy mag geen 3 seconden huilen of klagen en het is
" kijk eens of hij geen andere pamper aanmoet" of "mss heeft hij krampjes" of " tzullen zijn tandjes zijn"
Mij een gevoel geven dat ik niet weet wat ik met mijn kind moet aanvangen als het huilt :roll: .
Ik weet toch het beste hoe ik mijn kleine ventje moet troosten, niet?

Of waar ik bij sta zo zeggen van "Wat doet mama nu? Ze zou beter zo of zo doen hé, dat zou beter zijn hé, hé ventje?"

:roll: :roll: :roll:
Afbeelding
Afbeelding

Katia

Bericht door Katia » 28 sep 2006, 22:32

spotje schreef:Of zo van die mensen die het altijd beter weten. :roll:
Timothy mag geen 3 seconden huilen of klagen en het is
" kijk eens of hij geen andere pamper aanmoet" of "mss heeft hij krampjes" of " tzullen zijn tandjes zijn"
Mij een gevoel geven dat ik niet weet wat ik met mijn kind moet aanvangen als het huilt :roll: .
Ik weet toch het beste hoe ik mijn kleine ventje moet troosten, niet?

Of waar ik bij sta zo zeggen van "Wat doet mama nu? Ze zou beter zo of zo doen hé, dat zou beter zijn hé, hé ventje?"

:roll: :roll: :roll:
en dat zijn dan meestal van die mensen die zelf klagen op zo'n mensen toen ze kleine kinderen hadden! :twisted::roll:

spotje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:14 dec 2005, 11:23
Locatie:De Kust

Bericht door spotje » 28 sep 2006, 22:36

:lol: juist: van die zogezegde "ervaringsdeskundigen" :roll: :lol:
Afbeelding
Afbeelding

Ilse-vh
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:16 feb 2006, 17:14

Bericht door Ilse-vh » 28 sep 2006, 23:39

Katia schreef: zaterdag komt Troia haar meter op bezoek om Atlanta te zien enz... wedden dat ik van deze keer mijnen bek niet ga houden... komaan seg...
Dat is meter van Troia, maar dat kind heeft haar nog maar 1 of 2 keer gezien... bellen doet ze niet, een simpel mailtje kan er nog niet af...
Allez ja, ik verlang niet veel van meters en peters, maar een beetje interesse vind ik nu toch wel het minste... waarom heeft ze er toch mee ingestemd om meter te zijn?

En dan haar peter - mijn beste vriend notabene :? - die is vorig jaar naar Nieuw-Zeeland verhuist voor een jaar...
Nu hebben we via via moeten vernemen dat hij al 3 weken terug is :shock:
Die laat niets weten, geen mailtje, geen telefoontje... ik kan ook niet rieken dat hij terug is he!
Eigenlijk heeft dat kind dus niets aan haar meter en peter he!
En ik kan mij daar zo kwaad in maken!
Ik voel mij daar ook zo schuldig over...
Wat een goede keuze bleek te zijn (mijn beste vriend, wie kan je beter daarvoor vragen?), blijkt helemaal verschrikkelijk te zijn. :cry:
En daartegenover staat dan dat we voor Atlanta een schatten van een meter en peter hebben! Dat is uiteindelijk nog erger... hoe gaat Troia zich later niet voelen?
Pffff... :?
In de vriendenkring van mijn ouders is er ook iets soortgelijks gebeurd. De beste vrienden van mijn ouders zijn nonkel en tante van het dochtertje van die vriend van mijn ouders. Het meisje had dus ook een meter bij haar geboorte en er gebeurde hetzelfde, die keek niet naar het meisje om, kortom, zelfde situatie. Het kwam zelfs tot een ruzie en dan heeft de mama gezegd dat zij niet langer meter was van Evelien. En dan is de vriendin van mijn ouders 'lap-meter' geworden, zoals wij dat hier zeggen. En daar heeft ze dus wel een heel goeie meter aan.
Zo ook mijn neefje, toen zijn meter/grootmoeder stierf, werd een tante gevraagd als zijn meter.

