Raak er niet over. Help mij.

Moderators:Welcome, flupke, Moderators

Plaats reactie
tweety
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:31 jan 2007, 21:30
Raak er niet over. Help mij.

Bericht door tweety » 01 feb 2007, 17:10

Hallo, ik zit met een vraagje. Ik heb ongeveer een 7tal weken geleden een miskraam gehad en nu weet ik niet hoe ik mij er over moet zetten ik heb het nog altijd even moeilijk en zie het momenteel echt niet zitten om terug aan een tweede kindje te beginnen ook heb ik sinds mijn mk nog geen maandstonden gehad. Is dat normaal? Hopelijk kan er mij iemand helpen die net als ik een mk heeft gehad en zolang moet wachten op haar maandstonden. Alvast bedankt.


Gebruikersavatar
Annubis
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:27 okt 2005, 15:17
Locatie:pulderbos(zandhoven)
Contacteer:

Bericht door Annubis » 01 feb 2007, 17:28

ik zou zeggen geef alles even zen tijd en verwerk alles ... dat volgende kindje komt er wel maar eerst moet jij der bovenop geraken . ik heb ook een miskraam gehad voor mijn eerste kindje maar heb wel direkt mijn regels doorgekregen . en de maand erop was ik zwanger van mijn eerste zoontje dat nu 3,5 is . kop op meid alles komt wel goed ! en heb je nood om erover te praten wij willen altijd naar jou luisteren .
ALESSIO(16/09/2003) EDWARDO(13/06/2005) EN IMILIO(19/09/2006)

Gebruikersavatar
sandy
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:01 aug 2004, 22:41
Locatie:maldegem

Bericht door sandy » 01 feb 2007, 19:46

Ik kan je niet helpen op dat vlak, maar vind het wel heel positief dat je erover wil praten. Dat is een goede stap in de juiste richting.
Heel veel sterkte en succes dan met het zwanger worden.
Mama van Yana (11/2/04 om 14.33u) en Milan (6/6/05 om 6.11u).
Gelukkig getrouwd met Filip sinds 21/9/2001.
20/12/07: Laura is geboren!!
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
Tamaravh
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:24 sep 2005, 22:12

Bericht door Tamaravh » 01 feb 2007, 19:53

Ik heb ook een miskraam gehad voor ik Amber en Caro had. Na die miskraam moest ik 1 maand wachten van de gyn tot mijn volgende maandstonden en daarna zijn we er terug aan begonnen en was ik direct zwanger. Die zwangerschap is probleemloos verlopen. Ik denk er soms nog aan en zeker als die datum eraan komt dat ik normaal gezien uitgerekend was maar dat slijt echt wel hoor. En mij heeft het goed gedaan dat ik direct terug zwanger was, dat heeft bij mij echt wel veel goed gemaakt maar je moet er natuurlijk zelf al voor klaar zijn he.

Wat zegt je gyn ervan dat je je maandstonden nog niet hebt gehad ondertussen?

Groetjes

Tamara
De 2 allerliefste meisjes ter wereld:
Afbeelding
Afbeelding

falderie
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:31 mei 2006, 16:21
Locatie:Heestert

Bericht door falderie » 01 feb 2007, 19:57

De periode na een miskraam is inderdaad geen lachertje. Ik heb tussen mijn twee kindjes een miskraam gehad. Ik heb mijn regels terug gekregen na een 7tal weken, en ik weet dat mij dat ook erg frustreerde. Ik had een heel dubbel gevoel, aan de ene kant vond ik het nog te vroeg om terug te proberen zwanger te raken omdat ik mij zo verdrietig en kwaad en niet goed in mijn vel voelde, maar aan de andere kant frustreerde het mij ook dat mijn lichaam niet mee wilde door mijn regels te laten doorkomen.

