Babyforum.be

een mede-mama van op school waar ik een goei contact mee heb, vertelde me daarnet dat haar zwangerschap misgelopen is. Ze heeft een dochter van 6 en een dochter van 1 jaar en ze was al 5M terug zwanger maar ze kwam maar niet bij en je zag nog steeds niks. Het was trouwens een ongelukje en eerst was het een tweeling maar er was er eentje "afgekomen" en nu is het dus na zo'n lange tijd met dat andere kindje (een jongetje) ook misgelopen en ze heeft het moeten laten weghalen en ik ken haar nu niet zooooo goed maar ik vind het toch vreselijk.

Das idd heel erg he...5 maanden is toch al ver he zeg...veel sterkte aan die dame...en ook een beetje aan jou...tenslotte ken je haar toch...dus das begrijpelijk dat je meevoelt...

Goh zeg, dan ben je normaal gezien al in een periode dat de gevaarlijkste maanden voor een miskraam voorbij zijn en je volop van je zwangerschap kan beginnen genieten en dan zoiets voor hebben, dat moet echt heel erg zijn.

Die was al vrij ver dus...
Echt heel erg voor die dame en haar gezin!!

Oh da's erg. En dan nog op 5 maand.

weet je wat misschien nog het schrijnendste is: het zusje van 6 jaar wist al (maanden) dat ze een broertje ging krijgen en was daar superblij mee. 'k Blijf me nu avragen of ik iets positiefs voor hen kan betekenen ... Ik he al veel miserie gezien n mijn vriendenkring maar zulke dingen blijven je raken hè: het zou gewoon niet mogen gebeuren. Zucht.

bioMam schreef:... 'k Blijf me nu avragen of ik iets positiefs voor hen kan betekenen ...
...

Natuurlijk, een luisteren oor bieden..
Goh, het moet vreselijk zijn om zoiets mee te maken, zeker als grote zus het al wist (want die zal er nog wel achter vragen en dan wordt de mama er weer mee geconfronteerd)..

O man dit is echt verschrikkelijk.
Op zo'n momenten kan je volgens mij niet veel zeggen, enkel een luisterend oor bieden ...

Als ze al 5 maanden ver was dan heeft ze haar kindje toch al gevoeld?
Ocharme