Verwacht 1e kindje 20 februari

[teacher]

Hallo iedereen,

Volgens de gynaecoloog mogen wij ons eerste kindje verwachten rond 20 februari 2005. Ik kijk er nu al vol spanning naar uit.

[bart]

Hallo Teacher
Ik ben heel blij dat ik hier ineens nog een toekomstig papa tegenkom
Je moet ver zoeken om er nog te vinden en die hebben heel weinig geschreven. Ik hoop dat ik jou hier nog heel vaak tegenkom.
Wij verwachten ons eerste kindje in de maand november en het wordt een jongetje. Als roepnaam tijdens de zwangerschap noem ik hem Bartje
Ook nog proficiat en dat alles goed verloopt

[teacher]

Hey Bart,

Heb net jouw berichten gelezen over het voelen van je kindje. Proficiat voor jullie en wees maar zeker dat ik regelmatig op het forum kom, site staat al onder mijn favorieten.

Groetjes teacher.

[bart]

Hoe was jou eerste schooldag?

[teacher]

Hoe was jou eerste schooldag?

Druk, zit in een migrantenschool 3e kleuterklasje nu. Die mannen verstaan amper nederlands maar wel plezant. En hoe is het met de zenuwen?? en de naam??

[bart]

Dag Glenn
Moet je veel moeite doen om die kleuters de taal te leren of gaat dat vanzelf? Heb je het niet moeilijk als je iets wil uitleggen of vertalen ze het onder elkaar?
Lijkt me echt wel een gezellig beroep dat jij hebt. Zal jou kindje later met jou meegaan naar jou klasje? (lijkt me heel erg fijn)
Ooit heb ik getwijfeld om onderwijzer te worden, maar ik had nog andere keuzes en mijn ouders hebben me dus in een andere richting geduwd (waar ik ook heel gelukkig ben)

[bart]

En hoe is het met de zenuwen??

Zover als ik weet heb ik (of wij) daar nooit last van gehad.
Het is wel spannend, fijn , nieuw, speciaal,...
Het is iets waar ik (wij) al van het begin heel erg mee bezig zijn. Ik ga ook mee naar de gynaecoloog, kinesist, babywinkel, info-avonden,...en ik lees er ook veel over. Ondanks al die informatie is het toch spannend, van hoe zal het verlopen bij ons (zwangerschap, arbeid, bevalling en daarna...) Het is voor iedereen heel verschillend, dus dat is afwachten
En dan, hoe zal er ons Bartje uitzien, op wie zal hij lijken, weten we wel wat we er mee moeten doen als hij weent of zo.

[bart]

en de naam??

Zoals het verhaal van de 10 kleine negertjes ... en nu zijn we nog aan 82
Maar nu weet ik heel zeker: ons Bartje gaat een mooie naam krijgen Elke naam van deze lijst vind ik wel goed. We hebben er ons bij neergelegd dat het onze eerste keuze niet wordt en we zijn er heel gelukkig mee dat we alle namen die we niet willen (inclusief die van onze wederhelft) hebben kunnen schrappen.
Nu nog af en toe enkele namen schrappen en dan hopen we met 1 te eindigen voor ons Bartje zich aankondigt

[teacher]

Dag Glenn
Moet je veel moeite doen om die kleuters de taal te leren of gaat dat vanzelf? Heb je het niet moeilijk als je iets wil uitleggen of vertalen ze het onder elkaar?
Lijkt me echt wel een gezellig beroep dat jij hebt. Zal jou kindje later met jou meegaan naar jou klasje? (lijkt me heel erg fijn)
Ooit heb ik getwijfeld om onderwijzer te worden, maar ik had nog andere keuzes en mijn ouders hebben me dus in een andere richting geduwd (waar ik ook heel gelukkig ben)

Hey Bart,

Je moet aan die mannen alles met handen en voeten uitleggen want het is echt wel de bedoeling dat ze nederlands op school praten, eenmaal afgehaald door de ouders beginnen ze natuurlijk terug in hun eigen taal.
Ik denk niet dat ik het fijn zou vinden om mijn eigen kind in de klas te hebben, kwestie om alle kinderen gelijk te behandelen en niet meer aandacht te schenken aan mijn eigen kind. Moest het toch ooit bij mij zitten zal ik het laten weten.