En wij maken eigenlijk hetzelfde mee: mijn moeder is meter van Emma en is echt meter in alle opzicht. Ze zegt het ook regelmatig, dat ze niet alleen haar grootmoeder is, maar ook haar meter, dus verwent ze haar extra (elk excuus is goed daarvoor :wink: ).
Emma haar peter is mijn schoonvader. Toen we het hem vroegen toen ik nog zwanger was zei hij ronduit nee, dat wilde hij niet doen. Dat deed me echt wel pijn. De kinderen van zijn dochter, mijn schoonzus, zijn blijkbaar belangrijker voor hem dan het dochtertje van zijn zoon.
We vroegen dan of we iemand ander mochten vragen, met plezier zei hij nog.
Enfin, we zijn een hele lijst afgegaan en uiteindelijk zei Jerry zelf dat we dan ook mijn vader zouden vragen. Ik wist wel dat mijn vader daarmee enorm, enorm gelukkig zou zijn.
Maar, om het juiste te doen, en daar heb ik nu nog spijt van, stelde ik voor aan Jerry om zijn vader te vragen of hij nog altijd zeker was dat hij geen peter wou zijn. Jammer genoeg heeft hij toen vermeldt dat we het dan aan mijn vader zouden vragen.
Volgende dag: telefoon van mijn schoonmoeder, dat natùùrulijk schoonpa peter zou zijn.
Wel, Emma heeft nog niks aan haar peter gehad. Als hij binnenkomt gaat hij eens naar haar kijken, standaard uitdrukking 'amai, ze is goed gegroeid' (niet moeilijk als je haar een maand niet gezien hebt) en gaat zitten. 8 op de 10 keer neemt hij haar nog niet vast en dan nog moet Jerry Emma haar in zijn armen zetten. Leuk hoor.

Nu wist ik wel op voorhand dat het riskant zou zijn, mijn moeder als meter, en dan ook nog mijn vader als peter. Maar er was gewoon echt niemand anders aan wie we het wilden vragen.
In ons geval wordt Emma ook extra in de watten gelegd door mijn vader en is hij eigenlijk ook haar 'lap-peter'.

Om een heel lang verhaal te gaan beëindigen: zou dat geen oplossing kunnen zijn voor jullie: iemand vragen waarvan je nu weet dat die wel graag meter/peter zouden zijn van Troia? Want als ze groter worden zal het zeker niet leuk zijn als ze ziet dat haar zusje wel een leuke meter en peter heeft.
Dat ze niet bij de doop waren, wel, Emma is ook niet gedoopt maar heeft wel een meter en peter. Het is maar een suggestie, maar kan een oplossing zijn.
groetjes
Afbeelding

Afbeelding

Ilse-vh
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:16 feb 2006, 17:14

Bericht door Ilse-vh » 28 sep 2006, 23:53

Katharina schreef:Ik heb ook moeite hoor om Anaïs los te laten...
Ik was onlangs een boek aan het lezen, over een tweeling die van elkaar wat vervreemd was, maar toen ze samen zwanger waren, werd de band terug hechter. De kindjes werden geboren en groeiden op, en op een gegeven moment gaat het dochtertje van 1 van de twee mama's (uit wiens oogpunt het boek geschreven is) samen met haar vader, grootvader en neefje op stap.
En door de mama flitste het idee dat ze altijd voelde wanneer haar dochtertje naar school ging, bij haar dus wegging: "een intens gevoel van pijn en gemis dat als een mes door haar snijdt, maar dat tegelijkertijd samengaat met een schuldmakend gevoel van ongelooflijke vrijheid".
En die zin heb ik wel twintig keer herlezen, dat is net hoe ik me voel als Emma niet bij mij is.

Die zin is heel lang bij me blijven hangen...

Hmmm, heeft iemand al gemerkt dat ik in mijn babbel-bui ben?? Sorry... :oops: :oops: :oops:
Afbeelding

Afbeelding

Katia

Bericht door Katia » 29 sep 2006, 01:18

gho, als je daar iets van zegt tegen haar meter dan doet die alsof ze het grootste sukkeltje ooit is met als resultaat dat ik de slechte schoonzus/dochter ben en heel veel gestook richting hugo die het dan niet meer ziet zitten om ze meter-af te maken omdat hij zijn familie niet tegen hem wil :evil:

Van de peter is nu eigenlijk het enige dat is voorgevallen dus ik wil die eerst nog eens spreken en naar zijn uitleg luisteren (hij is naar Nieuw-zeeland "gevlucht" omdat hij tijd voor zichzelf nodig had na een enorm hectische periode... en raar maar waar, elke keer als hij mailde of msn'de dan was het eerste dat hij deed naar ons Troia vragen... dus allez ja, ik weet niet wat hem nu mankeert :? )

Gebruikersavatar
bioMam
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jul 2006, 15:44

Bericht door bioMam » 29 sep 2006, 10:35

amai spotje, ik zou op mijn tanden moeten bijten om dat niet omgekeerd terug te doen dan zo van "wat zegt die xxx nu? mama zal ' toch wel beter weten zeker" :P en dan op zzeer sarcasische toon :oops: :lol:

