Vorige maand, 26 januari, ben ik met spoed geopereerd aan een bbz. Na 4 dagen van twijfel en bezorgdheid was er een einde gekomen aan de hoop die we toch koesterden om ons zoontje een broertje of zusje te geven. In het begin was ik blij dat ik het er levend vanaf had gebracht, want de gynaecoloog vertelde me dat het niets te vroeg was dat ik geopereerd werd.
Maar nu voel ik me zo leeg! In principe zou ik onmiddellijk terug mogen beginnen aan een tweede maar mentaal kan ik het nog niet. Ergens zit ik te hunkeren naar een nieuwe zwangerschap maar er is ook zoveel angst!
Aangezien de kans op herhaling 1 op 4 is, ben ik zo bang om er opnieuw voor te gaan. De pijn om mijn vruchtje is geweken (ik was nog maar 6 weken zwanger), maar de onwetendheid of ik ooit nog een kindje in mijn buik ga voelen, is zo erg!!!!!
Gisteren waren we in een taverne en zaten aan een tafel met 4 stoelen, toen mijn zoontje plots zei: Mama, papa, daar is nog plaats voor iemand!!
We keken naar elkaar en voelde de pijn van de ander.
Heeft er nog iemand dit meegemaakt?
Kelly
Mama van Lars (3,5 jaar)