Je lichaam heeft blijkbaar ook wat tijd nodig om weer op zijn plooi te komen, net als jijzelf. Het is belangrijk om het ook die tijd te gunnen! Je hoeft er nu ook nog niet over te zijn (ook al denkt de buitenwereld dat misschien), het is echt beter te rouwen en je verdriet niet op te kroppen!
Voor mij hielp het om er veel over te praten. Vroeger werd over een miskraam niet gepraat (wat ik heel bizar vind), nu is dat gelukkig al veranderd. Iedereen zag aan mij dat ik mij niet goed voelde, ik vond het dan ook gemakkelijker om te zeggen wat er scheelde, dat luchtte me op.

Ik hoop dat ook jij omringd bent door mensen die om je geven en tijd maken voor jou en je man.

Dikke knuffel


tweety
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:31 jan 2007, 21:30

Bericht door tweety » 01 feb 2007, 20:35

Er over praten dat me inderdaad goed. Ben blij dat ik hier mijn verhaal kwijt kan, ik heb gevoel dat ik dat maar hier kan doen.

Zal mijn verhaal eens kort proberen te vertellen.

Van ons dochtertje hebben mijn man en ik een jaar en half moeten proberen en mijn zwangerschap is perfect verlopen, ik was 22kg bijgekomen, ben bevallen onder water juist zoals ik het wilde, dus gewoon perfect. Van het tweede waren we al een jaar aan het proberen. Op een moment was ik al enkele dagen overtijd dus heb ik een test gedaanmaar die tekende niet. Ik ben dan naar de gyne geweest en die zij dat het van de stress was en van te vermageren (was 2kg kwijt) was dat ik overtijd was. Teleurgesteld naar huis dan. De volgende maand had ik hevige pijn in mijn borsten, ik at meer, ik had geen zin meer om te gaan werken want ik was moe. Ik deed een test maar die tekende niet echt dus maar richting vuilbak. Na 10tal min. haalde ik de test terug uit de vuilbak en wat bleek ik had niet goed gekeken die tekende toch heel lichtjes. De dag er op deed ik nog een test om zeker te weten en ook die test tekende heel lichtjes. Wat een geluk. Ben naar de gyne geweest om bloed te laten trekken en inderdaad ik was zwanger. Wat was ik blij. Een tijdje later ging ik terug op controle bij de gyne, maar er was geen harttoon te horen, de gyne zei me dat ik me geen zorgen hoefde te maken het kom zijn dat het nog iets te klein was maar hij wilde dat ik de volgende week terug op controle wilde gaan. Toen ik buiten kwam zei ik tegen mijn man dat ik niet gerust was. Dus zo gezegt zo gedaan ik de volgende week terug. De gyne keek en zijn gezicht sprak boekdelen er was niets meer buiten een leeg vruchtzakje. Een missing abortus zoals ze het noemen. De maandag binnen voor een curritage en daar mee gedaan. Daar na nog 1 maal op controle en dat was het dan.

Ondertussen nog geen maandstonden en voel ik mij nog altijd even verdrietig en leeg vanbinnen. Weet je wat mij het meeste pijn doet, de vermoedelijke bevallingsdatum was gepland op mijn eigen geboortedag.

Ik neem ondertussen al terug een maand de pil want ben er nog niet klaar voor om terug te beginnen aan een 2de kindje. Ook wil ik niet bevallen in de winter want je kan niet buiten het is te koud en als ze geboren zijn op het einde van het jaar zijn ze een jaar achter met de kindjes die geboren zijn begin het jaar.

Weet het, het is onnozel maar zo denk ik er nu eenmaal over.

Ik heb ook al bloed laten trekken om zeker te zijn dat ik niet zwanger ben maar dat ben ik niet en heb ook al gebeld naar mijn gyne en die zegt dat het normaal is. Alhoewel ik daar mijn twijfels over heb. Ik ben onder tussen terug begonnen met mijn pil voor de tweede maand dus is het nu wachten tot mijn strip ten einde is om te weten of ik al dan niet mijn maandstonden zal krijgen. Ik heb op sommige momenten echt pijn in mijn buik zo de pijn van mijn maandstonden en dat vind ik toch zo raar. Ik begrijp er niets meer van. We zien wel hé.