Katia, wij hebben voor R geen meter of peter meer gedaan: te ontgoocheld in die van J die ons hebben laten stikken (een zie ik nooit meer en de ander vroeg zelf om het stop te zetten :shock: alsof dat kan maar soit) en ik wil dat nooit eer moeten meemaken. We hadden voor J eerst nog een vervang-meter maar die laat ook niks meer van zich horen en heeft nooit meer gedaan dan gezegd dat ze 't wel wou doen, maar veel is er ni van in huis gekomen. :roll: Nu heb ik zoiets van "dan hoeft het voor mij ok niet meer" en 't is bij ons toch geen noodzaak naar een ceremonie toe of zo want daar hebben onz ekids grootouders ;) voor en als je niet meedoet met dopen en communies dan zijn er geen metten en petten ;) voor nodig. Heb er lang dubbele gevoelens en twijfels over gehad maar och, nu vind ik het echt wel niet meer nodig: als 't alleen maar voor de schijn is; laat dan maar. Mijne peter daar heb ik ook weinig van gezien, al denk ik wel dat ik er paar keer geld of cadeaus heb gehad die ik dank aan mijn status van zijn petekind ...

Ilse, die zin zegt idd veel ... hoewel ik niet altijd op die vrijheid gesteld ben ;) het is wel zo: als ik moest gaan solliciteren dan was ik verbaasd hoeveel ik op zo'n korte ijd kon doen (nog langs de winkel nz) en dan nog met openbaar vervoer hè: maar een paar uur van huis weg zonder kind en neens eveveel of meer gedaan dan ik anders op een halve of soms hele dag presteer :? maar toch is het dubbel en da tblijft: ik wil mijn kindje niet missen en zeke rniet als 't nog zo klein is. Met de jaren leer je meer loslaten en dan is ene kind ook meer en meer aan zlefstandigheid toe, da's toch vanzelfsprekend, maar zo'n klein ukje o nee dat kan ik niet afgeven.

Daarnet op de groentenkar een koppel grootouders uit de straat hier die een baby bijhielden en die vrouw zo "dat ze maar rpa groot zijn en naar school kunne, want amai zo'n hele dag is veel zenne" :shock: :? en als ik daarna tegen mijn buurvrouw zeg van jaja vor ons is dat meer dan een dag hè, altijd dag en nacht dan zegt die "jamaar jullie zijn nog jong" en 't kan allemaal wel zijn maar ik ben de laatste dagen doodmoe en stikkapot en die opmerking maakte me rotslechtgezind, maar 't ergste vond ik die grootouders die dat kindje blijkbaar tgen hun zin bijhouden dan heb ik nog geluk dat mijn uk(ken) op 2 werkdagen toch in liefdevolle handen zijn van grootouders die hen met plezier bijhouden ... en toch hoop ik binnenkort eens op adem te kunnen komen èn meer tijd met mijn kids te hebben (nog effe doorbijten: ik kan aftellen =) als mijn conttact afloopt.
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
Saartje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:21 nov 2005, 21:01
Locatie:Glabbeek

Bericht door Saartje » 07 okt 2006, 15:06

Fleurtje heeft het dus getroffen met haar meter en peter. Haar meter is mijn mama en peter is mijn broer, hij is nog maar 16, wat ik wel een voordeel vind. We gaan alle dagen langs en ze hebben ongelooflijk veel aandacht voor haar. Echt super om te zien hoe ze met haar omgaan.
We hebben niemand van Bert zijn familie gekozen omdat ik sowieso al moeite heb met zijn ouders. Zijne pa heeft een ******kot gehad en heeft altijd meer als 1 vriendin. (walgelijk gewoon) en met de rest van zijn familie hebben we ruzie. Zijn zus stuurde me eens een sms: "jij was beter dood geweest ipv je broer". Ik heb toen onmiddellijk het contact verbroken en Bert moest er ook ni meer van weten. Ma het ergste is dat die ons nog wel vaak lastigvalt met smsjes en telefoontjes met privé nummers. Dus haar als meter nemen was geen optie.

Iedereen stelt ons wel de vraag waarom meter en peter allebei van mijn familie zijn, maar ik vind dat ik de juiste keuze gemaakt heb. Ik heb het mij nog geen moment beklaagd. En eigenlijk zijn dat ook de zaken ni van andere mensen. Maar ja, je hebt altijd van die bemoeiallen he.