[teacher]

En hoe is het met de zenuwen??

Zover als ik weet heb ik (of wij) daar nooit last van gehad.
Het is wel spannend, fijn , nieuw, speciaal,...
Het is iets waar ik (wij) al van het begin heel erg mee bezig zijn. Ik ga ook mee naar de gynaecoloog, kinesist, babywinkel, info-avonden,...en ik lees er ook veel over. Ondanks al die informatie is het toch spannend, van hoe zal het verlopen bij ons (zwangerschap, arbeid, bevalling en daarna...) Het is voor iedereen heel verschillend, dus dat is afwachten
En dan, hoe zal er ons Bartje uitzien, op wie zal hij lijken, weten we wel wat we er mee moeten doen als hij weent of zo.

Ik denk dat ik het toch moeilijk zal hebben om mijn zenuwen van spanning in bedwang te houden. Daarom doe ik nu ook al veel samen met het vrouwtje. Naar gynaecoloog gaan, babywinkels afgaan, enz...
Het is en blijft afwachten tot je kind er is, dan zal je de meeste zaken al doende kunnen leren.

[teacher]

en de naam??

Zoals het verhaal van de 10 kleine negertjes ... en nu zijn we nog aan 82
Maar nu weet ik heel zeker: ons Bartje gaat een mooie naam krijgen Elke naam van deze lijst vind ik wel goed. We hebben er ons bij neergelegd dat het onze eerste keuze niet wordt en we zijn er heel gelukkig mee dat we alle namen die we niet willen (inclusief die van onze wederhelft) hebben kunnen schrappen.
Nu nog af en toe enkele namen schrappen en dan hopen we met 1 te eindigen voor ons Bartje zich aankondigt

Nogmaals succes, jullie 2 (3) komen er wel uit.

[bart]

Hey Glenn
Geweldig, zo een lang antwoord. Ik zal in stukjes antwoorden.

Moest het toch ooit bij mij zitten zal ik het laten weten.

Elke avond heel lange verhalen hier. Dat lijkt me wel iets

[bart]

Ik denk dat ik het toch moeilijk zal hebben om mijn zenuwen van spanning in bedwang te houden.

A tiens. Dat verwondert me van jou. (heb jij meer last van zenuwen?) Ben je bang voor iets speciaals?

Zelf denk ik dat wij (jij en ik dus) er zo in zullen opgaan dat het zorgen voor niets zijn. Misschien kan ik je aanraden om op voorhand je zo goed mogelijk te informeren (overal mee naar toegaan zoals je al doet, vragen stellen: hier en aan iedereen die het kan weten, lezen,...)
Als je ergens een video tegenkomt: bekijk die dan tot je helemaal gewoon bent aan dat bloed, dat inscheuren,...dan zal jij hopelijk niet flauwvallen of buiten moeten gaan als jou kindje geboren wordt.

[bart]

Nogmaals succes, jullie 2 (3) komen er wel uit.

Dankjewel. We werken er aan en in het slechtste geval zegt ons Bartje wel wat hij wil als hij geboren wordt

Iemand had ons aangeraden om te wachten tot na de geboorte, om hem dan te bekijken en hem dan een naam te geven volgens hoe hij er uitziet
Deze raad gaan we dus niet volgen. We denken dat we op een gezicht helemaal geen naam kunnen plakken en we vrezen dat we dan na 2 weken nog geen naam hebben en dat we dus te laat zijn om hem aan te geven.