Groetjes en aan allen bedankt voor de goeie steun. Had ik het geweten dan was ik vroegen op de forum gekomen. Merci voor alles echt waar.

Gebruikersavatar
sandy
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:01 aug 2004, 22:41
Locatie:maldegem

Bericht door sandy » 01 feb 2007, 20:43

Wat een verhaal zeg! Klinkt vreselijk als de gyn je zoiets moet vertellen...Mss beter nog even wachten dan tot je er zelf weer helemaal klaar voor bent. Want tussen je oortjes zit het nog niet helemaal goed :(
Hier heb je nu mss niet veel aan: maar men zegt dat tijd alle wonden heelt, dus allicht ook bij jou!!
Mama van Yana (11/2/04 om 14.33u) en Milan (6/6/05 om 6.11u).
Gelukkig getrouwd met Filip sinds 21/9/2001.
20/12/07: Laura is geboren!!
Afbeelding
Afbeelding

tweety
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:31 jan 2007, 21:30

Bericht door tweety » 01 feb 2007, 21:25

ik hoop dat je gelijk hebt sandy want momenteel is de wonde nog veel te vers het is precies of het gisteren was. Ik was amper 6 a 7 weken ver en is was al 4kg bijgekomen dus kon je het ook al zien. Wat mis ik mijn buikje maar nog meer mijn kindje. :cry:

Gebruikersavatar
Tamaravh
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:24 sep 2005, 22:12

Bericht door Tamaravh » 01 feb 2007, 21:37

tweety schreef:ik hoop dat je gelijk hebt sandy want momenteel is de wonde nog veel te vers het is precies of het gisteren was. Ik was amper 6 a 7 weken ver en is was al 4kg bijgekomen dus kon je het ook al zien. Wat mis ik mijn buikje maar nog meer mijn kindje. :cry:
Je zal er nu misschien geen boodschap aan hebben maar mijn gyn zei mij toen ik mijn miskraam had (op 8 weken) dat de natuur zijn eigen fouten hersteld, dat als die zwangerschap had doorgezet ik waarschijnlijk een zwaar gehandicapt kindje zou gehad hebben of dat het anders later in de zwangerschap zou gestorven zijn. Achteraf gezien ben ik dan blij dat ik zelf die keuze niet heb moeten maken.

Er veel over praten helpt echt hoor en probeer stilaan terug aan de toekomst te denken. Ik hoop dat die er veel rooskleuriger uitziet. Zie maar naar mij, ik heb nu 2 prachtige dochters.
De 2 allerliefste meisjes ter wereld:
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
major
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:17 nov 2005, 07:45
Locatie:kortrijk
Contacteer:

Bericht door major » 01 feb 2007, 21:49

ik zou ook aanraden om je tijd ervoor te nemen
bij ons miskraam hebben we symbolisch een bloedklonter in de tuin begraven en daarop een beeldje met een engeltje gezet, het engeltje blijft deel uitmaken van ons leven, het hielp ons bij het verwerken
Een papa is een mama met ballen !
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
mama24
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:21 sep 2006, 15:03
Locatie:poperinge

Bericht door mama24 » 01 feb 2007, 22:30

ik heb je een pm gezonden

tweety
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:31 jan 2007, 21:30

Bericht door tweety » 02 feb 2007, 15:35

mama24 ik ben die persoon uit je vriendenkring. Dankzij jou ben ik hier terecht gekomen daar voor heel veel dank.

Gebruikersavatar
mama24
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:21 sep 2006, 15:03
Locatie:poperinge

Bericht door mama24 » 02 feb 2007, 16:03

aaaaaaaaaaa je hebt dan toch mijn raad opgevolgd
wel dat doet me deugd hoor :lol:
praten kan er veel aan doen zoals je kan lezen ben je niet alleen
en ze helpen je hier met veel plezier :wink:
ze zijn allemaal even lief en hebben allemaal een luisterent oor :wink:

Gebruikersavatar
sandy
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:01 aug 2004, 22:41
Locatie:maldegem

Bericht door sandy » 02 feb 2007, 21:37

Vrienden van onze vrienden, zijn vanaf nu ook onze vrienden.