Gebruikersavatar
Saartje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:21 nov 2005, 21:01
Locatie:Glabbeek

Bericht door Saartje » 07 okt 2006, 15:14

sandy schreef:
Saartje schreef: Ze begon te huilen, Bert gaat ze huilen en wat doet die vriendin van zijn ma, die pakt haar gewoon uit Bert zijn armen... :shock: Ik voelde mij echt slecht daarbij. Ik vraag of ik ze mag overnemen(ze was ni op haar gemak en huilde een beetje) en dan zegt ze nee ik ga ze nog effe aan de oma geven :shock:
Ik zou me toch ook laten horen hebben!! Ik zou haar teruggeeist hebben. Dat een vreemde dat met je kind doet. Zelfs moest oma mijn huilend kind uit mijn armen nemen, zou het er al opzitten.
Ik wilde haar ook liefst uit haar armen nemen, maar Bert deed teken dat ik ze effe moest laten,hoewel hij achteraf ook toegaf dat da ni kon. En eigenlijk valt het op hoe vaak mensen dat doen, ze uit mijn armen nemen of ze uit haar maxicosi pakken. Mijn oma heeft het vorige week ook nog gedaan, ik ben er dan wel bij gaan zitten, want ik heb altijd schrik dat ze haar zal laten vallen. Bert zijn bomma probeert dat ook, maar da probeer ik altijd te voorkomen.
En in de week nam Bert zijn ma haar zomaar uit de armen van mijn mama en hoe da ze die dan vasthad... Ze gaf geen ondersteuning in haar rugje (wat ik heel gevaarlijk vind, wat je kan nooit inschatten wat ze doet) en dan stond ze recht en deed ze Fleur haar beentjes rond haar, wat ook ni goed is, want daar is ze nog te klein voor. Ik heb haar dan overgenomen, want hoe die omgaat met zo een kleintje, da vind ik echt onverantwoord.
Het liefst van al wil ik gewoon dat ze er vanaf blijft, of dat ze tenminste vraagt of ze Fleur mag pakken. En dat zal ze vanaf nu moeten doen, want ze is geen pop die van arm naar arm moet gaan.

Gebruikersavatar
Katharina
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jun 2005, 16:27
Locatie:Veurne (West-Vlaanderen)
Contacteer:

Bericht door Katharina » 07 okt 2006, 15:49

Saartje schreef:Fleurtje heeft het dus getroffen met haar meter en peter. Haar meter is mijn mama en peter is mijn broer, hij is nog maar 16, wat ik wel een voordeel vind. We gaan alle dagen langs en ze hebben ongelooflijk veel aandacht voor haar. Echt super om te zien hoe ze met haar omgaan.
We hebben niemand van Bert zijn familie gekozen omdat ik sowieso al moeite heb met zijn ouders. Zijne pa heeft een ******kot gehad en heeft altijd meer als 1 vriendin. (walgelijk gewoon) en met de rest van zijn familie hebben we ruzie. Zijn zus stuurde me eens een sms: "jij was beter dood geweest ipv je broer". Ik heb toen onmiddellijk het contact verbroken en Bert moest er ook ni meer van weten. Ma het ergste is dat die ons nog wel vaak lastigvalt met smsjes en telefoontjes met privé nummers. Dus haar als meter nemen was geen optie.

Iedereen stelt ons wel de vraag waarom meter en peter allebei van mijn familie zijn, maar ik vind dat ik de juiste keuze gemaakt heb. Ik heb het mij nog geen moment beklaagd. En eigenlijk zijn dat ook de zaken ni van andere mensen. Maar ja, je hebt altijd van die bemoeiallen he.
Wij hebben ook peter en meter gekozen van mijn kant...Mijn broer en zus...en daar zijn we heel blij om
AfbeeldingAfbeelding
AfbeeldingAfbeelding
Afbeelding

Muisje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:14 apr 2006, 17:09

Bericht door Muisje » 08 okt 2006, 17:45

Het is toch verbazingwekkend hoe vaak we denken aan de reactie van een ander hé ...
Hoe dan ook, je kan nooit voor iedereen goed doen.
Vb de keuze van een meter of peter ...

Ik zou het zeker en vast niet kunnen verdragen hoe iemand zomaar mn kindje zou vastnemen (bedoel dan bv uit maxicosi halen) of uit mn armen nemen zonder te vragen. En mn mond houden? No way!