[bart]

Hey Glenn
Ik denk nog de hele tijd aan jou, dus kom ik nog eens terug
Ik denk dat je je voor niets zorgen maakt en dat alles vanzelf zal loslopen.
Gelukkig hebben we bijna 9 maanden om aan het gedacht te wennen: die overgang van 2 naar 3 is echt enorm. Ik ga heel wat dingen van een leven met 2 missen. Gelukkig heb ik al veel tijd gehad om daar aan te wennen en om me in gedachten al een leven met 3 voor te stellen. In het begin woog dat verantwoordelijkheidsgevoel enorm op mijn schouders, nu begint me dat allemaal normaal te lijken.
Hoe meer ik erover informeer, nadenk,...en hoe verder we raken in de zwangerschap hoe vertrouwder het aanvoelt.

Wat moet ik nog zeggen? Stel eens jou vragen dan probeer ik daar een antwoord op te geven

[teacher]

Hey Glenn
Geweldig, zo een lang antwoord. Ik zal in stukjes antwoorden.

Moest het toch ooit bij mij zitten zal ik het laten weten.

Elke avond heel lange verhalen hier. Dat lijkt me wel iets

Je bent in ieder geval nog niet van mij vanaf, zowel voor als na de geboorte ga ik het forum nog regelmatig proberen te bezoeken. Ik heb mij vanaf het begin hier al goed geamuseerd en ben al veel te weten gekomen. Ook dankzij jou en Dagmar( dit is wel iemand waar je veel aan hebt). Vind het echt heel tof om als toekomstige papa met je van gedachten te kunnen wisselen.

Thanks Glenn

[teacher]

Ik denk dat ik het toch moeilijk zal hebben om mijn zenuwen van spanning in bedwang te houden.

A tiens. Dat verwondert me van jou. (heb jij meer last van zenuwen?) Ben je bang voor iets speciaals?

Zelf denk ik dat wij (jij en ik dus) er zo in zullen opgaan dat het zorgen voor niets zijn. Misschien kan ik je aanraden om op voorhand je zo goed mogelijk te informeren (overal mee naar toegaan zoals je al doet, vragen stellen: hier en aan iedereen die het kan weten, lezen,...)
Als je ergens een video tegenkomt: bekijk die dan tot je helemaal gewoon bent aan dat bloed, dat inscheuren,...dan zal jij hopelijk niet flauwvallen of buiten moeten gaan als jou kindje geboren wordt.

Bart,

Volgens mij zijn dit alleen maar positieve zenuwen die ik heb, echt zenuwachtig voor de bevalling ben ik niet (heb al eens videobeelden gezien en dit viel vrij goed mee). Ik denk inderdaad dat je tijdens de bevalling geen tijd zal hebben om zenuwachtig te zijn. Ik denk dat het bij mij nu enkel is van wat gaat het zijn, hoe gaat ons kindje eruitzien, zal het gezond zijn, gaat alles op tijd geregeld zijn, ... Maar ben er zeker van dat ik op al deze vragen wel een positieve reactie zal krijgen. Ik ben gewoon te gelukkig omdat ik vader word en daardoor kriebelt het bij mij regelmatig. Laat het ons positieve stress noemen.

[teacher]

Nogmaals succes, jullie 2 (3) komen er wel uit.

Dankjewel. We werken er aan en in het slechtste geval zegt ons Bartje wel wat hij wil als hij geboren wordt

Iemand had ons aangeraden om te wachten tot na de geboorte, om hem dan te bekijken en hem dan een naam te geven volgens hoe hij er uitziet
Deze raad gaan we dus niet volgen. We denken dat we op een gezicht helemaal geen naam kunnen plakken en we vrezen dat we dan na 2 weken nog geen naam hebben en dat we dus te laat zijn om hem aan te geven.

Als ik van jou was zou ik ook niet wachten tot na de geboorte, jullie komen er wel uit, nog 78 als ik goed gelezen heb.