Ik heb dat ook al gehoord dat de natuur zijn fouten probeert recht te zetten...dat kan je mss een beetje recht houden...
Mama van Yana (11/2/04 om 14.33u) en Milan (6/6/05 om 6.11u).
Gelukkig getrouwd met Filip sinds 21/9/2001.
20/12/07: Laura is geboren!!
Afbeelding
Afbeelding

Molly
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:03 mar 2006, 23:21
Locatie:GERAARDSBERGEN

Bericht door Molly » 04 feb 2007, 13:34

Tweety,

Ik heb het gelukkig nog niet meegemaakt totnogtoe, maar ik kan het best begrijpen dat je het heel moeilijk hebt.

Eerst zo lang wachten tot het eindelijk zo ver is, dan die verwarrende tests en dan dat slechts nieuws bij de gyn.

Hopelijk kan je hier veel steun vinden, zodat je het verlies een plaatsje kan geven in je leven.

Héél véél sterkte meid!
Afbeelding


Afbeelding

Gebruikersavatar
beerke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:29 jan 2006, 13:34
Locatie:Maldegem
Contacteer:

Bericht door beerke » 04 feb 2007, 15:49

het is al een begin als je er kan over praten je moet het proberen positief bekijken als het mss was gebleven was er mss iets mis mee het heeft soms altijd wel een reden waarom het niet blijft.
wens je veel sterkte toe en dat je er vlug over bent.
En als je er klaar voor bent suuces dan met zwanger worden!
Afbeelding

onze liefde is beloont met dit mooi engeltje!!!

tweety
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:31 jan 2007, 21:30

Bericht door tweety » 05 feb 2007, 20:04

Je zal er nu misschien geen boodschap aan hebben maar mijn gyn zei mij toen ik mijn miskraam had (op 8 weken) dat de natuur zijn eigen fouten hersteld, dat als die zwangerschap had doorgezet ik waarschijnlijk een zwaar gehandicapt kindje zou gehad hebben of dat het anders later in de zwangerschap zou gestorven zijn. Achteraf gezien ben ik dan blij dat ik zelf die keuze niet heb moeten maken.
Als ik eerlijk mag zijn denk ik dat het een excuus is wat de gynecologen zeggen. Ik denk dat ze dat zeggen omdat ze er geen andere verklaring voor hebben.

Gebruikersavatar
goortjes
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:14 nov 2005, 10:20

Bericht door goortjes » 05 feb 2007, 20:37

ikzelf heb gelukkig geen persoonlijke ervaring met het verliezen van een kindje. Maar mijn zus wel en enkele vriendinnen ook.
Iedereen verwerkt het op zijn manier, maar 1 ding weet ik wel:
je mag er niet alleen voor staan
Als je voelt dat je erover wil praten, mag je dat niet verdringen
Een luisterend oor zal je hier zeker vinden!!! dat kan helpen om bepaalde gevoelens een plaats te geven in je leven....

Het ligt nu nog heel vers in je geheugen en dan kan ik me best voorstellen dat je je nog niet klaar voelt voor volgende zwangerschap
Gun jezelf wat tijd.

heel veel sterkte nog....
Afbeelding
Afbeelding

tweety
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:31 jan 2007, 21:30

Bericht door tweety » 06 feb 2007, 15:23

Ik zou graag iedereen willen bedanken voor de reacties die ik heb gekregen, hopeleijk volgen er nog meer, ben altijd blij als ik zie dat er iemand heeft gereageerd op mijn hulpkreet (of hoe zou ik het anders kunnen noemen). Het doet me echt deugt te weten dat er zoveel mensen zijn die me willen helpen. BEDANKT

Gebruikersavatar
goortjes
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:14 nov 2005, 10:20

Bericht door goortjes » 06 feb 2007, 19:58

geen dank.... jij zou dat voor ons toch ook doen, niet!!!
iedereen heeft wel eens behoefte aan een luisterend oor
Afbeelding
Afbeelding


Plaats reactie

Terug naar “Soms loopt het mis....”