Gebruikersavatar
sterretje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:05 apr 2004, 19:08
Contacteer:

Bericht door sterretje » 08 okt 2006, 18:09

voor baby hebben we ook meter en peter langs mijne kant....

tjorven heeft'gemengd'meter (mijn zus)en peterschap(sven zijn broer)


Ik hoop dat baby toch meer aan zijn peter gaat hebben dan onze tjor.. :roll:
AfbeeldingAfbeelding

AfbeeldingAfbeelding

Afbeelding

Gebruikersavatar
saardientje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:07 okt 2006, 23:25

Bericht door saardientje » 11 okt 2006, 16:35

Katharina schreef:Ik ben nu nog TBM, niet meer voor lang waarschijnlijk...want zoek iets parttime...
Ik zit in een vrijstelling voor de opvoeding van mijn kind en krijg daar rond de 270 euro/ maand voor...das iets van 10 euro/dag...
hallo,

ik heb tot november ook nog vrijstelling voor de opvoeding van mijn kind. ik krijg ook ongeveer €10 per dag
Tot hoeveel jaar of tot hoelang zou je dat kunnen verlengen?

intussen ben ik in september begonnen in het volwassenenonderwijs in de opleiding kinderzorg. 1 dagje school en 3 dagen stage. ik mis mijn klein ventje wel. ik had mijn diploma van secundair onderwijs wel maar in een richting da mij totaal niet interesseerde.

ik moet waarschijnlijk dan ook nog mijn stagecontract bij de vakbond binnendoen want als de vrijstelling is verlopen en die roepen mij op voor werk terwijl ik al heel druk bezig ben....

Marijke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:21 dec 2005, 16:15

Bericht door Marijke » 11 okt 2006, 18:19

Ik heb ook een vrijstelling gekregen voor het opvoeden van mijn kind. Ik dac ht dat je dat tot vijf jaar kunt verlengen, maar je kindje moet jonger zijn dan vier jaar? Zo heb ik het te horen gekregen...
Afbeelding

Afbeelding

Ilse-vh
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:16 feb 2006, 17:14

Bericht door Ilse-vh » 11 okt 2006, 22:21

Schoonma heeft 1 keer Emma uit mijn armen genomen, ze vond dat ik haar op de verkeerde manier vasthield om een boertje te laten en na dat ze een paar keer gezegd had hoe ik haar dan wèl moest vasthouden (en ik daarop niet reageerde want ik wist best hoe ik haar moest laten boeren), stond schoonma opeens recht, pakt dat kind uit mijn armen en zegt, zo moet je het doen.
Ik kon echt geen woord uitbrengen. Ik was zo van mijn stuk gebracht. Net op het moment natuurlijk dat Jerry even de living uitwas.
Later heb ik het hem wel verteld en hij vond dat zijn moeder dat recht niet had. Ze hebben haar ook al uit haar box gehaald zonder vragen, maar ik vermoed dat Jerry iets heeft gezegd, want tegenwoordig doen ze dat niet meer.

Mijn moeder heeft het 1 keer geprobeerd, ondanks vele beloften dat ze het nooit zou doen. Het was op een moment dat Emma enorm last had van krampjes en ferm aan het huilen was en ze wilde haar zo uit mijn armen trekken. Ik heb kortaf nee gezegd en me omgedraaid en sindsdien heeft ze dat nooit meer gedaan.

Maar wat ik helemààl erg vind is dat als we gaan wandelen er wildvreemde mensen op ons afkomen en eens in haar kaakjes een kneepje geven (zachtjes gelukkig), of over haar hoofdje strelen.
Wildvreemde mensen !!!
Ik werk in een winkel voor babykleding en zie dagelijks genoeg kleine en grotere kindjes waar ik vriendelijk tegen lach en babbel maar geen haar op mijn hoofd denkt eraan om eens over hun wangetje of zo te strelen!
Dat doe je toch gewoon niet bij een kindje dat je niet kent !!
Afbeelding

Afbeelding

Gebruikersavatar
Katharina
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jun 2005, 16:27
Locatie:Veurne (West-Vlaanderen)
Contacteer:

Bericht door Katharina » 12 okt 2006, 13:31

Ja je kan 6 jaar in vrijstelling zijn, maar na 24 maanden krijg je wel minder dan he...
AfbeeldingAfbeelding
AfbeeldingAfbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
bioMam
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jul 2006, 15:44

Bericht door bioMam » 12 okt 2006, 13:56

Katharina schreef:Ja je kan 6 jaar in vrijstelling zijn, maar na 24 maanden krijg je wel minder dan he...
aha ... euh, hoeveel minder dan nog?? :?
Afbeelding
Afbeelding


Plaats reactie

Terug naar “De thuisblijfmama”