[teacher]

Hey Glenn
Ik denk nog de hele tijd aan jou, dus kom ik nog eens terug
Ik denk dat je je voor niets zorgen maakt en dat alles vanzelf zal loslopen.
Gelukkig hebben we bijna 9 maanden om aan het gedacht te wennen: die overgang van 2 naar 3 is echt enorm. Ik ga heel wat dingen van een leven met 2 missen. Gelukkig heb ik al veel tijd gehad om daar aan te wennen en om me in gedachten al een leven met 3 voor te stellen. In het begin woog dat verantwoordelijkheidsgevoel enorm op mijn schouders, nu begint me dat allemaal normaal te lijken.
Hoe meer ik erover informeer, nadenk,...en hoe verder we raken in de zwangerschap hoe vertrouwder het aanvoelt.

Wat moet ik nog zeggen? Stel eens jou vragen dan probeer ik daar een antwoord op te geven

Hey Bart,

Volgens mij heb je gelijk en maak ik voor niets zorgen, ik denk inderdaad dat het even wennen word de overgang van 2 naar 3. Maar dit komt goed, telkens ik de kinderkamer binnenkom(die al bijna klaar is) fleur ik helemaal op. Ook als ik aan mensen beloof om volgend jaar met de kinderwagen langs te komen of al fantaseer over volgend jaar voel ik me steeds gelukkig. Ik denk ook wel dat het goed gaat wennen als de trouw achter de rug is en dan aan ons kindje kan denken. Denk nu nog teveel aan de trouw(17/12), maar in de kerstvakantie zitten wij 2 weken te relaxen in centerparcs in een vip huisje. Als ik dan naar mijn zwanger vrouwtje met haar buikje ga kijken(is dan 7 maanden) dan ga ik mij realiseren hoe gelukkig ik wel ben en dan kan ik gaan aftellen tot onze kleine spruit er is.

Bedankt voor de goede zorgen en medelevens.
Echt vragen heb ik (nog)niet, die komen misschien nog wel. Ik ben momenteel gewoon te bezorgd dat mijn vrouwtje of ons kindje iets zou overkomen.(klinkt stom, ik weet het) Moet gewoon wat wennen aan het constant overgeven van mijn vrouw en dat ze zich niet goed voelt en rap moe is, zeker nu ze pas nieuw werk heeft gevonden vind ik het soms moeilijk om ze te laten gaan. Stom want ze weet zelf wel wat ze wel en niet kan en alle collega's weten van haar zwangerschap, ze laten haar geen te zwaar werk doen. Dit zal wel beteren !

Bedankt Bart
Je hebt gereageerd op mijn topic in Antwerpen, ben je afkomstig van het Antwerpse??

Groetjes en sorry voor mijn lange gezaag van vandaag.

Glenn

[bart]

Hey Glenn
Wij zitten dus toch nog op dezelfde golflengte
Waar ik (bij wijze van spreken) een maagzweer van krijg dat is het feit dat mijn vrouwtje gewoon, zonder peridurale wil bevallen. We gaan samen naar een kinesiste om ons zo goed mogelijk voor te bereiden. Mijn taak is om als mijn vrouwtje de pedalen kwijtraakt ( en zo'n uitdrukkingen zijn toch echt niet geruststellend ) om haar dan te zeggen wat ze moet doen. We oefenen nu samen de ademhalings- en ontspanningstechnieken. Zelf zou ik liever hebben dat ze een peridurale neemt en dat ze niet hoeft af te zien (maar vermits mijn vrouwtje moet bevallen en ik niet zwijg ik maar)
Ook ik maak me regelmatig zorgen om mijn vrouwtje. Gelukkig heeft ze een zittend werk. Ik heb al enkele keren voorgesteld om haar 's morgens weg te doen en 's avonds te gaan halen, maar ze zegt dat het wel gaat. Als het aan mij lag dan begon ze haar zwangerschapsverlof zo vroeg mogelijk. Ik zou er echt wel gerust in zijn als ze rustig thuis was. Mijn vrouwtje wil haar zwangerschapsverlof zo laat mogelijk beginnen om achteraf zo lang mogelijk thuis te zijn bij ons Bartje en ze zegt dat het op haar werk ook rustig is en dat iedereen ziet dat ze zwanger is.

[bart]

Je bent in ieder geval nog niet van mij vanaf, zowel voor als na de geboorte ga ik het forum nog regelmatig proberen te bezoeken. Ik heb mij vanaf het begin hier al goed geamuseerd en ben al veel te weten gekomen. Ook dankzij jou en Dagmar( dit is wel iemand waar je veel aan hebt). Vind het echt heel tof om als toekomstige papa met je van gedachten te kunnen wisselen.

Thanks Glenn

Ik vind het ook heel tof om met jou te schrijven, van toekomstig papa tot toekomstig papa. Dat is nieuw. En wat ook nieuw is: tot nu toe stelde ik vragen,...en nu kan ik ook eens goede raad geven.
Ik vind Dagmar ook geweldig. Ik zit hier al op het forum van toen de zwangerschapstest raar deed. Ik heb al van het begin al mijn vragen en problemen geformuleerd en heel dikwijls is Dagmar komen antwoorden. Soms ga ik ook aan haar mijn vragen stellen of gewoon iets meedelen.
Dus, als je meeleest: DANKJEWEL DAGMAR.

[Dagmar]

Ik vind dit echt geweldig.. Zo een paar toekomstige papa's onder elkaar.. Krijgen wij ook eens inzicht in het meebeleven van de papa's.. Ik denk dat het normaal is dat jullie je (hetzij af en toe, hetzij regelmatig) zorgen maken, je ziet je vrouwtje nu eenmaal graag..

En wat mijn raadgevingen betreft, ik kan enkel uit eigen ervaringen spreken.. Ik kon toen ik zwanger was van Mila niet echt ergens terecht en dat miste ik toen wel, want je zit met zoveel vragen hé, dat heb ik nu nog over bepaalde zaken!

[bart]

Ons verhaal van de 10 kleine negertjes brokkelt af: we hebben nu nog 34 namen.

Waar ik als eerste mee bezig was was natuurlijk niet dat jullie eerst zwanger zijn geworden en daarna nog trouwen.
Als ik vergelijk met ons: ik kende mijn vrouwtje 3 jaar voor we trouwden en dat laatste jaar was dan druk met de voorbereiding van ons huwelijk. Maar het is toch pas als je getrouwd bent en als je het alle dagen de hele dag+nacht met elkaar moet doen dat je elkaar leert kennen. Ik wist niet dat vrouwen zo een verschrikkelijke moeilijke mensen zijn en dat het zo moeilijk is om alle dagen te leven met de persoon waar je verliefd op bent. Nu, meer dan 2 jaar later zie ik mijn vrouwtje nog veel liever als toen we trouwden (en nu weet ik hoe ik er mee moet omgaan)
Na 1 jaar huwelijk zijn we met de voorbereidingen begonnen voor ons Bartje. Wij zijn dus al heel lang bezig om overal over na te denken, alles te bespreken, er aan te wennen en er in te groeien.
Dat lijkt me bij jullie een probleem: zwanger én druk bezig met de voorbereiding van een huwelijk. Toch vind ik dat het bij jullie in sommige opzichten héééééééél veel sneller gaat dan bij ons. (naam, kamer al klaar,...)

[Dagmar]

...Ik wist niet dat vrouwen zo een verschrikkelijke moeilijke mensen zijn en dat het zo moeilijk is om alle dagen te leven met de persoon waar je verliefd op bent. Nu, meer dan 2 jaar later zie ik mijn vrouwtje nog veel liever als toen we trouwden (en nu weet ik hoe ik er mee moet omgaan)..

Waarschijnlijk denkt je vrouwtje net zo over jou .. Hmm, al doende leert men hé. En aan een relatie moet je ook werken.. Maar misschien wonen Glenn en zijn toekomstig vrouwtje wel al enkele jaren samen, dan is de stap naar trouwen niet zo groot hé.

[bart]

Bedankt Bart
Je hebt gereageerd op mijn topic in Antwerpen, ben je afkomstig van het Antwerpse??

Groetjes en sorry voor mijn lange gezaag van vandaag.

Glenn

Graag gedaan Glenn en zagen mag, iedereen op zijn beurt, zolang je niet altijd zaagt vinden we hier alles goed

Verder raak je een probleem aan. Mijn vrouwtje en ik hebben afspraken. Ik heb nu echt wel behoefte om mijn gevoelens,...neer te schrijven, maar mijn vrouwtje is niet overal even blij mee. We hebben een oplossing: ik mag schrijven wat ik wil, maar ik mag op geen enkele manier mijn identiteit duidelijk maken (geen beroep, geen woonplaats,...)
Er zijn heel veel mannen die Bart heten, dus dat is nog geen probleem.
Hoe lossen jullie het op? Iedereen die je kent kan het meelezen. Censureer jij je teksten?

[teacher]

...Ik wist niet dat vrouwen zo een verschrikkelijke moeilijke mensen zijn en dat het zo moeilijk is om alle dagen te leven met de persoon waar je verliefd op bent. Nu, meer dan 2 jaar later zie ik mijn vrouwtje nog veel liever als toen we trouwden (en nu weet ik hoe ik er mee moet omgaan)..

Waarschijnlijk denkt je vrouwtje net zo over jou .. Hmm, al doende leert men hé. En aan een relatie moet je ook werken.. Maar misschien wonen Glenn en zijn toekomstig vrouwtje wel al enkele jaren samen, dan is de stap naar trouwen niet zo groot hé.

Eigenlijk wonen we pas 8 maanden samen, we kennen elkaar morgen 1 jaar. Maar we wisten dat we de juiste voor elkaar waren en deze band zal nog veel sterker worden nadat onze kleine spruit er is.

[teacher]

Ons verhaal van de 10 kleine negertjes brokkelt af: we hebben nu nog 34 namen.

Waar ik als eerste mee bezig was was natuurlijk niet dat jullie eerst zwanger zijn geworden en daarna nog trouwen.
Als ik vergelijk met ons: ik kende mijn vrouwtje 3 jaar voor we trouwden en dat laatste jaar was dan druk met de voorbereiding van ons huwelijk. Maar het is toch pas als je getrouwd bent en als je het alle dagen de hele dag+nacht met elkaar moet doen dat je elkaar leert kennen. Ik wist niet dat vrouwen zo een verschrikkelijke moeilijke mensen zijn en dat het zo moeilijk is om alle dagen te leven met de persoon waar je verliefd op bent. Nu, meer dan 2 jaar later zie ik mijn vrouwtje nog veel liever als toen we trouwden (en nu weet ik hoe ik er mee moet omgaan)
Na 1 jaar huwelijk zijn we met de voorbereidingen begonnen voor ons Bartje. Wij zijn dus al heel lang bezig om overal over na te denken, alles te bespreken, er aan te wennen en er in te groeien.
Dat lijkt me bij jullie een probleem: zwanger én druk bezig met de voorbereiding van een huwelijk. Toch vind ik dat het bij jullie in sommige opzichten héééééééél veel sneller gaat dan bij ons. (naam, kamer al klaar,...)

Ben eigenlijk wel blij dat het bij ons zo goed vlot, want bij zo'n huwelijk komt inderdaad veel kijken. Als het huwelijk achter de rug is zullen we eens gaan puffen en gaan kijken voor een geboortelijst ergens te leggen. Er komt nogal wat bij kijken he. Ale nog 34 namen, er is ineens een schot in de zaak gekomen dat zijn de helft minder dan dat je nog had. Goede methode dat roepen en inderdaad namen met 3 lettergrepen zijn lang. Bij ons zou het ook maar 1 of 2 lettergrepen zijn.

[Dagmar]

Eigenlijk wonen we pas 8 maanden samen, we kennen elkaar morgen 1 jaar. Maar we wisten dat we de juiste voor elkaar waren en deze band zal nog veel sterker worden nadat onze kleine spruit er is.

Jaaa, ik ken dat helemaal!!!! Soms kan je zo iemand leren kennen en daarvan weet je gewoon dat je er oud mee wilt worden en kinderen mee wilt hebben. Als ik vroeger een vriendje had, dan had ik altijd zoiets van "als ik ooit kinderen heb" of "mijn kinderen" en nu met Filip zei ik altijd automatisch "als wij ooit kinderen hebben" en "onze kinderen". Gelukkig dacht hij er hetzelfde over, anders had ik nog een probleem!!

Hoe vlot het trouwens met je toekomstig vrouwtje? Is de ergste misselijkheid al over??

[teacher]

Bedankt Bart
Je hebt gereageerd op mijn topic in Antwerpen, ben je afkomstig van het Antwerpse??

Groetjes en sorry voor mijn lange gezaag van vandaag.

Glenn

Graag gedaan Glenn en zagen mag, iedereen op zijn beurt, zolang je niet altijd zaagt vinden we hier alles goed

Verder raak je een probleem aan. Mijn vrouwtje en ik hebben afspraken. Ik heb nu echt wel behoefte om mijn gevoelens,...neer te schrijven, maar mijn vrouwtje is niet overal even blij mee. We hebben een oplossing: ik mag schrijven wat ik wil, maar ik mag op geen enkele manier mijn identiteit duidelijk maken (geen beroep, geen woonplaats,...)
Er zijn heel veel mannen die Bart heten, dus dat is nog geen probleem.
Hoe lossen jullie het op? Iedereen die je kent kan het meelezen. Censureer jij je teksten?

Het spijt me dat ik je die vraag stelde, ik denk niet dat er veel mensen die ons kennen dit forum zullen lezen en kennen ze ons toch ik heb weinig geheimen voor iedereen. ( Ben vrij open) Nu typ ik hier geen dingen neer die anderen niet zouden mogen weten. Je hebt inderdaad wel gelijk wat betreft mensen die ons zouden kunnen kennen.( ik heb zowel mijn naam, beroep als woonplaats meegegeven) Alhoewel ik toch denk dat nog nooit iemand van mijn kennissenkring dit forum bezocht heeft. Ik heb natuurlijk alle respect voor jullie mening en vind het tof dat ik via dit forum met gedachten kan wisselen met jullie.

[teacher]

Eigenlijk wonen we pas 8 maanden samen, we kennen elkaar morgen 1 jaar. Maar we wisten dat we de juiste voor elkaar waren en deze band zal nog veel sterker worden nadat onze kleine spruit er is.

Jaaa, ik ken dat helemaal!!!! Soms kan je zo iemand leren kennen en daarvan weet je gewoon dat je er oud mee wilt worden en kinderen mee wilt hebben. Als ik vroeger een vriendje had, dan had ik altijd zoiets van "als ik ooit kinderen heb" of "mijn kinderen" en nu met Filip zei ik altijd automatisch "als wij ooit kinderen hebben" en "onze kinderen". Gelukkig dacht hij er hetzelfde over, anders had ik nog een probleem!!

Hoe vlot het trouwens met je toekomstig vrouwtje? Is de ergste misselijkheid al over??

Elke dag gaat het iets beter, ze is natuurlijk snel moe en warm eten blijft er bij haar niet in. Ik houd je op de hoogte.